Die ochtend werd ik iets later wakker en natuurlijk volgde mijn gebruikelijke ritme. Aangezien het Heather haar verjaardag was, zouden we samen lunchen. Eerst moest ik echter checkten of mijn bankpas weer werkten, anders was er geen mogelijkheid om voor mijn lunch te betalen. Ik liep weer naar de ATM en was behoorlijk opgelucht toen ik het heerlijke machinale geluid hoorden van het ratelen van het geld. Wat een opluchting!

Met een glimlach liep ik de bank uit en liep naar het café toe waar Heather wilden eten. Ze had het namelijk al een week over de meest geweldige pannenkoeken die ze ooit op had. Perfecte timing : we liepen tegelijk het restaurant in. Nog een ander meisje van haar vrijwilligerswerk was ook meegekomen. En we aten met zijn drieën lunch. Om eerlijk te zijn waren de pannenkoeken heel erg goed en voor het eerst in mijn leven Maple siroop op. Dat is zeker de moeite waard om te proberen. De beide meisjes waren hierover erg verbaasd, natuurlijk waren ze allebei van Canada. Waarop ik zei “Oh man I wasted 23 years of my life! “. Blijkbaar heeft Canada een blad van de maple boom op hun vlag. Nooit geweten ik had het altijd als een soort wiet blad gezien, aangezien ze blijkbaar ook fantastische marihuana hebben in Canada. Zo kom je toch ook over elk land wat te weten.

Na de lunch hadden we Spaans, een goede les. Leo is een leuke toevoeging aan de Spaanse klas, een jongen uit Berlijn. Ik had vanaf de eerste dag al een goede vibe met hem, waarschijnlijk doordat het een Duitser is. Op een gekke manier heb je toch altijd veel makkelijker een klik met andere Europeanen. Niet dat het niet klikt met andere maar je voelt toch wel de band. Grappig eigenlijk. Na de les hadden we afgesproken met Marissa om wat informatie te verzamelen over de vulkaan trekking voor komend weekend. Acatenango zou twee dagen duren, dus met een kampeer nachtje. Waarvan ik ondertussen weet dat ik tot een paar van de idioten behoor die dat eigenlijk heel erg waardeer. Oncomfortabel op een matje liggen, met drie andere mensen in de koud, ja dat vind ik oprecht leuk. Marissa was echter verlaat, met een goede reden. Ze was zojuist toegelaten tot haar master en dat nog wel op Internationale vrouwendag. Drie mooie dingen voor deze dag dus! Opgelaten liepen we terug naar huis. Na het avondeten hadden Wendy en Fransico een verrassing een Barratio taart. Barratio betekend letterlijk dronken, aangezien de taart liquor bevat. Al was het officiële plan om naar Ladies Night te gaan, bleven we uiteindelijk toch thuis. We gingen namelijk met Wendy en Francisco op het dakterras zaten met biertjes. Het leuke was dat Richi een jongen van bijna dertig uit de VS, een hele verandering doormaakten op dat dak. Hij leek het licht te hebben gezien. Het was zijn eerste trip en het zou maar een weekje zijn, maar toch terwijl hij daar zat en alles in zich opnam veranderde hij. Het besef dat mensen die zeggen dat het leven iets relaxter moet, niet de mensen zijn die het niet begrijpen maar juist die het wel begrijpen. Dat enkel jij aan het stuur van je leven staat en je jezelf dingen zaken oplegt niet het leven. Wanneer je ervoor kiest om een mooi leven tegemoet gaat met een meer geopende blik je de wereld vanuit een heel ander perspectief ziet. Een perspectief dat misschien je hele leefwijze wel voorgoed kan veranderen. Wanneer men altijd maar in de grenzen van het bekende blijft, zal je nooit zien wat er buiten ligt. En natuurlijk zolang je het niet ziet, zal je het niet missen of verlangen. Dat houdt echter wel in dat je met een zekere zin van onwetendheid en onbewustheid leeft. Dan is de volgende eenvoudige vraag of je dat wilt.

Wij, de drie meisjes, genoten van de verandering die deze jonge man doormaakten. Zijn hele levensplan veranderde voor onze ogen. Een besef dat wij alle drie al een tijdje geleden hadden binnen gekregen. We relaxten de hele avond met zijn alle op het dak en er kwamen nog een paar vrienden van onze host ouders bij. Terwijl we daar zaten, onder de heldere sterrenhemel, zei Marissa “Het is jammer dat er nu geen vuurwerk is, aangezien zo een geweldige dag is”. Zeker omdat vuurwerk zoveel wordt afgestoken hier, ze zijn er hier echt gek op. Wat ook wel helpt is dat hier bijna elke dag wel iets te vieren is. Maar Marissa was nauwelijks uitgesproken of Heather riep : “LOOK!”. Mijn ogen volgden de richting van haar uitgestoken vinger en daar zag ik het. Een perfecte uitbarsting van Fuego! Aan de heldere donkere hemel, kleurde het oranje fel op vanuit de vulkaan. Het kwam neer en de kleuren doofde uit, maar het maakte plaats voor dichte donkergrijze wolken die oprezen uit de machtige vulkaan. Een pefecte nacht!

Geschreven door Nancy.op.reis