Door: Gerard

Als ik mijn slaperige kop onder de kraan wil houden, blijft de verwachte waterstraal uit. Ook het zachte gezoem van de water pomp is niet te horen.
Mijn humeur daalt meteen beneden vakantiegevoel en Car is de eerste die dit moet incasseren met een onvriendelijk: “Kut, pomp doet het niet”. Haar antwoord “Hoe kan dat nou” is niet bepaald oplossingsgericht en opbeurend, waardoor mijn: “Ja, als ik dát wist. “ vermoedelijk nòg onvriendelijker overkomt.
Car weet inmiddels dat ze me dan maar even in mijn vet moet laten gaarkoken, schenkt lief een glaasje Jus d’orange voor me in en verdwijnt tactvol de zee in. Daar is tenminste wel water en geen humeurige vent.
Ik check alles wat de mogelijk oorzaak kan zijn. Losse contacten, kapotte zekeringen, het resetten van de centrale “Schaudt” regel-unit, maar kan niks vinden wat het probleem zou kunnen zijn.
Na een uurtje geef ik het op en ga ook even lekker afkoelen in zee, waardoor mijn humeur wat beter wordt en ook het zoeken naar oplossingen wordt bevorderd.
We moeten op zoek naar een camperdealer, maar dat is in Griekenland niet bepaald gemakkelijk. Google snapt mijn vragen niet. En ook Google maps laat wel bedrijven zien in Igoumenitsa maar dan wel in het Grieks. En nu lukt het me inmiddels aardig om in het Grieks een biertje te bestellen maar daar blijft het ook bij.
Ik bel met de Sittardse camperzaak die een paar maanden geleden nog de pomp vervangen heeft maar die verzekert me dat ze niet toevallig nog ergens een zekering hebben ingebouwd en adviseren me een camperzaak in Griekenland op te zoeken. Mocht de pomp defect zijn dan kan ik hem bij terugkomst inleveren en heb ik garantie. Erg aardig maar daar kom ik nu niet verder mee.
Dan de importeur van de camper maar bellen in Culemborg, waar ik hem ook gekocht heb. De monteur noemt alle checkpunten op die ik ook al gedaan heb, maar ook die kan op afstand verder niets betekenen.

De derde Nederlands/Griekse hoop in bange dagen is : Nanda.
Zij woont en werkt al jaren in Griekenland en spreekt vloeiend Grieks. Zij snapt het meteen en gaat opzoek naar een zaak die mijn probleem zou kunnen oplossen. Na een half uurtje krijgen we een appje met de uitleg hoe we moeten rijden naar een boten-zaak in Igoumenitsa. We kennen inmiddels aardig de weg daar en op haar aanwijzing staan we na een half uurtje voor de deur.
De zaak heeft de mooie naam ‘Maria’ en voor de zekerheid prevel ik, bij binnenkomst snel een weesgegroetje. Baat het niet dan schaadt het niet. Gelukkig spreken ze voldoende Engels om mijn probleem te begrijpen en ze hebben ook nog een nieuwe waterpomp op voorraad. De monteur laat meteen zijn werk waarmee hij bezig is vallen en gaat op zoek naar het defect. Een kapotte waterpomp zou het simpelste zijn, maar die blijkt in orde. Het probleem zit hem in de kabels van de regelunit naar de pomp. Het wordt zoeken, en meten, waarbij de monteur vakkundig en systematisch te werk gaat. Het is inmiddels 36° en we staan buiten in de zon. Het vale zwarte t-shirt van de man vertoont langzaam zweetdruppels en ook bij mij gutst het zweet van mijn kop, als ik hand- en spandiensten verricht om hem het werken zo gemakkelijk mogelijk te maken. Mijn aanbod om de spullen in de laadruimte weg te halen en het bed op te klappen, zodat hij meer ruimte heeft, wordt glimlachend afgeslagen met: “ doe geen moeite, het lukt me zo ook wel. “
Ik heb respect voor zijn volhardend door zoeken. En na een poosje heeft hij de boosdoener gevonden. Een kabelbreuk, maar die zit wel ergens onder de vloer en dan moet er heel veel uitgebouwd worden. Ik voel de moed in mijn schoenen zakken, maar hij trekt een gezicht waarbij hij mogelijk toch een oplossing heeft. Er wordt een alternatieve draad getrokken en voilà, de pomp geeft weer tekenen van leven. Keurig monteert hij alles weer wat losgedraaid is en na zo’n anderhalf uur zwoegen is de klus geklaard.
De baas (?) die het beste Engels spreekt heeft inmiddels een gezellige babbel gehad met Car en heeft verteld over zijn jaren dat hij in Nederland en België gewoond en gewerkt heeft en is zeer gecharmeerd van de Nederlanders.

Maar dan komt de rekening. Bijna twee uur, dat is dan....... €45,-
Uiteraard ben ik het daar niet mee eens en laat dat blijken door ze een dikke fooi te geven, die breed grijzend in ontvangst wordt genomen en de bestemming wordt ook meteen genoemd. Daar gaan ze met zijn allen wat biertjes voor drinken.

Het is inmiddels middag en van de plannen die we gisteren maakten komt niks terecht. We rijden door naar de Lidl, slaan wat proviand in en ook de nodige biertjes en kiezen dan positie aan het Draepano strand.
Zonnescherm uit en de stress van de ochtend lekker laten laten wegebben in het zoute water. Gelukkig toch een happy-end vandaag.
Nanda, jij wéér bedankt voor je voortreffelijke en snelle hulp! xxx

Route: Plataria - Igoumenitsa
Gereden: 29 km
Coordinaten N 039°30.918’. E 020°12.644

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour