Woensdag 25 mei 2022/ Carry
Dag 9

Normale tijd wakker, half 6. Griekse tijd half 7, dus dan valt het weer mee.
De vissertjes zijn al uren aan het werk. Auto’s rijden af en aan en bootjes worden gestart.
Dus ook wij gaan er maar uit. De zon schijnt volop en dan is het buiten beter toeven dan in het warme busje.. Geer is er ditmaal als eerste uit, loopt even met Baloe en komt terug met de mededeling dat hij weer gras aan het eten is. We zijn er niet gerust op.
Van Ilse, de eigenares van het hotel, hebben we gisteren het adres van een dierenarts in Litochoro gekregen. En na een snel ontbijt rijden we de kant uit van het stadje dat de toegangsweg is tot de Olympos, het hoogste gebergte van Griekenland. Ditmaal hebben we geen oog voor de mooie omgeving en de sneeuw op de berg maar moeten we op zoek naar Costa Pourliotis, de ver in de omgeving bekend staande dierenarts.
We zijn meteen aan de beurt, de arts spreekt prima Engels en hij komt na ons verhaal tot een voorlopige conclusie maar wil toch nog een bloedonderzoek doen en zijn urine nakijken. Zijn temperatuur wordt gemeten en die blijkt ook nog eens verhoogd: 39,8°.
Met een plastic potje om zijn urine op te vangen worden we naar buiten gestuurd met de mededeling dat het wél in het potje moet en dat hij niet tegen zijn prachtige bloemen in de voortuin mag pissen. “ Because then I kill you twice”, zegt hij lachend.
Maar een hond die vandaag nog bijna niets heeft gedronken en die ook nog eens in een potje moet plassen, pffff. Ga er maar aan staan. Iedere keer als hij zijn poot optilt sta ik net met het potje aan zijn verkeerde kant. Dus dat schiet niet op. “We nemen zijn waterbak,” zegt Geer. “Daar vangen we allicht wat meer mee op.” En daar gaan we dan, ik heb Baloe aan de lijn en Geer loopt ernaast met de waterbak. “ Ga maar lekker plassen”, moedig ik Baloe aan. Die tilt zijn poot op, Geer houdt de waterbak onder zijn plasser en van schrik zet hij zijn poot weer op de grond. En zo gaat het een keer of 10 door. Het lijkt wel een klucht zoals we daar lopen, 2 mensen, 1 hond en een waterbak . Uiteindelijk hebben we 5 druppels urine in de waterbak én een vlieg, die we er natuurlijk ook weer uit moeten vissen. En dan moeten we ook nog zorgen dat de urine snel in het plastic potje komt voordat het door de hitte verdampt.
Als ik het potje aan de dierenarts overhandig vraagt hij grijnzend of dat het resultaat is van drie uur rondjes lopen:)
Niet veel later komt hij met het resultaat van het onderzoek: Baloe heeft Babesia, een ziekte die wordt veroorzaakt door de bloedparasiet die wordt overgebracht door teken. Babesia is een parasiet van de rode bloedcel en die zich daarin vermenigvuldigt. Als de rode bloedcel hierdoor kapot gaat besmet hij een volgende rode bloedcel.
Het kan goed behandeld worden maar heeft flink wat tijd nodig. Hij schrijft tabletten voor waarvan hij er 2 keer per dag 4 moet nemen en waarbij hij tevens een maagbeschermer moet innnemen. Het rijst met kipdieet zal de kers op de taart worden voor hem, want 10 tabletten per dag slikken zal nog niet zo’n makkie worden. En dat 30 dagen lang. Helaas heeft de arts maar voor 10 dagen tabletten in voorraad dus de rest moeten we óf bij hem bestellen, óf onderweg kopen, óf aan onze Griekse vrienden van het hotel vragen om een recept aan hun huisarts te vragen. Doxycycline is een antibiotica dat ook voor mensen geschikt is en dat een stuk goedkoper is dan wanneer hij het voor ons besteld. Maar ja, of zij dat willen/ kunnen doen en of een huisarts daaraan meewerkt is natuurlijk maar de vraag. Het recept voor de maagbeschermers krijgen we mee, want die kunnen we in de plaatselijke ‘mensen’ apotheek halen.

Na de betaling van 183 euro nemen we afscheid, maar niet nadat hij ons ook nog eens trots op zijn bloementuin heeft gewezen. “ Next time I See you for a cup of coffee”, en als we hem nodig mochten hebben, waar we dan ook zijn in Griekenland, we mogen hem altijd bellen.
Goede klanten, die Nederlanders, zal hij gedacht hebben.

We doen nog snel wat boodschappen bij de Lidl in Leptokarya en controleren onze cache die we jaren geleden in de buurt van het voormalige huis van Bernd in de bergen hebben geplaatst. En daar krijgt Baloe zelfs nog even een kleine opleving: hij ontdekt er twee schildpadden die achter elkaar aanrennen. Rennen ja, want een mannetje probeert een vrouwtje te pakken te nemen. Het is ook overal hetzelfde....

Terwijl Geer bij de haven in Platamonas ons plekje weer opzoekt, loop ik naar de plaatselijke apotheek om de rest van de medicijnen op te halen. En die zijn dan inderdaad niet duur. 60 maagbeschermers en een fles siroop voor €13,50.

Als ik bij het busje terug kom heeft Baloe zijn eerste portie rijst met kip verorberd, weliswaar nog zonder tabletten, maar in ieder geval zijn eerste echte maaltijd sinds 5 dagen. De 3 kilo die hij kwijt is geraakt zijn er hopelijk weer snel aan.

Route: Platamonas- Leptokarya - Litochoro - Platamonas
Gereden kilometers: 49
Coördinaten slaapplek : dezelfde als gisteren

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour