De volgende ochtend stonden we een stuk eerder op, aangezien we om half negen bij de toeristen agency moesten zijn. Na te hebben betaald moesten we natuurlijk nog even wachten tot we werden opgehaald. Het was natuurlijk Peruaanse tijd. Pap en mam hadden daar iets meer moeite mee, nu merkte ik hoe erg ik er al gewend was.


We reden tot de eerste stop, waar we een demonstratie kregen over het kleuren van en spinnen van de alpaca wol. Daarna was natuurlijk de gelegenheid om wat te kopen, maar eerlijk gezegd vroegen we ons heel erg af hoe echt de spullen waren die ze verkochten. Dus we gebruikten de tijd vooral door naar lelijke spullen te kijken en daar heel hard om te lachen. We gingen weer teug de bus in en reden door naar Moray. Hier was ik nog niet eerder geweest. Een heel interessante archeologische plek. De Inca’s gebruikte deze plek namelijk om te experimenteren met het groeien van mais en aardappelen op verschillende hoogtes. Waarschijnlijk gebruikten ze informatie die zij van andere culturen hadden overgenomen en combineerde dit. Waardoor deze experimentele plek ontstond en daarmee ook de 500 soorten mais en meer dan 5000 soorten aardappelen van Peru.
We kregen de tijd om rond te lopen, helaas werden we al snel weer teruggeroepen naar de bus. Dat is dus de reden waarom ik geen fan ben van georganiseerde tours. Pap en mam waren ook verpest door Pisac waar we alle tijd hadden. Maar toen de man zei dat ik moest opschieten, terwijl ik naar het toilet moest. Zei ik eenvoudig weg dat ik nu moest en liep op mijn dode gemak naar he toilet dat een heel eind verderop lag. Pap ging mee en ik legde hem uit dat je soms gewoon een beetje maling moet hebben als ze zo doen. Zij kwamen ook te laat dus kunnen wij nu ook onze tijd nemen.

We reden door naar de zoutmijnen van Salinas. De mijnen komen uit de Inca tijd maar worden nu nauwelijks gebruikt. De zout terrassen lopen vol met zout water dat uit de bergen vandaan komt via een ondergrondse rivier. Heel bijzonder dat het water zo enorm zout is. De gids vertelde ons dat dit de reden is waarom Peruaans eten zo goed is, door het zout afkomstig uit onder andere deze mijn. We liepen eventjes rond, maar doordat de mijnen gelegen waren laag in de vallei, was het ontzettend warm en benauwd. Wanhopig gingen we opzoek naar een plek waar we drankjes konden kopen. Gelukkig vonden we die, de bediening was echter typisch Peruaans. Inefficiënt en traag, waardoor het een koffie To Go werd. Al was het drinken in de bus niet echt een succes aangezien we heel erg schommelde. Dus zo gauw er een tegenligger kwam en we stil stonden, dronken we snel onze koffie. Om drie uur waren we terug in Cusco en het was helemaal vol in Cusco. Vanavond was natuurlijk kerstnacht en dat wordt op een iets andere manier gevierd dan in Nederland. Iedereen blijft de hele nacht wakker. Terwijl we naar ons hostel liepen, moesten we onze weg banen door de mensen. Overal waren kraampjes en stalletjes tevoorschijn gekomen. We trakteerde onszelf op een stuk verse ananas in de schaduw. Het was ontzettend warm en al die mensen op straat maakten het er niet beter op.

Onze nieuwsgierigheid was gewekt dus besloten we een poging te wagen om onze ontmoeting met de guide voor die avond voor de Inca Jungle Tour te verzetten. We hobbelde weer met moeite naar boven toe, trokken luchtige kleding aan en liepen weer naar beneden om de Peruaanse Kerstmarkt eens van dichterbij de bekijken. We waren onder de indruk van wat voor shit ze verkochten op die markt. Van de meest lelijke poppetjes, tot allerlei christelijke figuren van gips, tot allerlei planten en kruiden. Het meerderdeel van de spullen was bestemd om je eigen kerststal te maken. En ik weet het niet zeker, maar ik heb het vermoeden dat de stalletjes in de brand worden gezet. Na overal te hebben rondgekeken gingen we terug naar het hostel waar we wachtten op de guide. Pap was ondertussen helemaal gesloopt en besloot even te rustten terwijl mam en ik met de guide praatte. Hierna was het originele plan om weer te lopen naar Plaza de Armas en mee te genieten van Peruaanse Kerstavond. We waren echter alle drie behoorlijk moe en ik vond een restaurantje dat dichtbij was.
Het was een super leuk restaurantje waar we genoten van een verrukkelijke maaltijd. En na dat Cusqueña biertje waren we alle drie klaar voor bed. Want wat pap en mam nog niet wisten, was dat morgen opnieuw een zware dag zou worden. Ondank dat het kerst was! Ze beweren altijd van een actieve vakantie te houden, nou dan zullen ze het krijgen ook!

Geschreven door Nancy.op.reis