Ook vandaag begon ik met Spaanse les, daarna studeren en vervolgens nog surfen. Maar die avond had ik nog wel een hele speciale ervaring. Ik liep na het eten nog wat rond met Maarten langs het strand toen wat mensen riepen dat er een kampvuur was. Het klonk ons wel goed in de oren dus liepen we er naartoe. We gingen aan het kampvuur zitten en praatte met de andere mensen die ook aanwezig waren. Opeens verdwenen de gasten de het kampvuur hadden aangestoken en zaten we daar nog met de andere gringo’s . Terwijl we aan het gezellig knapperende vuur zaten ging Maarten een joint draaien. Op een gegeven moment zag ik een politie dichterbij komen. Ik probeerde hem te waarschuwen maar ik wist niet zo goed hoe ik dat subtiel kon doen. Dus de agent sprak hem aan, wat dat was. Gelukkig speekt hij vloeiend Spaans. De agent vroeg of hij nog meer op zak had en hij gaf de rest van de wiet ook aan de agent.
De agent zei dat hij mee moest naar het bureau en bij liep een paar meter verder met Maarten. Ik luisterde naar wat een lokale jongen vertelde. Namelijk dat wiet wel was toegestaan om in huis te hebben maar je het niet op straat mag roken en hij wist niet zeker of je ook wiet op straat mocht bezitten. Maar Maarten en de agent kwamen terug en de agent gaf hem de joint terug en de wiet en begon tegen de andere mensen over het kampvuur.

Ik sprong op en liep naar Maarten en we maakten dat we wegkwamen. Ik vroeg wat er gebeurd was en hij zei dat ik niet zou geloven wat er zojuist was gebeurd. Toen de agent begon over het bureau had hij gevraagd: “Kunnen we dit niet op een andere manier oplossen?”. Waarop de agent antwoordde “Nee, hoezo wat bedoel je.”
Daarop haalde Maarten zijn portemonnee tevoorschijn en zei “Nou ik heb hier 20 soles”. Waarop de agent hem meenam iets van de groep, het geld aannam en hem álles terug gaf. Voor 20 soles dat is vijf euro! Ongelooflijk hij heeft gewoon een Peruaanse agent omgekocht. De rest van de avond moesten we hier om lachen. Maar goed het is interessant om de corruptie eens van zo dichtbij mee te maken.

Geschreven door Nancy.op.reis