We zitten nu op onze sardientjes te wachten. Jimi heeft hier in 1969 ook sardientjes gegeten en in de ruïnes van het paleis van de sultan waar we net vandaan komen schIJnt hij het nummer 'Castles made of Sand' geschreven te hebben. Dat zou best eens kunnen want zand hebben ze hier genoeg. Ik had dit nummer niet op mijn telefoon maar het 'Hey Jo' en 'Purple Haze' kon ik ook wel in de stemming komen.
We zijn vanochtend helemaal langs het strand naar het zuiden gelopen. Daar mondt een rivier uit in de zee. De rivier is er wel maar de monding is een grote zandbank waarschijnlijk omdat het laag water was. Volgens mijn kaart hebben we ook een heel stuk moeten zwemmen maar daar hebben we niks van gemerkt.
Het is trouwens te koud om te zwemmen. De zon is wel warm maar er staat een koude wind. Fijn om te wandelen maar te koud om te zwemmen.
De sardientjes zijn op en we gaan zo weer op pad. Ze waren heel lekker en volgens de baas waren ze vanochtend gevangen.
Terug zijn we eerst aan de overkant van de rivier weer naar het strand gelopen. Dat was een heel mooi gebied er lag alleen heel veel rotzooi. Waar je ook komt tegenwoordig overal ligt plastic en andere rotzooi.
Langs het strand terug was wel zwaar. We hadden een fikse wind tegen waardoor we onder het zand kwamen en omdat het hoogwater was moesten we veel verder lopen.
Maar in 'the Hole' met een glas 'Stork' bier kwam ik snel weer bij. Er waren niet veel mensen, alleen een aantal Atlas riders met grote doodskop op hun leren jasjes. Een soort Marokkaanse Hells Angels. Maar toen een van hen mij zijn foto's had laten zien van Amsterdam waar hij onlangs was geweest, was het ijs gebroken en waren ze heel vriendelijk.
Ik baal er wel van dat pindat al mijn foto's kris kras door elkaar zet en het kost veel tijd om ze op de goede volgorde te zetten, dus dat doe ik maar een heel klein beetje. Ik wil nu onder de douche want ondanks intensief smeerwerk heb ik een gloeiende kop.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis