Zaterdag 18 juni 2022/Gerard

Dag 33

Ideale overnachtingsplek. Een strandtent zonder muziek en ook mensen die netjes op tijd hun boeltje pakken en huiswaarts gaan. Wij blijven dan alleen achter op een uitgestorven plek. Zelfs de muggen en ander vliegend tuig verwachten niet dat hier mensenbloed te halen valt dus valt er ook niks te meppen.
En dan bij het wakker worden meteen de zee in kunnen lopen. Een van de dingen die ik het meest waardeer aan de Griekse stranden. Gewoon toegankelijk voor iedereen zonder dat elke meter wordt opgeëist door een horeca-instelling, hotel of camping.
Ook de gratis stranddouches zijn ideaal. Als de strandgasten verdwenen zijn kun je hier op je gemak je haren wassen.
Maar vanmorgen krijg ik er, ook na een crèmespoeling, de borstel niet meer doorheen. De klitten zijn te talrijk. Nog even probeert Car het ook maar mijn geduld is er niet naar. “Pak de schaar maar” hoor ik mezelf ietwat chagrijnig zeggen. Normaal moet je bij Car alles herhalen want je zit of aan haar dove oor, of er kwam net iets lawaaiigs voorbij. Dat laatste kan niet en als ze graag iets hoort telt dat dove oor ook vaak niet. Hoe dan ook. Binnen een tel heeft ze de schaar uit de lade en voor ik me zou kunnen bedenken heeft ze me als een volleerde squaw gescalpeerd. Trots laat ze me het resultaat zien. De scalp dan hè. De spiegel laat ze gerafineerd achterwege. De opmerking: “ Roy (de kapper van Zappa) maakt er wel weer wat van”, geeft aan dat ik de rest van de vakantie er vermoedelijk een beetje voor lul bij loop.
Maar de borstel gaat weer soepeltjes door het restant heen. Voor de vorm trek ik met een elastiekje nog een soort knotje maar het lijkt meer op een pukkeltje nu.
Car doet net of ze het niet ziet en lult er lekker overheen door me met overdreven liefde mijn ontbijtje voor te zetten. Weer een wens van haar tijdens de vakantie in vervulling gegaan. 😈 Het bijknippen van mijn sik doe ik zelf, levensgevaarlijk om dat ook aan haar uit te besteden.

Als de eerste strandgasten aankomen zijn wij klaar voor vertrek. We hebben nog wat caches op het lijstje staan en dat moet je doen voor het te warm is. Het blijft er bij één. Want ook vandaag een onbewolkte hemel en de thermometer staat om 10 uur al op de 30.
Nog even de Lidl in en ook een mega Chinees met de klinkende naam Bo&Bo verdient weer wat aan ons. Vakantiejurkje voor Car en nieuwe teenslippers voor mij. Deze vakantie zijn mijn voeten gehavend door blaren, ontvellingen en ontstekingen en dit soort schoeisel is nog het enige dat een beetje pijnloos te pruimen is.
Nog een klein stukje noordwaarts en dan vinden we weer een mooi plekje in Kylinni. Bus aan de rand van het strand. Geen schaduw, maar daar hebben we dan wel de luifel voor. Zandstrand, douches en laat dan die 30° maar komen. We verliezen het qua temperatuur en drukte van Pinkpop maar zijn daar allerminst rouwig om.
De beweging van vanmiddag is sloffend door het hete zand (met slippers) naar zee en sloffend terug onder de luifel. Herhaal dat een keer of 20 en je hebt beeld van onze middagbesteding. Baloe schuift op zijn favo plek onder de bus en past zich instinctmatig aan. Dus komt alleen nog voor het hoognodige eronderuit en typeert zicht daarmee als de spreekwoordelijke ‘luie hond.’

We wachten nog even tot het zonnetje gaat zakken en er vanuit zee een verkoelend briesje opsteekt. Hemelsbreed op ongeveer 900 m ligt nog een doosje en dat gecombineerd met een wandelingetje door het stadje, heeft genoeg verkleinwoorden om de rest van de dag niet te groots te laten worden.

Route: Leventochori - Amaliada - Kyllini
Gereden kilometers : 45
Coördinaten slaapplek: N 37°56.226’ E 021°08.732’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour