Op de luchthaven van Bangkok werden we opgehaald door de contactpersoon van het reisbureau. Na ongeveer drie kwartier rijden waren we in het hotel. We konden meteen inchecken maar onze kamer was nog niet gereed, we moesten om 12 uur maar terugkomen, en het was pas 9 uur. Dat was een flinke tegenvaller:We verlangden zeer naar een douche, een bed, en vooral die kleren en de wandelschoenen uit.
We hebben de bagage in het hotel gelaten en zijn naar de rivier gelopen, wat verder was dan we dachten, en ook was het al best warm. Het was echter wel leuk want er was veel te zien. Veel moderne wolkenkrabbers, maar ook oude vervallen gebouwen, die er waarschijnlijk niet lang meer zullen staan. We kwamen ook nog langs een hindoetempel. De bovengrondse bekabeling lijkt soms wel een kunstwerk omdat men het zonde vindt om overtollige kabels af te knippen. Bij een cafeetje aan de rivier hebben we een flesje water gedeeld (zelfs Hans vond het nog te vroeg voor bier), en later heeft Anneke nog een Watermeloen smoothie genomen, dat was heel lekker. Vanuit ons plekje hadden we een mooi uitzicht. Aan de overkant stonden heel grote en hoge moderne gebouwen, voornamelijk hotels of 'shoppingmalls'. Er was druk scheepvaartverkeer. Heel veel grote en kleine toeristenbootjes, een beetje vrachtverkeer, wat schepen van het leger, of misschien de marine. Er dreef van alles in het water. Heel veel stukken van een bepaalde waterplant, stukken piepschuim, plastic flesjes en dode vis. Er vlogen in de verte witte vogels boven het water, waarvan we later konden vaststellen dat het een soort kleine witte reiger was. Er was ook een soort vuilnisboot, waarbij twee vrouwen het vuil uit de rivier visten, wat ons een soort Sisyphus taak leek. We hebben tenslotte een tuktuk genomen terug naar het hotel, waarvoor we nogal wat te veel betaald hebben, zoals vandaag bleek. Die chauffeur kon de rest van de dag op z'n luie reet gaan zitten.
En toen, we stonden echt te tollen op onze benen, eindelijk naar de hotelkamer. Dat was een aangename verrassing: we hadden een gratis 'upgrade' gekregen naar een 'executive' kamer. Lekker ruim, met koelkast en een wc met ingebouwde kontsproeier. En airco, maar die zit in alle kamers, en dat heeft zowel voor - als nadelen.
Na een paar uurtjes slapen zijn we de stad ingegaan.
We hadden gezien dat er een park was in de buurt. Dat leek ons wel wat. Lekker een beetje rustig rondwandelen en misschien wat op het gras zitten onder een boom, maar dat pakte anders uit. Het was heel druk en lawaaierig op straat. De straatzangers hadden allemaal grote luidsprekerboxen bij zich, het verkeer was zeer luidruchtig door geclaxonneer en door de herrie van oude auto's, scooters en tuktuks. Hoe dichter we bij het park kwamen, hoe meer mensen hetzelfde van plan waren als wij, leek het wel. Uiteindelijk liepen we tussen drommen mensen die allemaal naar het park gingen. Er stonden ook allemaal beveiligers bij de ingang. Het bleek dat er een soort evenement was om fondsen te werven voor het Rode Kruis, althans, dat was wat wij er uit konden opmaken, een rood kruis is namelijk overal hetzelfde. Er hingen ook veel posters van Koningin Sirikit, van de overleden Koning Boemibol (spreek uit: Phoemiphol) en van de nieuwe koning, die overigens veel minder populair is dan zijn vader en een onuitspreekbare naam heeft..
Het leek wel kermis: overal waren grote partytenten en paviljoens neergezet waar van alles werd verkocht: van eten tot nieuwe en tweedehands kleding, er waren muziekoptredens en andere amusementsherrie met meer of minder bekende BT'ers (Bekende Thai), loterijen, schiettenten, raden van avontuur, of hoe heet zoiets in het meervoud?
Kortom: daar wil je niet wezen. Alleen: wij waren er dus wel, en voor we er erg in hadden liepen we er midden in, het was niet om door te komen, en de herrie was oorverdovend en om gek van te worden. (Zijn wij in het westen nou zo verwend, of zijn Hans en ik gewoon te oud voor zulke dingen?)
Het viel niet mee om de uitgang te vinden.
Toen we eindelijk het park uit waren moesten we een tijdje langs een drukke weg lopen. Er was een groot hek naast ons, en daarachter een vijver of kanaal. Op een gegeven moment zag ik een beest zwemmen, dat na goed kijken een soort varaan of leguaan bleek te zijn. Best wel groot eigenlijk, ik vond het een prettig idee dat er een hek tussen ons was. Ook liepen er witte reigers. (koereigers of 'egrets').
Na dit avontuur zijn we terug gelopen naar de hoofdstraat in de buurt van ons hotel en daar een bar ingedoken, waar het lekker koel was en het bier en de wijn koud. Het begon al donker te worden. De straat heeft veel kleine zijstraatjes naar weer een andere doorgaande weg, en daar zitten allemaal massagesalons, echt ongelofelijk veel, de Thai zijn daar gek op. In sommige straten zaten veel Japanse restaurants, die zijn hier ook heel populair. In een klein zijstraatje van het zijstraatje was een stalletje met streetfood, o.a. gefrituurde rupsen, sprinkhanen, kleine kakkerlakken en grote kakkerlakken. De verleiding was groot, zoals jullie begrijpen, maar we zijn toch maar doorgelopen en vonden een duur restaurant met een soort afgeschermd terras waar we heerlijk Thai hebben gegeten. Het was alleen veel te veel, volgende keer toch maar samen één voorgerecht bestellen in plaats van ieder één. We waren ook compleet uitgeput. Nog een paar grote flessen water gehaald bij de supermarkt (dat is veel goedkoper dan die kleine flesjes uit de minibar), en nog even een plons in het zwembad van het hotel. Om 9 uur lagen we in bed.

Een video vind je op youtube bij de link:
1 Bangkok 19’41” : https://youtu.be/iFVHBHO7rIU

Geschreven door Annekeenhans.op.reis