Voor de wekker ging werd ik al wakker en ik voelde mij belabberd. Ik was goed verkouden geworden en daardoor was ik helemaal vermoeid. Dat beloofde een leuke busrit te worden. We pakten onze spullen en gingen in de bus zitten. Klaar voor de tocht van 12 uur. Thomas werd echter na een half uur misselijk en voelde zich beroerd. Zelf viel ik vooral de hele tijd in slaap. Het was een lange busrot die voor mij perfect was om een beetje uit te zieken door veel te slapen. Het landschap waar we doorheen reden was schitterend. Een kleine blik op de High Atlas en de daarin liggende schilderachtige dorpjes. Hoewel ik beter filmachtige dorpjes kan zeggen, veel films als The Gladiator en scènes uit de serie Game of Thrones zijn hier opgenomen. Waarschijnlijk door de authentieke uitstraling van de eeuwenoude dorpje is het droge woestijnachtige landschap. Van droge stoffige valleien tot plotse oasis waarin een stad lag.

Door dit interessante landschap gingen de twaalf uur redelijk snel voorbij. Om acht uur in de avond reden we Marrakesh binnen en we waren verbouwereerd van de tegenstrijdigheid die hier tentoongesteld werd. Zoals Thomas zei "In deze straat wordt alle energie van het land ongeveer gebruikt". Overal waren lichten en mooie westers uitziende gebouwen. Een compleet andere wereld in vergelijking met het dorpje Merzouga waar buiten de woestijn om, niks was. En dan te bedenken dat een woestijn ook al niet zoveel heeft buiten zand.

We werden afgezet op het busstation en liepen met onze spullen een stukje verderop zodat we niet vier keer zoveel zouden moeten betalen voor onze taxirit. Een vriendelijke man nam ons mee en we werden afgezet op het centrale plein van Marrakesh wat helemaal zwart zag van de mensen, precies wat je eigenlijk niet wilt als je aankomt met je backpack na een twaalf uur durende rit, je ziek bent en heel nodig moet plassen! Maar we moesten een stuk de medina in om bij ons hostel te komen. Dus als strijders gingen we op pad. Gelukkig waren er goede weg beschrijvingen gegeven en liepen we er zonder problemen naar toe.

Éénmaal in het hostel wisten we dat het een goede keuze was. Het was rustige, schoon en had een relaxte vibe. We checkten in, namen een heerlijke douche en lieten ons meteen in onze bedden zakken. Even een goede nachtrust en hopelijk zou dat wonderen doen voor beide onze gezondheidstaat.

Geschreven door Nancy.op.reis