Vandaag was opnieuw een dagje met de Pelikaan, vandaag ging veva varen (dezelfde jongens als de drie gebroerders). Vandaag ging Sam ook mee varen, want dit zijn gewoon de leuke dingen die je moet mee pakken. Het was opnieuw leuk om mee te kijken met het wegvaren van het schip, waarbij ik weer een aantal vragen had. Zoals, hoe zie je of je weg kan varen en nergens tegenaan botst? Ik bedoel zo een schip heeft natuurlijk geen spiegels ofzo. Maar je hebt op de brug wel redelijk 360 graden zicht en op grote schepen heb je de nautische dienst (die lui die wat doen met de trossen etc) die je informatie geven over hoe het gaat. Daarbij is het ook een stukje gewenning en het weten waar het draaipunt van het schip zit.
Er waren vandaag een hoop opstapers op de Pelikaan, de veva jongens maar ook de familie van de bemanning wat een hele ontspannen sfeer gaf. Op zee werd ook een klein bootje in het water gelaten de Rip en daar mochten wij natuurlijk ook in. Het voelde een beetje als een attractie als ik eerlijk ben. Soms lijkt defensie wel een grote speeltuin voor volwassenen, mits we in vredestijd zitten natuurlijk. Ohja en als je geen echte taken hebt zoals ik. Dus we crossten een beetje met dat bootje over de zee heen en ik had nog de hoop dat ik er ook mee mocht sturen, alleen hadden we daar jammer genoeg geen tijd meer voor. Vandaag had ik helemaal geen last van zeeziekte, maar de zee was ook aanzienlijk rustiger en we vaarden ook niet zo heel hard. Rond het middaguur waren we alweer in de haven.
Sam en ik hadden bekokstoofd om niet terug te gaan naar het gezondheidscentrum maar lekker te genieten van een vrije dag. Dus we pakten snel onze strandspullen inclusief snorkels en koelbox en daar gingen we weer in de zalmroze jeep naar het Casa Abau strand. Weer een stukje rijden, maar goed dan heb je ook wat. Een prachtig strand, wel met bedjes en parasolletjes (maar dat wil je ook wel met die zon) met kraakhelder water dat je eigenlijk je snorkel niet eens nodig hebt. We hebben een heerlijk ontspannen middagje gehad, Sam lag te snurken terwijl ik mijn boekje aan het lezen was en aan het zwemmen in de zee.
Rond zes werden we het strand af gestuurd en reden we naar de vriendin van Sam die ik zondag had ontmoet om bij haar te eten. Ze had een heerlijke tuin waar we neerstreken, een drankje deden en leuke gesprekken voerden. Heeft mij ook nog iets opgeleverd, een vriendin van haar is namelijk psychiater en ze bood aan dat ik haar nummer kon krijgen om eens met haar te babbelen. Dit nam ik natuurlijk dankbaar aan, wie had verwacht dat ik ook nog eens zou gaan netwerken op dit tropische eiland.
Ik moet weg zeggen dat ik heb gelachen met Sam om dit coschap van mij. Ik heb eigenlijk alleen maar leuke dingen gedaan. Werken bij defensie je moet het maar kunnen ;)

Geschreven door Nancy.op.reis