Het weer is een stuk frisser met af een toe een bui. We waren om 11 uur bij de pakeerplaats van St. Michel maar voor we op de berg zelf waren was het kwart over twaalf. Het was al een probleem om op de parkeerplaats te komen want we kregen wel een kaartje maar de slagboom ging niet open. We moesten bij een heel andere ingang zijn. Maar omdat er nog vele anderen waren die verkeerd zaten was het achteruit rijden een probleem. Eenmaal geparkeerd zaten we nog 3 km van het bergeiland. Er rijdt een shuttle bus maar de rij voor de bus was zeker 4 busladingen lang. Floris en ik zijn dus maar gaan lopen en de dames hebben de bus genomen. We waren bijna gelijk aan de voet van de berg. Het is behoorlijk druk maar niet zo druk als toen we er vorige keer waren. Er liep een groepje jonge Chinezen met een hele cameraploeg er om heen. Volgen Nely was het een beroemde zanger met zijn vrienden. Na de koffie zijn we St Michel gaan verkennen. Als je de hoofdsteeg volgt is dat steeds verder omhoog. Nely had er al gauw genoeg van. Alleen Floris willde helemaal omhoog. Ik heb dat al een keer gedaan en twee keer vind ik wel wat overdreven. Dus ik ben maar met Anneke en Nely meegegaan.
Het was al na tweeën toen we bij Mt. St. Michel vertrokken en dat betekent dat we het zonder lunch moesten stellen. Alle restaurantjes onderweg naar Dinan waren dicht of gingen net dicht. En alles wat nog open was had de keuken al gesloten en waren alleen nog open voor een drankje. Gelukkig hadden we meer dorst dan honger dus hebben we, in een klein plaatsje aan de kust, maar een vloeibare lunch genomen. We zagen grote groepen, gewapend met emmers en kleine harkjes het strand op lopen om kokkels te gaan zoeken op de droog gevallen 'wad'platen die nog een flink eind weg waren.
In Dinan schijnen een paar goede restaurants te zijn dus vanavond halen we de schade wel weer in.
We hebben gegeten in de Colibrie een restaurant in Dinan, dat trouwens een heel mooi stadje is. Ons appartement is ook het mooiste wat we tot nu toe hebben gehad. De Coliebrie werd ons aanbevolen maar ik was er niet van onder de indruk. De tonijn sushimi was heel goed maar om die nu te verzuipen in korianderwater die niet naar koriander smaakt en er veel te veel zout over te strooien maakt het er niet beter op. Het vlees was erg goed en de groente ook maar hoe het gecombineerd was vond ik niet altijd even lekker. Natuurlijk is dat een kwestie van smaak want ik vond de saus over de eend te zoet terwijl Nely haar saus over de varkens medaillons niet zoet genoeg vond. Maar als ik kaas bestel voor het toetje verwacht ik ook geen kommetje met tapenade en chutney waarin dan wat brokjes kaas verstopt zitten.
Het was allemaal we bijzonder en apart maar niet mijn smaak. Nu was ik toch al een beetje pissig omdat ik blond bier had besteld en me zonder iets te zeggen een IPA voorgeschotelde omdat het blond op was. En van IPA hou ik al helemaal niet.
Morgen gaan we naar St Malo.

Frankrijk2021 04 Dinan”10’02” : https://youtu.be/AXUNNSIIYig

Geschreven door Annekeenhans.op.reis