door : Carry

Ook in Petalidi zijn de kwekkende oude dametjes al vroeg actief. Ik heb de slaap nog in de ogen als ik ze hoor. Het is net half 8 geweest, een mooie tijd om op te staan en het voorbeeld van de dames te volgen: Zwemmen dus, maar wel met de mond dicht:) Zo vroeg in de morgen kan ik best wel actief zijn, maar dat kletsen hoeft voor mij ook niet zo.
Voordat we Petalidi verlaten om naar de middelvinger te rijden, gooien we nog even de watertank vol. Bij het sportterrein zijn drie kranen en net als Geer de slang aan een van die kranen heeft bevestigd komt de beheerder aangelopen en draait de andere twee kranen open om het grasveld te besproeien. En wég is de druk op onze kraan, zodat het met het kleine straaltje dat er nu nog uitkomt, een kwartier duurt eer onze tank vol is. Maar we hebben de tijd. Onze boot vertrekt pas over twee weken:)
Net buiten Petalidi gooien we die andere tank ook nog even vol en die gaat wat sneller. De vriendelijke knul van het tankstation kijkt even sceptisch naar de diesel meter die maar blijft lopen: “ He is thirsty” zegt hij lachend en lapt intussen de ramen. Nog even de bandenspanning controleren en dan heeft hij zijn (welverdiende) fooi weer binnen.
Bij de Lidl in Kalamata sla ik voor Geer nog wat andere liters in, je moet tenslotte de chauffeur en zijn busje wel tevreden houden en dan rijden we de middelvinger in.
De Mani: de meest zuidelijke vinger van de Peleponessos met zijn kale hoge bergen, typische natuurstenen huizen en prachtige azuurblauwe baaitjes, geen grootschalig toerisme maar kleine gezellige authentieke dorpjes.
We zijn er al een aantal keer geweest maar wie eenmaal de Mani heeft ontdekt, die wil steeds weer terug naar dit meest woeste en mooiste gedeelte van de Peleponessos.
In Agios Nikolaos ligt een cache en voor vandaag willen we hier in de buurt een plekje voor de nacht zoeken. Maar net als we het kleine dorp in rijden met zijn smalle straatjes laat Miep ons in de steek. Voorzichtig manoeuvreren we tussen de terrasjes en winkeltjes door en aan het eind van die weg zien we een beetje ruimte. Maar we zijn te verwend met de meest mooie plekjes, waar je zo vanuit het busje het strand op stapt, douche naast de deur en ook nog een waterkraan.
Het plaatsje ziet er schilderachtig en gezellig uit en de vele terrasjes nodigen ook uit, maar we willen het water in en met die rotsen overal gaat dat een stuk moeilijker. En ook Baloe is het zat, die staat al bij de deur als Miep zegt “over 2 kilometer bereikt U de bestemming”.
Hij gaat wat mopperend in zijn mand onder tafel liggen en wij zetten koers naar Neo Ithilo, een half uurtje zuidelijker. En net als we helemaal verhit aankomen en het water in willen, begint het te gieten en wordt het meteen een stukje koeler. De eerste regenbui sinds we drie weken geleden thuis vertrokken. Wat heb ik er naar gesnakt de laatste dagen, maar nu kan ik hem missen als kiespijn. Maar na een half uurtje klaart het weer op en kunnen we alsnog het water in, waar de temperatuur een stuk hoger is dan er buiten:)
Negen jaar geleden hebben we aan dit strand nog heerlijk rustig kunnen overnachten. Er stonden toen weliswaar nog een paar andere campers, maar hinderlijk was dit niet. Nu is dit kleine stille gehucht veranderd in een toeristisch gehucht, veel tavernes en nieuw gebouwde huizen die over de diepe baai een prachtig uitzicht hebben. Maar het is duidelijk geen plek meer waar je rustig de nacht kunt doorbrengen.
Twee kilometer zuidelijk zien we dat er een cache ligt bij de vuurtoren van Limeni. “Zullen we daar dan naartoe gaan?”, Geer zucht eens diep, die heeft geen zin meer om een poot te verzetten. En ook Baloe steekt zijn neus eens diep in het zand als ik hem wéér het busje in roep. Het kleine dorpje ligt tegenover Neo Ithilo, aan dezelfde baai. Maar wat ís het er schitterend. Aan een smalle doodlopende weg, de bergen achter ons en uitzicht op de azuurblauwe zee waarop een paar bootjes dobberen, kunnen we het busje kwijt.
De cache laten we tot morgen liggen; nu is het alleen nog maar genieten van een lange zwoele avond met een prachtige zonsondergang en een heerlijke barbecue.

Route: Petalidi-Kalamata-Piti-Aghios Nicolaos-Neo Ithilo-Limeni
Gereden kilometers: 112
Coördinaten slaapplek : N 036° 40, 817’ O 022° 22, 438’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour