Als volgens mij vaste ritme werd ik om zeven uur wakker. Aangezien zowel Heather als Marissa later moesten beginnen was het gezellig aan de ontbijt tafel. Hierna ging ik weer trouw aan mijn studie. De nacht van ervoor was niet het slimste plan, aangezien ik mij weer een beetje minder voelde. Aangezien het alweer de laatste schooldag was van deze week, trakteerde ik mezelf op een chocolade croissant. Terwijl ik in de mooie tuin van Maximo zat met mijn koffie en broodje dacht ik met heimwee terug aan thuis. Aan pap, waarom omdat hij mijn liefde voor chocolade croissants deelt. Waarbij ik ook meteen dacht aan woensdag toen mijn hele familie mijn spullen naar mijn splinter nieuwe appartement verhuisden. Ja wat ben ik toch klaar om naar huis te gaan! Maar aan de andere kant terwijl dat ik hier zit op deze prachtige plek, geniet ik met volle teugen en weet ik dat het even zal duren voordat ik weer zo een mooie ervaring zal hebben in mijn leven.

Mijn Spaanse les ging prima en ik liep daarna wat rond door de stad, om informatie te verzamelen over mijn bus tour naar Honduraz volgende week. Terwijl ik dat deed raakte ik op een fijne manier verdwaald in de straten van Antiqua en vond een kleine comedor waar ik lunch at. Daarna liep ik terug naar Maximo om daar nog wat aan mijn Spaans te doen voor de klas zou beginnen.

Die avond na het eten, was ik ongelooflijk uitgeput. Terwijl iedereen die avond uit ging naar een café omdat het Claudio zijn laatste dag was, hield ik het voor gezien. Relaxte met een filmpje en viel daarna tevreden in slaap. Soms moet je gewoon even je rust pakken.

Geschreven door Nancy.op.reis