Zondag 26 mei 2019 :Gerard

Vandaag staat eigenlijk de Etna gepland maar een blik naar buiten gooit dit plannetje meteen in duigen. Zwaar bewolkt en de eerste druppels vallen al. Daarmee ook het fijne Saharazand met zich meevoerend, waardoor de bus onder een bruine sluier ligt.

Voor het strand moeten we naar beneden, maar met dit weer heb je daar niks te zoeken. Dus moeten we eerst flink wat trappen nemen om in het oude centrum te komen. Taormina staat bekend om zijn romantische karakter. De Fransen vergelijken de stad wel eens met St Tropez. Als wij door de straatjes wandelen komt alles tot leven. Niet door ons trouwens, maar toch. De stad verbaast ons positief. Het is er gezellig en door middel van veel planten, vooral op de balkons, krijgt alles een fleurig en vriendelijk aanzien. Volgens de bewoners kent de stad geen corruptie omdat de maffia hier ook wel eens op vakantie wil. De stad heeft ook nog een prachtig aangelegd park. Met veel uitheemse planten en pagode-achtige bouwwerken en vogel spotplaatsen. Dit alles bekostigd en aangelegd door een excentrieke rijke Engelse dame in begin 1900. In 1920 schonk ze het allemaal aan de stad, die er gelukkig met zorg ver der mee omgesprongen is.
De druppels veranderen al snel in regen, waardoor we het oude Griekse theater, dat gebouwd is in de derde eeuw voor Christus, laten voor wat het is en de droogte van de bus opzoeken.
Voor degene die nog eens van plan is om deze stad te bezoeken zeg ik : dóén ; al hoop ik dat het weer dan wat meer meewerkt.

En dan komt het moment waar Car van gedroomd heeft. We moeten weer hetzelfde smalle straatje omhoog als waar we gisteren door gekomen zijn. De afdaling naar beneden zou mogelijk makkelijker en korter zijn geweest maar het asfalt gaat over in trappen die alleen te voet te nemen zijn. Maar alles zit mee. Geen vervelend parkeerde auto’s en zelfs de bocht met de matrassen neem ik zonder ze te raken. Haar droom dat we hopeloos klem zouden komen te zitten en voor eeuwig in dit romantische stadje zouden moeten blijven en dat..... . Het blijft een droom en terwijl de inmiddels gestage regen overgaat in stortbuien rijden we richting een plaatsje dat Car van de televisie kent.

In het het bekende programma: “Ik vertrek” van de AVROTros is de familie Janssen uit Landgraaf in december 2014 op zoek gegaan naar hun nieuwe leven in Italië om daar een B&B te beginnen. En dat is niet van een leien dakje gegaan. Sterker nog, door een onbetrouwbare verkoper werd het plan om in Umbrië iets te beginnen, feitelijk een mislukking. Maar niet voor deze doorzetters. Ze bleven doorzoeken naar een goede locatie en uiteindelijk werd vlakbij het stadje Chiaramonti Gulfi in het mooie Sicilië deze gevonden waar ze nu iets prachtigs hebben opgezet en dat sinds een jaar ook in bedrijf is.
Car had deze familie vanaf de eerste uitzending meteen in haar hart gesloten en was vast van plan om ze te bezoeken om eens te kijken hoe het nu met ze ging. Nog een klein detail is dat Marcel, een Landgraafse collega van Car is en dat haar naaste collega-vriendin Melanie weer toevallig een vriendin is van Natasha, de vrouw van Marcel. Nou ja toevallig.... ik beweer al jaren dat heel Landgraaf elkaar wel een beetje kent. ;)

Via de coördinaten van de website is “Dimora di Dante” gemakkelijk te vinden, maar we twijfelen heel even als we aankomen. Zo’n uitgebreid grote oude hoeve en dito entree hadden we niet verwacht. Een parkeerplaats waar wel 50 busjes op kunnen en dan verwijst een klein bordje naar een ingang. We proberen eerst de bel, maar als daar geen reactie op komt, merken we dat de deur open is en betreden we een schitterend verbouwde ruimte. Ook hier niemand en als we uiteindelijk de enorme binnenplaats oplopen komen we Natasha tegen. Via de telefoon had Car al contact met haar gehad en haar verteld dat we graag eens langs wilde komen om kennis te maken en alles eens in het echt te bekijken. En ondanks dat we geen klanten zijn, worden deze twee nieuwsgierige gasten met veel hartelijkheid verwelkomd en neemt Natasja de tijd om de rest van het prachtige pand te laten zien. We kijken onze ogen uit. Dit uiteindelijke resultaat hadden we niet verwacht. Negen prachtige gastenverblijven waarvan er 7 inmiddels klaar zijn. Allen met eigen ingang en terras. Het zwembad is aan het vol lopen en ook hier is het nog even wachten op de finishing touch qua afwerking. Ik krijg de neiging om hier een totale beschrijving te geven van hoe het er uitziet, maar je kunt beter kijken op: www.dimoradidante.com. Of nog beter, gewoon boeken! :)

En dan maken we ook kennis met zoon Luca, dochter Giulia en de hond Bachi. En de hartelijkheid van deze twee pubers hebben ze niet van een vreemde. Geweldig om te horen hoe deze twee kinderen zich geschikt hebben in de plannen van hun ouders en ook samen de aanvankelijke tegenslagen hebben overwonnen. Inmiddels zijn ze helemaal aan het leven hier gewend, doen het goed op school en zien hun Siciliaanse toekomst helemaal zitten.
Marcel is helaas op dit moment in Nederland, dus die ontmoeting moeten we nog even uitstellen.
Op de binnenplaats maken we dan nog kennis met twee stellen die hier tijdelijk hun intrek hebben genomen. Een stel uit Houten en een uit Maastricht. Het wordt een gezellig Nederlands onderonsje. Inmiddels hebben de Janssens drank en hapjes laten aanrukken en laten zien dat ze niet alleen een bed en een breakfast in de aanbieding hebben maar meer nog geweldige gastgevers zijn. De tijd vliegt voorbij maar als het tegen achten loopt wordt het tijd voor de inwendige mens. Natasja weet een goed restaurant in het naburige dorp en maakt een reservering voor ons allemaal.

Baloe, die voorbeeldig omging met Bachi, laat zich nog even van zijn horkerige kant zien om de kleine Aslam, een acht maanden jong katje de olijvenboom in te jagen, waar het met klagelijk gejammer duidelijk maakt dat ze dit soort gedrag niet gewend is.

Met een beetje tegenzin nemen we afscheid van Natasja, Luca en Giulia. We hebben ons in die korte tijd heel erg welkom gevoeld. Achteraf beseffen we dat we nog een zoon, Dante, gemist hebben. Maar die zal ongetwijfeld net zo’n kanjer zijn als de rest.
Lieve familie, daar waar het kan zullen we jullie blijven volgen en als het er even in zit komen we graag nog een keer langs. Maar dan laten we het busje op de parking staan en gaan als echte B&B gasten genieten van alles wat jullie te bieden hebben.

Route: Taormina-Catania-Scordia-Francofonte-Chiaramonti Gullit
Gereden kilometers: 151
Coördinaten slaapplek: N 037° 008.233’ E14° 628.093’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour