Het ontbijt ging weer moeizaam. We waren ook veel te laat op dus bij het ombijt was ook al veel op. En dat moest worden aangevuld. Er was echter maar één signorina die alles moest doen. Dus dat was wachten op de broodjes die ook nog gebakken moesten worden. Ik kreeg dus wel een warm broodje maar toen was mijn roerei al koud. Dat wordt genieten morgen ochtend van mijn eerste gebakken ei met spek in Italië.
Piacenza was maar een dik uur rijden en halverwege ligt Parma dus daar zijn we eerst maar gaan kijken. Vlak naast de autostrada is een P&R een een dagkaart met de bus is maar twee euro vijftig.
Eerst maar koffie drinken en informatie verzamelen. Google zei dat het Baptisterium om 12 uur sloot en het was vijf voor twaalf. Dat was wel jammer.
Gelukkig had Google het weer fout en was het tot zes uur open. Het is heel mooi van binnen met allemaal fresco's. Het is uit de twaalfde eeuw Romaans- Gotisch. Van buiten is het van roze marmer, dus ook best mooi. De Duomo is ook van binnen helemaal beschilderd, maar wat meer barok. Wel mooi.
Na een lekkere lunch terug met de bus. Had die stomme google me weer te pakken en stapten we een halte te vroeg uit. Ik had meer op Anneke moeten vertrouwen dan op Google. Anneke durfde niet over de rotonde want er was geen trottoir en er waren geen oversteekplaatsen en het verkeer reed er hard dus hebben we maar op de volgende bus gewacht.
We hadden ondertussen een mailtje gehad in het Italiaans dat ik maar half begreep. Maar waarin stond dat we de sleutel van ons appartement moesten op halen in een hotel aan de rand van de stad. We kregen daar uitleg over hoe we bij het appartement en de bijbehorende garage moesten komen. Ik had echter niet begrepen dat de garage aan het straatje aan de achterkant van het appartement was. Dus dat was even zoeken.
Dit is ons eerste appartement met kookgelegenheid dus we gaan morgen zelf onbijt maken. In de buurtsuper heb ik naast bier ook eieren en spek gekocht. Eieren was nog even moeilijk want mijn Italiaanse uitspraak van uovo is niet conform de gangbare uitspraak. Maar toen ik de vragende blik in de ogen zag zei ik er maar tok tok bij en toen begrepen ze het. Ook het verkrijgen van een aansteker of lucifers om het gas aan te steken ging niet zo makkelijk. Niet alleen dat ik niet wist hoe je dat in het Italiaans heet, ze verkopen ze ook niet bij de supermarkt. Maar ze hadden wel kleine reclame aanstekers en die kreeg ik gratis.
Na een korte rust zijn we het stadje gaan verkennen het ziet er mooi uit en er is hier helemaal geen toerist te bekennen.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis