Donderdag 27 januari 2022 |Gerard

Als we bij het ochtendgloren de meteo checken zit het met de zon helemaal goed. De temperatuur is met -6° nog duidelijk onder de maat. De thermostaat wordt wat hoger gezet en na 10 min is het voor ons dan heerlijk warm. Baloe denkt daar heel anders over. Hij is op de stoel geklommen en kijkt ons aan met een blik van: moet dat nou zo heet. De verwarming in de bus is een hete-lucht-ringverwarming en twee uitstroom openingen komen uit in zijn mand die onder de tafel staat. En kennelijk wordt het hem dan toch te heet onder de poten.

Na een paar kilometer is het gedaan met de zon. We zitten in de uitlopers van de Pyreneeën en als we gaan stijgen verdwijnen we in een hardnekkige wolk rond een bergflank. Mistlichten aan en snelheid aanpassen dus. De vegetatie om ons heen kleurt wit van de rijp.
De grenspassage met Frankrijk gaat totaal ongemerkt. Pas als we stoppen in een piepklein gehuchtje dat trots is op zijn Baskische roots merken we dat we al in Frankrijk zitten. Ondertussen heeft de zon alle waterdamp weggebrand en kunnen we buiten lunchen. Twaalf graden maar zonder wind en in de volle zon is dat heerlijk. De lab-cache hier wordt met behulp van Google Translate snel opgelost dus weten we ook nog eens alles over de (Baskische) geschiedenis van het gehuchtje Biriatou
We hebben het er wel eens vaker over, maar een labcache (adventure-cache) is relatief nieuw binnen onze hobby geocachen en is een uitgelezen mogelijkheid om een stadje of omgeving te verkennen.

Dan volgt een dilemma hoe we verder reizen. Dezelfde route als de heenreis trekt ons niet zo, hoewel dat wel het kortste en snelste is. Met een kleine omweg kunnen we ook de snelwegen mijden en nog wat mooie streken van Frankrijk bezoeken. Tenslotte hebben we nog 4 dagen. We laten de techniek wat routes berekenen in tijd en afstand en dan blijkt dat het allemaal net moet lukken. In het (on)gunstigste geval, het is maar hoe je het bekijkt, zet ik Car op maandagmorgen om 7 uur voor kantoor af zonder eerst thuis te zijn geweest.

De route gaat nu voornamelijk over D-wegen. Niet het snelste maar wel het mooiste.
Maar dan zien we plotseling in de verte een grijze muur opdoemen en valt de temperatuur buiten binnen luttele minuten van 12 graden naar 1.
Deze keer geen bergen en wolken die de boosdoeners zijn maar gewoon mist.
Maar inmiddels loopt het tegen etenstijd en rond 18 uur vinden we weer ons plekje voor de nacht bij een klein binnenhaventje in het plaatsje Damazan.
De duisternis doet nog een schepje bovenop de mist en in no time zijn we totaal onzichtbaar en van de kaart gevaagd . Nou ja niet voor jullie dan.
Tot morgen, dan gaan we de regio Occitanie in en met name het departement Lot bezoeken.

Route: Ameyugo - Miranda de Ebro - Gasteiz- Irun - San Sebastián - Biriatou - Bayonne - Dax - Damazan
Gereden kilometers: 409
Coördinaten slaapplek: N 044°17,487’ O 000°16,760’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour