Vandaag zou maar een korte dag worden, gezien de les week van de verpleging al om 12 uur afgelopen was. Zouden ook wij in de middag klaar zijn. Zeker gezien we gisteren al de hielprik hadden gedaan. De ochtend vloog voorbij met mijn hele spreekuur gevuld met soa testen. Wat toch leuk is om als vrouw te doen, omdat ze dan nog een beetje schaamte kennen de boefjes. Om 12 uur ging ik met collega's lunchen en gezien ik nu vrij was besloot ik voor het feest om 1700 uur nog even een uurtje baantjes te trekken. Het bevalt eigenlijk wel ontzettend goed om elke dag te sporten, het is hier ook makkelijk vol te houden omdat de fasciliteiten je ongeveer aanstaren. Om 5 uur verzamelde iedereen van de stagaires zich een beetje en we bleven nog wat rondhangen op ons balkon voordat we naar het feest vertrokken.
Ik besloot om vandaag maar eens sociaal aan te sluiten bij de rest en hoewel ik een mening heb over hoe zij hun tijd hier invullen besloot ik toch maar eens aan te sluiten en het crazy leventje van hier eens mee te proeven.
Het trosse los feest was vandaag, een groot feest voor de hele kazerna. Met een podium met life muziek en verschillende Trukkie Pan's. Wat eigenlijk een soort foodtrucs zijn die het lokale eten verkopen en ik heb mij laten vertellen dat ze het beste eten van het eiland hebben. Vanuit defensie hadden we eet bonnen gekregen om bij verschillende truckie pan's wat te halen en voor de drankjes moesten we zelf muntjes kopen. Afijn we kunnen wel zeggen dat ik meteen met mijn neus in de boter viel. Eerlijk toegegeven het eten was ontzettend lekker en ik flaneerde wel daar op dat feestje. Daar sta je dan op een tropisch eiland met een cocktail in je hand en dan ook nog eens alleen maar afgetrainde goed uitziende mannen om je heen. Natuurlijk heb ik gewoon een vriend, maar dansen en kijken mag. Ik werd zowaar verrast door een verpleegkundige militair die blijkbaar onwijs goed kon dansen. Dus met mijn iets weggezakte salsa skills stalen we toch wel even de dansvloer. Nu moet ik bekennen dat ik er ook nog een goede jurk voor aan had, het was leuk om even een terug te gaan naar de tijden van goede feestjes met danspassen van de zoete salsa muziek.
De verpleegkundige was erg onder de indruk en verrast, blijkbaar kwam ik nogal stijfejs over. Dat is niet echt nieuw voor mij, omdat je hier eigenlijk continue op je werk bent, blijf ik ook in werkmodus wat toch een stuk gereserveerder is dan in mijn vrije tijd. Toch wel leuk om iemand zo te kunnen verrassen.
Het feest liep ten einde rond een uurtje of elf en toen vertrokken we naar Wet en Wild om verder te feesten. Laten we dan maar helemaal ondergedompeld worden in het enkel plezier en van God los leven waar iedereen zich hier schuldig aan maakt. Echter om half twee had ik het helemaal gezien, ik was moe en werd helemaal gestoord van alle mannen die probeerde een graantje mee te pikken.
Ik sprak een wat oudere man aan, waarmee ik had afgesproken een keer te gaan mountainbiken en vroeg of ik met hem mee terug kon gaan zodat ik niet alleen in een taxi hoefde te zitten. Gelukkig deed hij het ook en weer netjes en heel huids kwam ik aan op de kazerne. Pff wat een avond, het was leuk om eens helemaal gek te doen mee te gaan in de Wet and Wild vibe van Curacao maar het blijf twel vreemd dat je op zulke feesten ook je patiënten terug ziet. Ik sloot de avond af met een belletje naar mijn vriend die net wakker werd en zo viel ik toch tevreden in slaap. Dat was de Curacao feest beleving.

Geschreven door Nancy.op.reis