Met een supermarkt naast de deur hebben we maar zelf ontbijt gemaakt een gebakken eitje met bacon hoort toch wel op zondag. Alleen de espresso uit het percolatorpotje viel tegen, want ik had veel te veel water gebruikt, dus het was net gewone koffie.
Bij de metro ging het gesmeerd, toen ik bij de kaartjes machine op het verkeerde knopje had gedrukt begon er iemand tegen me te praten. Nog geen minuut nadat ik had proberen uit te leggen dat ik op het verkeerde knopje had gedrukt, stond er iemand, van de metro, achter ons die in het engels vroeg wat we wilden en twee toeristen kaartjes voor twee dagen uit de automaat toverde. We hoefden alleen twee keer onze bankkaart ergens voor te houden.
We zijn bij het estacion del arte uitgestapt, en wilden naar de toeristeninformatie gaan maar Google Maps bracht ons helemaal naar de verkeerde plek. Om op de goede plek te komen moesten we gelukkig wel door het station en dat was wel mooi. Er is daar een hele binnentuin. Nadat we onze informatie verzameld hadden, ging Anneke naar het Prado en ik wilde naar de botanische tuin. Daar stond echter zo'n grote rij dat ik besloot om maar een wandeling door de stad te maken. Die staat vol imposante gebouwen.
Om half drie hadden we weer afgesproken en toen zijn we wat gaan eten. Dat duurde wel even want alles zat hartstikke vol en waar je ook kwam je kwam op een wachtlijst. Na een kwartiertje wachten konden we aan tafel.
Er stonden heel veel lekkere dingen op het bord maar uiteindelijk hebben we gekozen voor de vis van de dag, dat was een grote zeeduivel voor twee personen en die was heel lekker. Zoiets ga ik ook thuis een keer maken.
Daarna hebben we wat door de stad gezworven. Eerst naar de Plaza Mayor en daarna naar de mercado San Miguel.
Dit was vroeger een markt maar zit nu vol met yuppen eetbars, het ziet er fantastisch uit maar je kunt vrijwel nergens zitten want er zijn maar weinig tafels en die zijn allemaal bezet. Verder is het overpriced. Twintig euro voor vier oesters vind ik te veel en een puntzakje bayonneham was vijf euro en hier was zo'n zakje iberico zeventien euro. Voor dat geld drink ik liever twee margarita's
Om half negen hebben we weer de metro naar ons appartement genomen. Eerst even langs de het restaurant bij het metrostation voor nog wat tapas. Dat ligt aan de rand van een groot park. We zijn er met de metro langs gekomen (die gaat hier nog een stuk boven de grond). Er is een groot pretpark aan de rand, een soort Efteling, maar volgens onze kaart ligt daar nog vier kilometer natuurpark achter.
Ik heb me vandaag wel verwend. Na vijf biertjes heb ik daar eigenlijk niet zo veel zin meer in en stap ik over op een margerita en witte wijn en bij het metro station heb ik ook nog koffie met Spaanse brandy gehad. En niet zo'n beetje ook. Als ik niet gezegd had dat het zo wel genoeg was hadden ze mijn hele glas vol geschonken. Ik hoop wel dat ik morgen niet sterf van het maagzuur.

Geschreven door Annekeenhans.op.reis