We zijn vanochtend eerst naar de Hunboldthöhe geweest. Niet omdat we dat nu persé wilden zien maar omdat daar een station van de S-bahn is waar we met onze ANWB-voucher gratis een curryworst konden krijgen met of friet of een frisdrank en als echte Hollanders konden we dat niet laten lopen. Verder vind ik een stuk fietsen door Berlijn altijd leuk (Anneke vindt het vaak ook wel een beetje eng, vooral in het centrum) en is Humboldt een van de eerste geografen van Duitsland, tenminste Alexander dan want zijn oudere broer is hier meer bekend als burgemeester. De Humboldthöhe is een bergje van zo'n 90 meter met daarin een bunker en Flakturmen waar het luchtafweergeschut op stond in de oorlog. Hier zijn nog heel veel doden gevallen die zich bleven verzetten toen de rest van Berlijn al lang gevallen was. Nu is het een mooi uitzichtpunt met er onder een leuk parkje. Currywurst moet je niet meer dan eens in je leven eten {minder mag ook} of je moet een groot liefhebber zijn van tomatenketchup met kerriepoeder want daar wordt de worst in verzopen. Ik heb hier in Duitsland al een paar keer worst gehad, die best lekker was, maar deze hoort daar niet bij.
Daarna zijn we naar het Museuminsel gefietst omdat Anneke er nog een museum wilde bezoeken. Ik ben langs de Spree gaan wandelen. Of dat een goede keus was weet ik nog niet zo net want het was bloed heet en gisteren in het museum was het lekker koel. Gelukkig was er wel veel te zien en waren er ook veel terrasjes waar ze schwartzbier verkopen. Allen het terras waar we hadden afgesproken verkocht geen schwartzbier en er was ook verschrikkelijke muziek. (We hadden daar afgesproken omdat de oranje parasols al vanaf het MuseumInsel goed te zien waren.) Ik ben er maar vlakbij op een terras gaan zitten en heb goed opgelet of Anneke langs kwam.
Anneke had net op tijd haar Weinschorle op om de rondvaartboot van 15.30 te halen en zo hebben we dus een uurtje over de Spree gevaren langs de Bundestag en alle andere overheidsgebouwen en musea. Dat is lekker relaxed voor jongere ouderen zoals wij. We hadden ook een heel leuke reisleider. Het zal wel geen echte Duitser geweest zijn want hij had veel humor. Hij heeft ons nog privé uitgelegd hoe het allemaal zat met het nieuwe vliegveld van Berlijn waar ze nu al 20 jaar mee bezig zijn en wat nog steeds niet geopend is. Het is een soort Lelystad airport verhaal maar dan op mega schaal.
We zijn via de Karl Marx Allee weer naar ons hotel gefietst. Gisteren waren we hier ook langs gekomen en toen was ons ook al de communistische suikertaarten architectuur opgevallen, maar vandaag zagen we dat dit de Marx Allee was.
Naast ons hotel, te zien vanuit ons raam, is een enorm bouwproject gaande. Er staan nog de buitenmuren van een oude fabriek (rode baksteen) en daarbinnen wordt er druk gebouwd. Er zullen wel luxe appartementen in komen. Ernaast is een grote bouwput. Dat zal wel voor de parkeergarage zijn.
Verder komt ook de S- bahn vlak langs onze hotelkamer. Je kunt het goed horen, maar na een tijdje hoor je het eigenlijk helemaal niet meer.
Vanavond hebben we lekker gegeten in een restaurantje in een buurt niet ver van ons hotel. Het ging er erg gemoedelijk aan toe. We hebben hier nog niet veel gemerkt van AfD sentimenten.
We zien veel meestal jonge mensen met tattoes, het doet bijna niet onder voor Engeland. Hans noemt dit 'huidaandoeningen'.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis