Nattigheid

Griekenland, Ermioni

door Carry

Er is regen voorspeld vandaag en dat is ook wel nodig . Niet voor ons, maar voor de hele natuur. Er is hier al vijf maanden geen drup gevallen. Om een uur of 7 worden we wakker van keiharde muziek. Over het water scheert een speedboat met in zijn kielzog een waterskiër. Die zijn er al heel vroeg bij. Een blik naar buiten en ik sta al naast het bed. Het licht over het water en de bergen is zo verschrikkelijk mooi op dit tijdstip en de dreiging in de lucht van wat regendruppels maakt het nóg mooier. Ook Geer staat een paar minuten later al met zijn camera gereed. Het wit-blauwe kerkje waarnaast we gisteravond zijn gestrand staat te glanzen in het rozige licht. De paar regendruppels die vallen verdampen al voordat ze de grond raken.

Na het ontbijt rijden we naar Kouvrerta, een gehucht dat tussen Ermioni en Porto Heli ligt. Een steenrijke omgeving, grote omheinde grondstukken met daarop de meest mooie huizen met zwembaden en tennisbanen. En ergens daar aan het strand moet een cache liggen. Miep stuurt ons een “doe maar niet Geer” weggetje in, het lijkt onverhard en we hebben al genoeg van die weggetjes gehad waar ik mijn hart vasthield. Volgens de kaart kunnen we er ook nog op een ander manier komen, maar na 1 kilometer loopt ook die weg dood tegen een grote poort. Omdraaien dan maar en gewoon de middag relaxed aan het strand doorbrengen. Tenminste dat is de bedoeling. Maar omdat het weer betrekt, de zon verdwijnt en we tenslotte óók van wandelen houden😄 en we het niet kunnen uitstaan dat we het ding niet hebben, gaan we net na het middaguur op pad. En dan komt de zon weer door en lopen we alsnog bergop te puffen. Totdat we bij een trap komen die naar het rotsstrand leidt en het me opeens begint te dagen: Hier zijn we al eens geweest. “daar hebben we toen het busje gezet en daar beneden is een rotsstrand” , zeg ik tegen Geer, die dan nog steeds wat twijfelachtig kijkt. Het zal toch niet zo zijn dat we ook deze cache niet hebben gelogd?
Na een flinke klauterpartij, gadegeslagen door 4 oude dametjes in het water, vinden we het kapotte doosje. Even het logboekje doorbladeren en ja hoor: 27 mei 2013 gevonden door ‘Sjors en CarryBeau’. Het blijft vreemd dat we allebei zijn vergeten om ook déze te loggen. Wie weet hoeveel we nog vergeten zijn in de tussentijd.
Terug aan het strand duiken we meteen de zee in om af te koelen. De straaltjes zweet zijn meteen verdwenen. Baloe zwemt een stukje mee maar die heeft door de golfslag geen zin om verder te gaan, hij houdt meer van een kalme zee waar hij zo in kan lopen.
Na een paar uurtjes verdwijnt de zon toch echt en rijden we naar Ermioni, een kwartiertje verderop. Het dorp ziet er schilderachtig uit, er zijn veel winkeltjes (misschien dat ik dan toch nog een mooie ketting kan scoren) en
aan de haven is een ‘Park4night’. Maar eer we die gevonden hebben zijn er al weer veel zweetdruppeltjes gevallen. Miep stuurt ons aan de verkeerde kant het dorp in en in de nauwe straatjes bergop kunnen we op een gegeven moment niet meer verder. In de bocht horen we opeens iets schuren, het trapje blijft hangen tegen een muurtje. Aan de ene kant staan twee auto’s geparkeerd en de andere kant is het muurtje. Een “doe maar niet Geer” weggetje, alleen komt dat nu een beetje te laat en moet ik Geer loodsen om dat hele eind achteruit te draaien, hoek na hoek, bocht na bocht.
Uiteindelijk komen weer zonder verdere krassen op de grote weg terecht en zie ik, als ik even achterom kijk, dat het dorp niet toegankelijk is voor....... de rest kan ik niet meer ontcijferen op het roestige verweerde bord.
Als we via een grote omweg in de haven aankomen barst het voorspelde noodweer pas écht goed los. Het onweert en het regent dat het giet, in een mum van tijd zijn de straten net een rivier. De storm waait om het busje, maar wij zitten droog. En dan komt Geer ook nog even met de leuke opmerking dat hij net op het mobieltje heeft ontdekt dat in het dorp een aantal juwelierszaken zijn.....

Route: Porto Heli-Kouvrerta-Ermioni
Gereden kilometers: 29
Coördinaten slaapplek: N 037° 23, 257’ O 023° 14, 838’

Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Wat een mooie reis en mooie foto's. Dit is optimaal genieten en wij genieten mee.

Marjan 2019-09-20 22:26:06

Sjors en Carry, ik heb geen zin om je vraag op FB te beantwoorden, ik ben niet zo van Facebook. Ik heb helemaal geen last van jullie plaatsnotitie, als voormalig schipper heb ik geen probleem met welke notitie dan ook. Dus lekker doen zoals 't je bevalt. Ook begrijp ik dat jullie schrijven op Pindat veel mensen goed doet, ons ook! Zo goed zelfs dat ik nu ook jullie Sicilië-reis gelezen heb, leuk, en weer in elkaars wielspoor. Zo goed dat ik met je genegen ongevraagde toestemming, een link naar jullie Pindatverhaal op een Zweeds camperforum heb gezet, kunnen die er met behulp van Google-vertaal, ook nog wat van leren. Ja, ik schrijf ook, maar tegenwoordig alleen in 't Zweeds, bij intresse kan ik je een link sturen maar 'k doe dat niet op FB. Dus schrijf maar lekker verder, Pindat is uitstekend, we zien er aan vooruit! Groet, Julian

Julian van Amstel 2019-09-21 22:46:20

Wat sneu toch. Dubbele caches, noodweer en ook weer geen ketting!! En veel DOE MAAR NIET GEER- weggetjes. Ik zie het helemaal voor me, maar al met al toch weer een mooie dag.

Yvonne Sormani-Simons 2019-09-25 18:40:30
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.