Dinsdag 7 september 2021| Gerard

Het geplande uitstapje door het stadje wordt gecanceld vanwege atmosferische storingen. Het waait flink en om deze storing wat kracht bij te zetten valt de regen met bakken uit de lucht. Mosjøen blijft dan ook in onze herinnering als “zeiknat”.

Het volgende hoogtepunt komt vanzelf op de route als we de E6 verder noordelijk, blijven volgen. Vier uur rijden we door een kletsnat Noorwegen. Het water gutst in honderden tijdelijke stroompjes van de berghellingen om ons heen en wolkenflarden hangen als slierten het uitzicht te verpesten.

Zo kan Noorwegen ook zijn en we zijn de afgelopen weken ook behoorlijk verwend met prachtig zomers weer. Maar het kan de pret niet drukken. Gewoon wat vrolijke muziek ‘draaien’. Car heeft zo van die ‘stimungs-muziek’ op wat cd’s bij zich en af en toe moet dat dan.... Ik laat het gelaten over me heen komen en betrap me erop dat ik zo nu en dan ook nog mee zit te neuriën ook.

En dan gaan we ineens een beroemde ring over. De noordpoolcirkel. Op 60°33’ minuten om precies te zijn. En omdat dit soort plekken op aarde nou eenmaal tot te verbeelding spreken hebben de Noren hier in de wildernis een “Artic Circle Center” gebouwd om de achteloze voorbijganger toch even fijntjes te wijzen op deze beroemde denkbeeldige scheidingslijn die het Noordpoolgebied begrenst. In dit gebied gaat de zon een aantal nachten niet onder rond 21 juni. Maar dat gaan we dus niet meemaken in september. Over de zon gesproken... deze doet even een poging om door te breken en pleziert ons met een prachtige regenboog. Maar bovenal is het toch de miezelregen en harde wind die van buiten naar binnen waait. We gaan dus ook even het Center binnen om nog meer info op te doen en omdat hier ook een eigen postkantoor is gevestigd waar je kaarten kunt versturen met een speciale postzegel en nog bijzonderder, een eigen poststempel. Hoe mooi wil je het hebben. Met uiterste precisie plakt Car de postzegels op de ansichtkaarten..... Op de kop dan wel! “Ja sorry, kheb m’n bril niet op”. De plaatselijke postbeambte die ook de rest van de merchandising hier doet plaatst gelukkig wel de poststempel keurig recht.
“Je ziet het bijna niet eens” liegt Car haar slordigheidje recht en shopt nog even rond door de winkel. En buiten de souveniers-meuk die er uiteraard te vinden is hangt hier ook heel aardige kleding zodat Car na een halfuurtje heel blij met een jack en bijpassend vest naar buiten huppelt.
Uiteraard hebben dit soort plekken ook een geocache dus deze special kunnen we ook bijschrijven.

En dan zakken we van ‘Høyeste punkt” weer 692 meter naar beneden. De zon laat het nu definitief weer afweten en we verwachten voornamelijk kletsnat asfalt te zien. Maar dan toch nog een verrassing. Naast mij krijg ik het commando: “Stoppen Geer” als Car een kudde rendieren ontdekt. Normaal is plotseling remmen en zelfs stoppen op een E-weg duidelijk af te raden, maar hier kan dat. Amper verkeer en de maximum snelheid is maar 80 km/h. Nog even twijfel of het hier om rendieren gaat of om elanden, maar met behulp van externe bronnen komen we erachter dat het rendieren zijn. Elanden zijn meestal solitair dus als je een kudde ziet zijn het altijd rendieren. Bovendien zijn Elanden nog net iets imposanter en hebben een ander soort gewei.

Nog één bezienswaardigheid dan. Na twee uurtjes rijden komen we aan bij Saltstraumen. Hier is een bijzondere getijstroom en maalstroom te bewonderen. Maar door de aanhoudende regen gaan we dit vandaag niet meer van dichtbij bekijken en gaat Car dit morgen beschrijven.

Route: Mosjøen-Mo I Rana-Rognan-Fauske-Saltstraumen
Gereden kilometers: 310
Coördinaten slaapplek: N067° 13,965’ O 014°37,194’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour