Ik was al vroeg wakker deze ochtend en besloot om eindelijk weer eens een Work out te doen. De kinderen waren ook al wakker en wilden graag met mij. Wat wel fijn was eigenlijk want ze konden mij de weg wijzen naar het park waar ik mijn oefeningen kon doen. Ze gingen met mij mee en speelden terwijl ik de oefeningen deed. Vervolgens wilde Adam op mijn rug terwijl we naar boven aan het rennen waren. Dat het wel aanzienlijk zwaarder met iemand op mijn rug. Nadat ik uitgeput was en de kinderen klaar met spelen, gingen we terug naar huis. Esmee was alweer met het ontbijt bezig en ik sprong snel onder de douche.
Daarna ontbeten we met zijn alle, de kinderen hadden vanwege de feestdag vrij van school. Na het ontbijt pakten we onze spullen om naar de rivier te gaan. We reden er heen met de taxi als een echte Mexicaanse familie. Adam bij mij op schoot, Alice bij Esmee opschoot en John ernaast en dat allemaal op de achterbank. We reden naar een klein dorpje en liepen een door een schitterend stuk natuur en we kwamen uit bij een prachtig stukje rivier.
De kinderen liepen vrijwel meteen het water in en ook ik ging het proberen maar het water was ijs en ijs koud. Esmee as eventjes weggelopen en toen ze terug kwam bij de rivier zei ze dat we mochten kijken bij een residentieel Spaans huis verderop, als we het leuk vonden. We kleedden ons weer aan en liepen naar het huis. Er stonden oude rij voertuigen voor het huis en toen we over het land heen liepen zagen we koffieplantages. Esmee vroeg of we ook in het koffieverwerkingsfabriekje konden kijken. Dat mocht en ze vertelde mij alles wat ze wist over het oogsten van de koffie. Wat aanzienlijk veel was! Het was erg leuk om te zien en ik heb weer veel geleerd over het bruine levenselixer.
De rest van de middag brachten we door aan de rivier. John kwam op een gegeven moment aan met zijn hand in een knuistje gevouwen.
“Ik heb een kleine tarantula gevonden”.

Nu moet je weten dat ik eigenlijk enorm bang ben voor spinnen dus ik schuifelde wat ongemakkelijk op en neer. Toen hij zijn hand openen kwam daar inderdaad een baby tarantula tevoorschijn. Eerlijk gezegd was het best een grote spin, alleen niet zo groot voor een tarantula. John legde he gedrag van de spin een beetje uit, zodat je weet wanneer ze het niet leuk vinden en zeggen dat je ze met rust moet laten. Daarna vroeg hij of ik hem wilde vasthouden. Aangezien ik verwachtte dat ik waarschijnlijk veel grotere zou gaan zien en hij er eigenlijk best wel schattig uit zag, stemde ik ermee in. Dus liet ik vrijwillig de grote spin op mijn hand, hij voelde eigenlijk heel zacht en lichtjes aan. Het was helemaal niet eng, eigenlijk best wel tof! Zeker nu ik wist wanneer de spin het bijvoorbeeld niet leuk vind. Het is dan meteen een stuk voorspelbaarder en daarmee ook veel minder eng.

Na eventjes met de spin te hebben gespeeld, werd hij meegenomen om nader te onderzoeken. De zon begon onder te gaan dus we liepen terug om een taxi terug te nemen naar Xalapa. We zouden die avond Drie Koningen vieren bij vrienden van Esmee. Wat in hield dat er vooral heel veel lekker eten was. Ik vond het wel echt heel jammer dat mijn Spaans niet goed genoeg was om werkelijk te praten met de mensen. Waar ook nog bij kwam dat ik behoorlijk moe was geworden ondertussen. Esmee was wel echt heel lief, ze hielp mij met alles en legde alles aan mij uit. Het was een leuke avond en we waren ook pas laat weer thuis. Wat inhield dat de kinderen in de auto al in slaap gevallen waren.

Geschreven door Nancy.op.reis