Ik werd wakker en voelde mij aanzienlijk beter. Na het ontbijt sloeg ik weer aan de studie en naarmate de ochtend vorderde voelde ik mij slechter en slechter. Natuurlijk ging ik wel naar mijn les, maar ik had het zwaar. Voor mijn les begon ging ik op jacht naar een stalletje op straat beladen met sinaasappels om mijn vitamientjes binnen te krijgen. En natuurlijk omdat het ook heel erg lekker is!
Na mijn les ging ik naar mijn naar het andere gebouw van Maximo, waar Heather ook naar toe zou komen. Ik voelde mij opeens echt niet lekker en werd ook misselijk, terwijl ik nauwelijks gegeten had. Heather overtuigde mij toch wat te eten, dus ik haalde een panini. Het hielp iets, maar ik had het behoorlijk zwaar tijdens de vier uur les. Bij het avondeten, zei Wendy het ook meteen. Mijn gezicht stond blijkbaar op standje ziek. Dus na het eten ging ik bijna gelijk naar bed toe. Terwijl ik in mijn bed kroop dacht ik met verlangen aan thuis. En ook een beetje met een benauwd gevoel, aangezien ik ziek was geworden terwijl ik weer in een ritme moest functioneren. Wat zegt dat over mij? Waarschijnlijk gewoon pech, morgen zou alles weer anders zijn.
Geschreven door Nancy.op.reis