Nog even een korte toelichting op mijn vrijdag. Het was erg rustig in het ziekenhuis wat niet erg was aangezien ik maar een kort nachtje had gehad. Jessid, een van de co- assistenten had een nachtdienst gehad en was vrij. In plaats van te genieten van zijn vrije dag besloot hij mij een leuke ochtend te bezorgen. Er waren namelijk geen operaties of überhaupt patiënten. Dus de beste jongen is de halve ochtend bezig geweest om te organiseren dat ik een operatie bij kon wonen. Toen het uiteindelijk rond was, ging hij met mij mee. Gelukkig maar, hij legde namelijk alles aan mij uit!
Dus uiteindelijk toch nog een leuke ochtend gehad. Hij nodigde mij ook nog uit voor een feestje die avond n het huis van een andere intern. Natuurlijk zei ik hier geen nee tegen, dit was een unieke kans om de lokale co- assistenten eens van wat dichterbij te bekijken. Hij vroeg mijn adres en zou mij ophalen tussen acht en negen. Toen ik eenmaal thuis was, had ik spijt van mijn belofte. Ik was helemaal gesloopt en nog een nacht een feestje pakken zou zwaar worden, maar er zijn nu eenmaal dingen waar je maar één keer de kans voor krijgt.
Het probleem loste zichzelf echter op: het feestje ging niet door. Degene bij wie het feestje was, was ziek geworden. Dus het werd een rustig filmavondje met iedereen. En het was de laatste avond van Bonnie, ik ga haar missen! Als het goed is, is zij nu weer veilig thuis in Londen.

Ik heb overigens nog wel goed nieuws. Aangezien het zo saai was op de kinderafdeling had ik aan Sonja gevraagd of het mogelijk was om volgende week op Oncologie te beginnen in plaats van Pediatrie. Ze had het gevraagd en de dokter vonden het geen probleem! Ik had al hele goede verhalen gehoord van eerdere studenten. De stadia van kanker zijn hier vaak veel verder gevorderd dus het is een unieke kans om dat te zien. Als he goed is ga ik een paar hele interessante casus zien!

Geschreven door Nancy.op.reis