Ongelofelijk vandaag ben ik alweer drie maanden in Zuid- Amerika, wat gaat het snel! Ik ging samen met Yao naar de markt voor alle benodigdheden te halen, daarna het een en ander schoonmaken en een beetje relaxen. Voor lunch ging ik nog een keertje Civiche uitproberen, bij een tentje die mij was aangeraden door Juan. Het heeft ergens iets heel rustgevends en fijns als je alleen naar een restaurant gaat. Een beetje mensen kijken, omgeving opnemen en gewoon genieten.
Toch moet ik jammerlijk genoeg constateren dat Ceviche niet helemaal mijn gerecht is. Ik zal even kort toelichten wat het is, rauwe vis dat pittig en zurig is aangemaakt. Naar mijn smaak iets te zuur. Een kleine portie is heerlijk, maar zo een groot boord als ik hier kreeg gaat toch halverwege een beetje tegenstaan.
De rest van de middag relaxte ik een beetje, maakte vast voor mijn surf les de decoratie en sapjes met Yao en ging daarna uit voor mijn laatste surf les met John. Het ging best goed en ik was zeer tevreden aan het einde van de les. Natuurlijk ook helemaal uitgeput.
Ik kookte maar weer eens voor mezelf en dook daarna mijn bed in voor een powernap. Toen de wekker mij wekte om half tien, was ik niet al te enthousiast om op te staan. Zeker niet na afgelopen woensdag.
Iets voor tienen werd er op onze deur geklopt door Andreas, waar we bleven. Yao en ik keken elkaar een beetje verbaasd aan. Waar was Juan?
We liepen naar beneden waar Andreas ‘zo dringend’ onze hulp nodig had. Er was niemand en hij was boksen op zijn laptop aan het kijken. Hij commandeerde ons rond voor lullige taakjes. Al snel moesten Yao en ik concluderen dat Andreas best wel een ‘dickhead’ is. Kom op man, je betaalt ons niet eens. Gelukkig was de bartender dit keer dezelfde man als de Salsa leraar, de kleine man met de homoachige trekjes. Hij is gelukkig extreem aardig.
Ik besloot wel het advies van de andere bartender opte volgen en ietsje meer te drinken zodat ik de dronken mensen minder zou haten. Dat hielp! Niet dat ik dronken was, maar een tikje aangeschoten zodat je net iets lekkerder mee gaat in die flow. Maar om eerlijk te zijn waren er deze avond vooral Gringo’s en die flirten toch wat subtieler. Meer zoals ik gewend ben en dus ook wat ik beter kan handelen.

Ik raakte tijdens het werk in gesprek met een mam uit Miami. Een man van middelbare leeftijd, maar we hadden een paar hele interessante gesprekonderwerpen. Om drie uur werd de tent dichtgegooid maar ik had honger gekregen. Ik wilde erg graag naar de tent van de vorige keer maar durfde er niet zo goed alleen heen te lopen, aangezien in één van die straatjes toen die jongen was beloofd. De man uit Miami bood aan om mee te gaan en ik schatte in dat een grote getinte man naast mij hebben niet eens zo een slecht plan was.
We liepen naar het hamburgertentje. Dat klinkt heel makkelijk, maar het ging een stuk minder soepel kan ik je vertellen. Natuurlijk was ik de weg vergeten, dus we moesten het continu vragen aan mensen. Er waren nog verassend veel mensen aanwezig op dit tijdstip. Uiteindelijk vonden we het, ik was heel erg blij. Mike bestelde een hamburger voor mij en terwijl we in dit kleine wat skere tentje zaten raakten we in gesprek. Een diep gaand gesprek over de kern van onszelf als mensen, wat ons bewoog en op wat voor manier. Hij gaf mij inzichten in de zaken waar ik de vorige dag over had gepiekerd en het hielp mij. Op een gegeven moment werden we het tentje uitgestuurd en bracht hij mij terug naar Janpix. De eerste zonnestralen kropen alweer over het aardoppervlakte en mijn lichaam trilde van vermoeidheid. We namen afscheid en ik viel nog voor mijn hoofd het kussen raakte, in slaap.

Geschreven door Nancy.op.reis