Ik werd al vroeg wakker, ik was immers ook op tijd gaan slapen. Aangezien ik om half één om het vliegveld moest zijn voor mijn vlucht om half vier, moest ik opschieten met een shuttel vinden naar het vliegveld. Het hostel had shuttels maar degene die erover ging zou pas om zeven uur aanwezig zijn. Het was nog voor zevenen dus ik besloot maar vast geld te halen. Mijn maag begon ondertussen immers fors te protesteren. Aangekomen bij het plein zag ik dat de bank nog steeds dicht was. Grrr wat rot! Ik zag een andere bank met 24 uur ATMs, die wel iets meer rekende maar goed er was nood aan de maag euh man. Maar de apparaten pakten mijn kaart niet. Bij deze constatering ontstond er lichte paniek, ik liep terug en zag staan dat de bank om acht uur open zou gaan. Oké goed, ik kon nog wel drie kwartier zonder eten overleven.

Ik vervolgde mijn weg terug naar het hostel en was boos blij dat ik bijna naar huis ging. Daar waar ik overal zonder problemen geld kon opnemen. Gelukkig kon ik mijn shuttel eenvoudig regelen in het hostel en het was geen probleem als ik later wilde betalen. Om mezelf een beetje af te lijden van het hongerlijden, schreef ik aan mijn blog. Om acht uur liep ik voor de derde keer naar de bank toe, nog steeds dicht. Moedeloos greep ik met mijn handen naar mijn haar. Niet te geloven!

Ik besloot het voor de vijfde keer bij de andere bank te proberen. Deze keer met geluk, je kan niet voorstellen hoe mooi het geluid is van het ratelen van de machine vlak voordat die het geld uitspuwt. Mijn favoriete restaurantje was dicht, maar Café Condessa met de heerlijke Oatmeal pannenkoeken en maple siroop was open. Dus ik genoot ik rust en vrede van mijn uitgebreide ontbijt terwijl ik de mensen op het plein bespiedde. Mijn tafeltje gaf daar namelijk goede uitkijk op.

Hierna ging ik nog op jacht naar macrame touwtjes om zelf armbanden te knopen. Na heel lang zoeken vond ik het en moest ik eigenlijk meteen terug naar het hostel. Mijn shuttel haalde mij ntes op tijd op en na ongeveer een uurtje rijden werd ik afgezet bij het vliegveld. Zonder problemen checkte ik alles in en ging passeerde de douane. Alles verging gladjes en ik kwam zonder problemen aan in Cancún. Ik werd nog even flink afgezet met het wisselen van mijn geld. Kocht mijn buskaartje naar Tulum, wat helaas niet direct kon. Dus ik wachtte nog een uur lang op de tussenstop. Het was hier trouwens enorm warm en benauwd. Terwijl de directe verbinding maar tachtig minuten zou innemen. Uiteindelijk kwam de bus die mij naar Tulum zou brengen, de chauffeur liet luid Spaande hardrock door de speakers schallen. Een gegeven waar alleen ik niet al te gelukkig mee leek te zijn. En om tien uur was ik dan eindelijk in Tulum. Ik denk dat het een understatement is als ik zeg dat ik mij behoorlijk uitgeknepen voelde. Dus nadat ik was ingecheckt, kroop ik mijn bedje in.

Geschreven door Nancy.op.reis