Het was fijn om die ochtend eventjes vrij te zijn en rustig aan te doen. Ik liep naar de office om water te vullen en verse koffie te pakken. Het voelde als een fijne vakantie ochtend. Daarbij zou Callie vandaag ook aankomen op Utila. Ik wist echter niet precies wanneer ze zou aankomen, aangezien ze daarop niet op had geantwoord. Dus ik besteedde mijn ochtend met het wassen van mijn kleding. Matthew had namelijk het meest perfecte reizigersitem ooit: een waszak met daarin een wasbord. Waardoor je eenvoudig in de douche kleding kan wassen. Dat heb ik nodig in mijn leven, althans mijn reizigersleven. Voor mijn volgende reis staat dat op mijn paklijst!

Dus terwijl ik gezellig aan het rond spatteren was met de waszak in mijn ondergoed (zodat ik niet helemaal nat werd), hoorde ik opeens mijn naam. Ik keek wat vreemd op, maar terwijl mijn hersenen langzaam de connectie maakte liep ze al naar binnen. CALLIE!
Ondanks het water en enkel de klederdracht van ondergoed gaf ik haar een knuffel! We praatten even bij over onze twee weken en daarna legde ik haar alles uit over de duikscholen. Al vrij snel besloot ze ook hier te gaan duiken, vooral omdat ze weinig zin had om er veel onderzoek naar te doen. Dus ik liep met haar naar de receptie en ik deed het onderhandelwerk voor haar, omdat ze daar zelf niet zo goed in is. Niet veel later liepen we weer de zaak uit en was alles geregeld.

We hingen nog een beetje rond, deden boodschappen en daarna moest ik naar de duikshop. Vandaag zou ik voor de eerst keer echt in open zee duiken. Super spannend. Na deze duik zou ik ook beslissen of ik nog door wil gaan voor mijn Gevorderde cursus. Ik liep naar de boot toe samen met Matt en onze Ierse buurmeisje dat ook vandaag voor het eerst in openwater ging duiken met haar eigen instructeur. Vandaag was het al gewoonten om alle spullen te pakken. We maakten de flessen en de BC al klaar voor we ze in de boot zetten. Ik trok mijn wetsuit aan en stapten in de boot. Ik was super opgewonden, zo spannend! We voeren naar de zee toe en een bepaalde duikspot. Na de gebruikelijke checks, deden we lucht in de BC, en gooide het in het water. En we sprongen zelf daarna het water in. Vervolgens gingen we in het water op onze BC zitten, om het op die manier aan te trekken. Hierna waren we klaar voor de afdaling. Meteen toen ik onderwater kwam met mijn duikbril werd de wonderlijke wereld aan mij tentoongesteld. Langzaam liet ik mezelf naar beneden zakken in het water. Het prachtige koraal rif met alle gekleurden vissen. Met een grote glimlach onder mijn duikkleding keek ik rond. We lieten ons neerkomen op een stukje zandgrond ten midden van het koraal rif. Hier deden we weer een paar oefeningen en daarna zwommen we een stukje rond het rif. De hele tijd enorm bang dat ik per ongeluk het rif zou raken. Maar het viel allemaal mee. He voelde net alsof ik in Finding Nemo was, echt zo schitterend. Na zo een veertig minuten gingen we weer naar boven toe. Wat een kick had dat geven, echt wauw!

Enthousiast kwam ik boven en de kapitein moest lachen om mijn blije gezicht. Ik hees mijzelf op de boot en trok mijn lijfstuk van mijn wetsuit uit om mij af te drogen. Het was koud uit het water! Terwijl we met handdoeken om zaten, voeren we weer verder. We kregen watermeloen en de sfeer in de boot wat top. Terwijl je daar zo zit op de schitterende blauwe zee met je wetsuit en duikspullen, voelde ik mij een echte duiker. We wisselden de tanks om en ik vroeg of ik ook naar achteren mocht vallen van de boot af. Dat zie je immers altijd op tv. Natuurlijk was dat geen probleem dus alles werd gecontroleerd en aangetrokken en ik nam plaats op de rand van de boot. Tilde mijn benen op en mijn zware duikspullen zorgden samen met de zwaartekracht dat ik in het water plonsden. Hihi dat was leuk. We gingen opnieuw naar beneden en ik zat weer met dezelfde grijns op mijn gezicht waardoor Nico moest lachen. Opnieuw deden we een paar oefeningen en zwommen we een rondje om het rif. Nico stopte halverwege opeens en wees naar iets. Ik zag het niet zo snel, maar uit zijn handbewegingen maakte ik op dat hij een inktvis zag. Maar toen zag ik ze, zevend door het water! He zonlicht keurde ze in bijna alle kleuren van het kleurpallet en ik keek voor verbazing toe. Met hun grote ogen en rustige zwembewegingen kwamen ze voorbij. Het leken bijna fantasiediertjes zo mooi! Een soort van onderwatervlinder. Het was echt prachtig. Ik heb nooit geweten dat inktvissen zo mooi waren!

Opnieuw met een enorm shot adrenaline kwam ik boven. Wauw duiken is geweldig en ik wist ook meteen dat ik ook voor de gevorderde cursus zou gaan. Duiken is ongelooflijk tof. We klommen weer op de boot en voeren terug naar de duikshop. Alles werd door kraanwater gehaald en opgeruimd. De zon begon al onder te gaan en terwijl ik terug liep merkte ik hoe moe mijn lichaam was. Duiken vraagt behoorlijk wat energie! Na een douche, maakte ik wat eten voor mezelf klaar en ging ik daarna naar Stijn toe om hem te helpen met zijn scriptie. Verbazingwekkend hoe snel je weer in je academische rol kruipt, zelfs na zes maanden reizen. We deden een groot deel, maar toen we het laatste onderdeel moesten doen was ik te moe om nog na te kunnen denken. We sloten af door no een drankje te doen bij Cynthia, een meisje dat ook werkt bij Utila Watersports. Maar na een uurtje ging ik toch echt naar bed toe, terwijl de rest nog even door ging naar een bar.

Geschreven door Nancy.op.reis