Zondag 9 januari 2022 |Gerard

Als de zon net boven de horizon is zijn we alweer op pad. In ras tempo drijft diezelfde zon de buitentemperatuur van net boven het vriespunt naar een behaaglijke 19°. En niet gehinderd door maar één wolkje wordt het dus weer een heerlijke dag. Tot zover het weerbericht van vandaag.

De eerste stop is een sanitaire stop voor het busje. Ook dat is in Portugal goed geregeld. Op voldoende plaatsen zijn dergelijke voorzieningen aangebracht. Vaak primitief maar om je vuilwatertank en chemisch toilet te legen is een gat aangesloten op de riolering eigenlijk meer dan voldoende. Kraantje erbij om de schoonwatertank te vullen en dan kunnen we er weer een paar dagen tegen. Kosten: noppes.

Een Schaaps herder staat een eindje verder geleund op zijn stok ons gade te slaan. Twee bordercollies, waarvan er nog een nog erg jong, dartelen om hem heen.
Even kijken of we een praatje kunnen maken. Het blijft bij gebarentaal maar we komen de namen van de honden nog te weten en de leeftijden. Moeder 6 jaar met zoon van 3 maanden.
Ik probeer het spul nog wat hondenkoekjes uit de hand te voeren maar kennelijk zijn ze dit niet gewend. Het blijft een onhandig likken en als het dan op de grond valt dan eten ze het pas op. Baloe is duidelijk niet gecharmeerd van die twee en probeert voor te dringen bij het uitdelen van het lekkers. En als we dan wat al te enthousiast doen neemt hij zijn maatregelen om er voor te zorgen dat hij met géén andere hond, en zeker geen pup het busje moet delen. En hoe doe je dat als hond? Je tilt je poot op en pist demonstratief over het opstapje van de zijdeur. “Dat doet tie anders noooooit”, kunnen we er aan toevoegen. Op zijn kop krijgt hij echter niet. We geven hem groot gelijk en met een puts net getapt water is alles weer schoon.

Het landschap voor vandaag is weer net zo mooi als gisteren. De honderden koeien van gisteren in groene weiden zijn voor vandaag ingeruild voor duizenden schapen in ietwat dorre vlakten. En niet te vergeten de talrijke ooievaars op hun nesten hoog op palen. De glooiingen in het landschap worden wat meer bergachtig en als we een groot bord ALGARVE zien opdoemen dan weten we het zeker. We rijden de zuidelijkste van de 11 provincies van Portugal binnen.

Nog even een stop in Monchique dat op 458 m hoogte ligt. Car kent dit plaatsje nog uit het verleden toen ze samen met haar ouders, 50 jaar geleden dus, in de Algarve op vakantie waren en naar dit plaatsje een dagtocht heeft gemaakt. Geen idee op wat voor manier dat toen ging. Met een huurauto? Een bus ? Of gewoon met het openbaar vervoer soms? Dat zijn vragen voor Mia die de antwoorden vast nog weet.

Met twee uurtjes wandelen door de (alweer) steile straatjes en gezellige pleintjes houden we het voor gezien. Met dit prachtige weer lokt het strand en daar zijn er in de Algarve meer dan genoeg van te vinden. Het wordt Ferragudo. De vuurtoren de Farol da Ponta de Altar lijkt een geweldige plek om te overnachtten. Maar een hatelijk bord met verboden voor vrachtauto’s en campers gooit roet in het eten. Toch maar even een wandeltochtje vanuit hier gemaakt over de hoge kliffen en het prachtige strand en met twee gevonden caches zijn we ook dik tevreden. En dat slaapplekje blijkt gewoon een paar km verderop te liggen. Een groot ruig gebied waar tientallen campers staan. Maar gelukkig met heel veel ruimte dus geen Carnotte-toestanden.
Stoeltjes buiten en nog een paar uur genieten. En als de zon wegzakt boven de skyline van Portimão kunnen we weer een prachtige dag bijschrijven.

Route: Beja - Castro Verde - Ourique - Alferce - Monchique - Ferragudo
Gereden kilometers: 168
Coördinaten slaapplek: N 037°07,533’ W 008°31,413’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour