Die ochtend werd ik vroeg wakker, om hoofdstuk drie af te lezen. Het was gisteravond namelijk niet allemaal gelukt. Teleurgesteld constateerde ik dat het zwaar bewolkt was en het zelfs een beetje regende. Niet helemaal wat ik verwacht had bij een tropisch eiland. Aan de andere kant zou het niet zoveel uitmaken voor het duiken. Nat zou ik toch wel worden!
Na ontbijt kwamen we aan bij de duikshop. Nico nam ons mee naar de opslag ruimte van de duikspullen. Alles werd gepast en klaar gelegd. Daarna maakten we er één pakketje van en plaatsen we alles in een golfkarretje. Daarmee legde we een kleine afstand af naar de dok waaraan ook onze kamer was. Er volgden een hele uitleg over het uitrusting, signalen en alle oefeningen die we zouden gaan verrichten. Daar kwam het echte werk, alles werd aangetrokken. Ik kan je dit vertellen, duikkleding is niet gemaakt voor op land. Het is zwaar! Mijn benen trilden onder het gewicht van de gewichtsgordel, de BC ( Buoyancy Control Divice  en bodywarmer waar je lucht kan stoppen) en natuurlijk de lucht fles. Met moeite stapten ik het water in, gelukkig was alles hier een stuk lichter. De oefeningen zouden we uitvoeren in water waar we konden staan. We lieten het lucht uit de BC lopen en zaten op onze knieën op de zeebodem. Vanaf hier werd alles enkel met gebaren en symbolen uitgelegd.

We deden oefeningen zoals de duikbril af doen en weer opdoen onder water, waarbij je hem natuurlijk weer watervrij moet maken. Daarna volgden oefeningen om elkaar lucht te geven wanneer je problemen hebt onderwater en veilig naar de oppervlakte kan komen. Blijkbaar één van de belangrijkste dingen van duiken is het behouden van een neurale Buayancy. Wat betekend dat je enkel met je ademhaling stuurt of je naar boven of beneden gaat of op het zelfde niveau blijft hangen. Op deze manier hoef er geen zuurstof te worden gebruikt om naar boven of beneden te zwemmen.
De eerste les was behoorlijk lang want pas rond half één waren we klaar. Waarbij we ongeveer twee keer 40 minuten onder water zijn geweest. Ondanks ik mijzelf in de Caribische zee bevond in on diep water en een wetsuits aan. Was ik aan het rillen onderwater en had ik blauwe lippen en handen. Water geleid vele malen sneller temperatuur, waardoor ik dus enorm veel warme verloor. Na deze ochtend activiteit was al mijn energie opgebruikt. Na een warme douche en wat eten voelden ik mij wel enigszins beter, maar ik had weinig puf om nog iets te doen. Aangezien het ook regenende gaf ik mezelf een rustige middagje. Daarbij moest er voor de volgende dag weer drie hoofdstukken worden gelezen.

Geschreven door Nancy.op.reis