Vrijdag 3 juni 2022/ Carry
Dag 19

Vannacht om half 2 hangt een piepende Baloe over me heen. Ik kom uit een diepe slaap en duw hem een beetje verontwaardigd van me af. Om dan meteen te denken : “ het zál toch niet???” Hij gaat weer redelijk snel liggen, maar ik lig nog een paar uur te draaien en te luisteren of hij toch niet.....
Voor mijn gevoel ben ik net weer in slaap als hij weer piepend zijn poot op mijn arm legt. Geer is inmiddels ook wakker, het is 6 uur en hij stapt nog een beetje kreunend uit bed. Een dolblije Baloe staat kwispelend voor de deur. “Misschien moet hij nodig poepen”, zeg ik en draai me nog even om.
Als ze een klein kwartier later terug komen ben ook ik inmiddels op. En Baloe? Die staat nog steeds te piepen en te kwijlen. Poepen hoeft hij niet, maar hij wil maar wát graag naar de troep honden die er ligt en waarvan het teefje ook wel heel erg lekker schijnt te ruiken. Nog een geluk dat Geer hem aan de lijn heeft gehouden anders hadden er hoogstwaarschijnlijk over een paar weken een aantal kleine Baloetjes gelopen.
Ik bind hem vast aan de lantaarnpaal en ga de zwervers wat te eten brengen. Kwispelend en bedelend drentelen ze om me heen en de bak met brokjes is in no time leeg.
Die van Baloe blijft daarentegen onaangeroerd. Hij heeft meer interesse in de drie blondjes die in de buurt blijven rondzwerven.

Het kanaal van Korinthos heeft op ons altijd een grote aantrekkingskracht. De aanblik van de schepen die steevast begeleid worden door een loodsboot door het 25 meter brede kanaal hebben iets magisch. Op het noordelijkste punt waar ze het kanaal verlaten om naar de Golf van Korinthe te varen, ligt een brug die de diepte zinkt als er een boot aankomt. We hebben het al tientallen keren gezien maar het blijft iets wonderbaarlijks.
Helaas hebben we vandaag pech, de brug blijft open en er komt geen schip langs. Jammer voor Geer die had willen dronen. Maar ook dat had vanmorgen niet gekund want we waaien zowat van de kant af het kanaal in.

We doen nog even wat boodschappen bij de Lidl, Geer zit al 2 dagen zonder bier, en dan rijden we naar Nafplio waar we hebben afgesproken met mijn vriendin Lilian. Zij heeft samen met haar man Guido (ja, mijn schildpaddenvriendje) een huis in de heuvels net buiten de stad, gelegen midden tussen de sinaasappel- en olijfboomgaarden en met een schitterend uitzicht op de wijde omgeving. Het is de eerste keer dat we tegelijkertijd in Griekenland zijn, meestal waren zij net weg als wij aankwamen, of omgekeerd. Guido is nog thuis in Heerlen aan het werk, die komt later weer.
Een paar jaar geleden, toen we wel in de buurt waren en zij nog in Nederland, hebben we er ‘ingebroken’. We zijn toen over het hek de tuin ingeklommen en hebben in hun buitenkeuken het bier geplunderd. Uiteraard hebben we erna wél een foto naar hun gestuurd met de mededeling dat het bier heerlijk smaakte. Als tegenprestatie hebben we de planten in hun tuin besproeid en het kadaver van een schaap, dat voor hun poort lag, opgeruimd.

Nu staat Lilian klaar met koffie en gebak en laat ze ons vol trots de binnenkant van het huis zien dat gezellig en smaakvol is ingericht met de lichtblauwe kleuren die zo typisch zijn voor Griekenland.
Het beetje was dat al een paar dagen in het tonnetje in de bus meedraait kan ik bij haar in de machine gooien om te spoelen en centrifugeren. De warme wind buiten blaast het daarna in 10 minuten droog. Het is 37 graden, zelfs de Grieken zeggen dat het in mei/juni nog nooit zo warm is geweest.

In het dorpje Aghios Triade, dat op een kilometer of 5 van hun huis ligt, trakteert Lilian ons op een lekkere pita gyros voordat we afscheid nemen.
De rest van de dag luieren we aan het ten zuiden van Nafplio gelegen Karathonas strand. Het busje staat onder de bomen in de schaduw, net als onze stoeltjes. Afkoelen in het water is bijna niet mogelijk, zodra je eruit stapt ben je al opgedroogd voordat je A kunt zeggen.

In de blauwe baai die omringd is met bijna kale bergen, dobberen nog wat bootjes. In de verte verdwijnen de bergen van de tegenoverliggende vinger in de heiige lucht.
Het strand is om deze tijd bijna verlaten, er staat nog slechts een enkele camper. Rust, geen feestgangers, geen muziek, geen hoempapa. En wat het belangrijkste is: geen roedel honden.

Route: Loutraki - Chiliomodi - Mykines - Argos - Nafplio - Karathonas beach
Gereden kilometers: 76
Coördinaten slaapplek: N 037°32,847’ O 022°49’051’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour