Donderdag 6 januari 2022/ Carry

Een hele rustige nacht, een zonnige morgen, verse nog warme broodjes, croissantjes en jus d’orange, de dag kan niet beter beginnen.
Na het ontbijt wordt Garmin ingeprogrammeerd om ons zónder tolwegen richting het oosten te brengen. Maar daar stappen we al snel van af, van dorp naar dorp, van stoplicht naar stoplicht, dat gaat hem niet worden. En dus gaan we bij de eerstvolgende afslag, Leiria, weer de snelweg op. Het scheelt ruim een uur rijden naar Castelo de Vide. De weg is weer nagenoeg verlaten, het landschap wordt steeds bergachtiger en mooier. Heel wat afwisselender dan de snelweg die we gisteren hebben gevolgd.
Na ongeveer anderhalf uur buigen we af naar de IP2; die begint in Chaves in het noorden en eindigt in Faro in het zuiden. De 738 kilometer lange weg slingert als het ware door het hart van Portugal en wordt ook wel de ‘route 66 ‘ van het land genoemd, afwisselend door typische dorpjes en prachtige landschappen.
Rond het middaguur doemt in de hoogte het dorp Castelo de Vide op. Het kasteel torent hoog boven alles uit en wordt omringd door de witte huisjes van het Middeleeuwse dorp. Onderaan een van de kerkjes kunnen we het busje kwijt, weliswaar staan we schots en scheef, maar we hoeven er toch niet te overnachten. Door de smalle, steile straatjes slenteren we heuvel op, heuvel af door de historische Joodse buurt. De was hangt vrolijk te wapperen aan de balkons van de smalle hoge huisjes. Een vrouw die over haar openstaande raam naar buiten leunt kijkt eens meewarig naar die twee buitenlanders die voor hun lol de steile straatjes naar het kasteel beklimmen.
Geer gaat nog even op zoek naar een cache en ik blijf lekker in de zon zitten. Onverrichterzake komt hij een half uur later terug, niets kunnen vinden. Ben ik even blij dat ik niet mee ben gegaan, het pad was me veel te steil en tenslotte is de weg terug naar het busje ook nog eens berg op, berg af.
De natuurlijke bronnen met geneeskrachtig water laten we ook maar links liggen. Ik zou eens door de dorst in de verleiding kunnen komen om iets te drinken. En aangezien ik soms een beetje bijgelovig ben én ik de reisgids heb gelezen waarin staat dat diegene die van de Mealhada bron drinkt er terug zal keren om te trouwen......:)
En op het terrasje waar we neerstrijken om die dorst te lessen kan er niets gedronken worden zonder een maaltijd te bestellen. Die wij net achter de kiezen hebben en dus duiken we maar ons busje in dat 500 meter verderop staat geparkeerd.

Het plekje voor de nacht vinden we onder aan de Convento de Nossa Senhora da Estrala, het klooster van het dorp Marvão. Een spectaculair uitzicht op de omringende bergen, helaas aan de verkeerde kant van het dorp wat de zon betreft. We zitten bovendien op een hoogte van 836m en dan koelt het flink af. De kachel gaat voor het eerst deze reis aan en binnen no time is de kou in de kleine ruimte verdwenen en wordt het gezellig warm.
Morgen gaan we het dorp verkennen, voor vandaag hebben we genoeg stappen gezet.

Route: Nazaré -Leiria -Torres Novas - Abrantes - Alpalhão- Castelo de Vide - Marvão
Gereden kilometers: 218
Coördinaten slaapplek: N 039°23,665’ W 007°22,415’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour