Woensdag 22 september 2021| Gerard

Het is maar 20 km rijden naar Gjovik en daar staat ook iets waar de Noren en met namen Gjovikkenaren trots op zijn. Hun ijshockeyhal, die in 1994 ondermeer één van de plekken was waar Olympische wedstrijden werden gehouden. Dit klinkt nog niet spannend want ijshockeyhallen heb je natuurlijk overal.
Maar volgens onze bronnen bezoeken tienduizenden Noren sinds de oplevering dit technologische en architectonische wonder. Gemiddeld zo’n 1000 bezoekers per dag!
We verwachten dan ook een flinke drukte maar als we de parkeerplaats oprijden is daar niets van te merken. Het wonder zal toch niet gesloten zijn, vragen we ons meteen hardop af. Maar een enorme poort met daarboven “Gjøvik Olympiske Fjellhal” geeft uitnodigend aan dat we goed zitten.
Nergens iets te zien van entree of iets dergelijks. Gewoon brutaal doorlopen dan maar. Door een brede schaars verlichte gang van 110 meter lengte lopen we naar het centrum van de hal. En dan komen we via een soort voorportaal in een zee van licht en voor ons ligt de ijsvloer met daaromheen hoge tribunes met 5800 zitplaatsen. De hal is dus een 91 m lange, 61 meter brede en 24 meter hoge grot. Diep weggegraven in een rots. Hiervoor is 240000 kubieke meter rots weggeblazen met 170 ton springstof! Maar dan heb je ook wat. De grootste openbare grot ter wereld.
Verder is er geen sterveling te bekennen. Als we een rondje door de coulissen van deze immense grot maken wordt het licht boven de ijsvloer plotseling gedimd. Gaan ze de tent nu sluiten? We zijn langs twee enorme stalen deuren gelopen van 30 ton. Bij het bouwen van de grot/hal had men gedacht dat deze meteen dienst kon doen als een enorme schuilkelder bij een eventuele nucleaire aanval. Zinloos achteraf maar het leverde een aardige subsidie op van de overheid.

Na een half uurtje hebben we het wel gezien en stappen we weer het zonlicht in op het pleintje voor de grot en fotograferen we nog de hagelwitte villa boven op de top. Deze heeft het bodemgeweld tijdens de bouw doorstaan maar is wel 4 tot 6 mm ingezakt.
Omdat we een wolkeloze dag hebben willen we nog lekker een paar uur van de zon genieten. De oevers van de Mjøsa hebben genoeg leuke plekken waar dat kan, want dit gigantische meer heeft een lengte van 117 km en is op de breedste plek 15 km breed.
De rest van de middag is lekker luieren en lezen en omdat ik toch met cijfers bezig ben, vermeld ik nog even dat de 500 milliliter bier erbij me goed smaakte.

Route: Moelv-Gjøvik-Skreia
Gereden kilometers: 62
Coördinaten slaapplek: N 060°39,120’ O 011°00,395’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour