Maandag 6 juni 2022
Dag 21 | Gerard

Mijn iPhone herinnert me er gisteren aan dat mijn trend van het aantal stappen per dag al een aantal weken drastisch laag ligt. Terwijl ik normaal gemiddeld zo’n 13000 stappen zet, kom ik afgelopen weken aan nog geen 1000 stappen per dag.
Met het voornemen daar morgen verandering in te brengen proberen we bij een temperatuur van 27° in slaap te komen. Buiten fluiten 2 vogels een duet. Een enkele toon, 3 tot 4 seconden rust en dan weer een toon. Iets verder weg dezelfde vogel maar met een iets hogere toon. Het intrigeert ons en we sturen nog een laat appje met een door mij opgenomen audio fragment naar onze Amsterdamse vogelaars Riet en Gerda. Het antwoord laat niet lang op zich wachten. Een ‘Dwergooruil’ en kennelijk hebben we het getroffen dat we een duet hebben tussen een mannetje (lage toon) en het vrouwtje (hoge toon) waarmee ze elkaar ‘in stemming’ brengen. Of ‘het’ ervan gekomen is weet ik niet. Ik ben op die tonen in slaap gevallen. Bij ons is het gewoon te warm om ‘het’ ook te doen.
Maar mijn voornemen voor vanmorgen kom ik wel na. ‘Het’ wordt een ochtendwandeling met Baloe over het kustpad naar het stadje Naphlio. Ik vergis me toch aardig in de afstand en verwacht in een uurtje op en neer te zijn. Maar ik heb al een uur nodig voor ik op een terras nabij de haven neerplof. Toch maar even een belletje naar Car om te zeggen dat het wat later wordt. Ze moedigt me aan om naast de frappé die ik al besteld heb ook maar meteen te ontbijten daar. Dus nemen we uitgebreid rust en met de WiFi van het restaurant neem ik op mijn gemak het nieuws door en merk dat Nederland ook langzaam ontwaakt, want daar is het dus nog een vrije pinkstermaandag. Gelukkig hier niet want vanmiddag verwachten we het telefoontje van Kostas of de pomp leverbaar is.
Terwijl ik het lekkers voor mijn neus goed laat smaken wordt Baloe gepest door hondsbrutale katten die op nog geen meter bij ons vandaan komen bedelen. Maar uiteraard deel ik met hem en wordt het voor de kat een mispoes.
Die hebben trouwens hier niet te klagen. Langs het 5 km lange pad huizen er tientallen zo niet honderdtallen. En ook hier kattenmoedertjes die ze verzorgen met brokjes en water.
Car komt ons op het eind nog tegemoet en dan kunnen we op het stille strand nog lekker samen badderen in een nagenoeg rimpelloze zee.
Hoewel het om 10 uur al weer 29° graden is, moet de voorraad toch worden aangevuld dus zetten we koers naar de Lidl. Ook scoren we bij de Chinees en een ander soort warenhuis een nieuwe waterzak voor het geval dat het met de pomp toch niet gaat lukken. Er worden nieuwe waterschoenen aangeschaft en bij zo’n Chinese bazaar blijven altijd wat onnodige, maar handige dingetjes, aan je handen plakken. Het “Action-effect” dat zo langzamerhand iedereen wel kent.

Nog twee caches liggen op de route en net nadat we nr. 2 loggen breekt er een serieus onweer door. Dat is met die hitte ook weer eens lekker al doet het met de temperatuur niet zo heel veel.
Op de terugweg bij een klooster redden we twee marginata’s van het asfalt. Niet dat het zo druk met verkeer is, maar niet stoppen is voor Car zoiets als zou ik medeplichtig zijn aan een laffe schildpadden moord. Dus is het een tweede gewoonte geworden om bij het zien van waggelende schildjes meteen op de rem te gaan en met de alarmlichten aan een buffer te creëren. Car doet dan het klaar-over spel, soms met gevaar voor eigen leven want eenmaal zo’n beestje in de hand heeft ze alleen nog maar oog voor hen en amper voor het overige verkeer. Maar ook vandaag overleven we het weer allemaal.
Inmiddels is het ruim 14 uur en kunnen we Kostas bellen. Die komt gelukkig met het goede nieuws dat de pomp vanuit Thessaloniki wordt opgestuurd en naar verwachting morgen om 14 uur geleverd wordt. Met een : “tot morgen dan 14 uur” maak ik duidelijk dat we dan ook verwachten dat hij meteen gaat sleutelen. En als ‘grapje’ voeg ik eraan toe: “or maybe at the beach this evening”. Maar ook dat wordt met met een “sure, good idea” beantwoord en rond 17:00 uur komt hij weer met de Duitse camper aanhobbelen. Nog steeds een proefrit zullen we maar zeggen. Hij parkeert naast ons en verdwijnt met een “see you later” en een handdoekje het strand op.
Als hij met een “see you tomorrow” om 21:00 uur weer huiswaarts keert weten we van elkaar weer iets meer en worden Griekse gewoontes en woorden nader verklaard. Zoals het scheldwoord ‘Malaka’ dat volgens hem letterlijk masturberen betekent. En om de betekenis extra kracht bij te zetten volgen nog wat handbewegingen waarna Car oppert dat het tijd wordt om de afwas te gaan doen.
Relaxed hangend in de stoel komt hij over als een hardwerkende man. Heeft vanaf zijn 7e meegewerkt in de garage van zijn vader en houdt van zijn werk, temeer omdat hij dan zelfstandig is en zelf zijn tijd kan indelen. Daarom vindt hij het ook niet erg als hij op zon en feestdagen iemand kan helpen. Op andere tijden neemt hij dan weer zijn (vrije) tijd. Zoals nu bijvoorbeeld en gisteren, lekker afschakelen in zijn uppie aan zee
We verheugen ons om hem morgen weer te zien en met een goedwerkende pomp nu écht afscheid te kunnen nemen van Naphlio én Kosta.

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour