Donderdag 23 juni 2022/ Carry


Dag 38

Nu had ik graag een sappig verhaal willen opdissen maar het blijft gewoon bij wat ditjes en datjes. Het is stil gebleven gisteravond , geen politie gezien of enig andere agressieve voorbijganger. En op de begraafplaats bleef het ook stil. De pastoor had blijkbaar ook een goede nacht want we hebben de klok niet meer horen luiden. Of kwam het misschien doordat ik vrijwel de hele nacht op mijn goede oor heb gelegen? Zelfs van andere boze mannen of rare geluidjes geen last meer gehad:)
Als we opstaan is het 19 graden, een verademing na de laatste hete weken.
We gaan al vroeg op pad om in het kleine dorp Pfons een cache te zoeken bij de Erlebnisbrücke, een stalen smalle hangbrug voor voetgangers.
Geer loopt vanwege zijn blaar nog steeds op zijn crocs dus het klauterwerk komt op mij neer. Maar hoe we ook zoeken, het ding laat zich niet zien. Maar soms is een cache ook alleen maar bijzaak om iets bijzonder of moois te bekijken. En tenslotte komen we ook voor die brug. Het 150 meter lange ding hangt te wiebelen boven de 50 meter dieper gelegen Sillschlucht en verbindt de dorpen Pfons en Mühlbachl. Aan het einde van de brug ligt een klein kasteel maar de toegang is vanaf hier gesloten in verband met renovatie van het kasteel. Dus moeten we aan het eind al wiebelend terug. Baloe heeft ook nog even een poging gedaan om mee te gaan maar het puntige metalen rooster doet teveel pijn aan zijn pootjes. Hij zit netjes op ons te wachten en is blij als we weer terug zijn.
Maar om een uitgave van ruim € 654.000 euro te doen voor een kortere weg tussen 2 dorpen, terwijl dat maar 2 minuten rijden is? Ik vraag me af wie daar het meeste profijt van heeft gehad?

En dan verder over een route die we al 15 keer zijn gereden, maar die nog steeds prachtig is. Slingerend naar beneden richting Innsbruck, dat ook wel de Oostenrijkse hoofdstad van de Alpen wordt genoemd, door kleurrijke dorpjes als Matrei en Steinach omgeven door een paar indrukwekkende drieduizenders.
Langs de Skischans Bergisel van waaruit je een prachtig uitzicht hebt op het beneden liggende Innsbruck . Een paar jaar geleden hebben we deze skischans al eens bezocht en het is een duizelingwekkend idee vanaf welke hoogte skispringers moeten skiën. En dan te bedenken dat ze aan het einde van de skischans in de diepte het immens grote kerkhof van de stad moeten zien liggen....

Na Innsbruck rijden we nog even verkeerd, de autosnelweg op waar een vignet verplicht is, dus zal er thuis wel een flinke boete liggen. Ach, met de kosten van de dierenarts en de reparatie van de pomp van de kraan kan dit er ook nog wel bij... Dat wordt vanavond gewoon weer spaghetti...

Zoals ieder keer maken we ook nu weer foto’s op de grote parkeerplaats met uitzicht op de Zügspitze . We moeten ze maar eens naast elkaar gaan leggen, kijken of er veel verschil is te zien:)
Op de slingerweg over de Fernpas is het file rijden, twee vrachtwagens houden het verkeer op. Maar zo hebben we wel genoeg tijd om van het prachtige uitzicht te genieten. Geer moet dan ook meer dan eens aanhoren dat ik verzucht “wat is het hier prachtig, he!” En zoals ieder jaar zegt hij dan “ Dan moeten we maar eens in Oostenrijk op vakantie gaan”. En dat komt er dan weer nooit van:)

Na de grensovergang bij Reutte is het gedaan met de mooie omgeving. Voor ons strekt de Duitse autosnelweg zich uit met zoals gewoonlijk ‘stockender Verkehr en Stau. ‘ Hoewel dat laatste zich pas anderhalf uur na de grensovergang laat zien en dan is het ook meteen goed mis. We hebben bijna 6 kilometer met een slakkengangetje gereden tot er een afslag komt naar het dorp Niefern Öschelbronn waar aan de rand van het bos een parkeerplaats lijkt te liggen met op korte afstand ook nog eens een cache. “Die nemen we dan maar, “ zeg ik en Geer knikt instemmend. Die is allang blij dat hij uit de file is en snel aan een biertje kan.
De parkeerplaats aan de rand van het bos ligt aan een normaal heel rustige weg, maar vanwege de file op de autobahn heeft iedereen de sluipweg gevonden.
Nu maar hopen dat de file zich vannacht oplost, zodat hier niemand meer langs komt en dat ook wij morgen normaal rustig kunnen doorrijden. Maar ik ben er bang voor.
Die ‘Baustellen , ik vervloek ze...

Route: Steinach- Innsbruck - Tellfs - Reutte - Kempten - Ulm - Niefern Öschelbronn
Gereden kilometers: 390
Coördinaten slaapplek: N 048°53.569. O 008°46.464

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour