Woensdag 29 mei 2019 door: Carry

Het mooie ruime plein met de vele bankjes waar we gisteravond gestrand zijn blijkt dé plek voor de jeugd uit het dorp. Met hun scooters komen ze aanrijden en gaan precies op dát bankje zitten waarnaast wij geparkeerd staan. Als de herrie aanhoudt verkassen we een meter of vijftig verderop. Niet dat dat kwa herrie veel scheelt, maar toch! En met oordopjes in, die ik al altijd ‘s nachts in mijn oor heb, val ik toch in slaap.
Een schraal zonnetje schijnt als we wakker worden en de Italiaanse werklui hebben er geen gras over laten groeien, de kraan is gemaakt en we kunnen dus de watertank weer vullen.
Vandaag trekken we het gebied van de maffia in. Corleone, de beruchte stad ligt lieflijk tussen desolate heuvels en groene vlakten. Bloemen in rood, geel en paars overdekken de hellingen. Maar schijn bedriegt, want in deze stad is de meest beruchte maffiabaas van Sicilië geboren: Salvatore Riina. En totdat hij in 1993 werd gearresteerd ook de meest gezochte crimineel. 25 Jaar was hij spoorloos van de aardbodem verdwenen. Hij was een van de machtigste mannen van de maffia ooit. Het voormalige kopstuk van de Casa Nostra, zoals de Siciliaanse Maffia wordt genoemd, was het brein achter de aanslagen op de onderzoeksrechters Giovanni Falcone en Paolo Borsellino. Opgegroeid in totale armoede en na een bomexplosie waarbij zijn vader en broer het leven lieten, werd hij hoofd van de familie. Het zette hem aan om op zoek te gaan naar macht en rijkdom. En na wat onschuldige diefstalletjes werd hij in de armen gedreven van de nr. 2 van de plaatselijke maffia: Luciano Leggio. De rest is historie.

Voor ons begint dit spannende verhaal echter al wanneer we het stadje in willen rijden. Een verbodsbord wijst aan dat voertuigen hoger dan 2.70 niet door mogen. “We proberen het”, zegt Geer, “ dan draaien we gewoon om”. En daar gaat het al meteen fout. Eenmaal in de smalle, drukke, eenrichtingswegen van de stad zitten we al vast. Er is dit keer geen brug die ons in de weg staat, maar laaghangende balkonnetjes. 2.70 Hoog dus. Rechtdoor mogen we niet, rechtsaf is een straatje met balkonnetjes, linksaf een steegje, achteruit kan ook niet. Er staan auto’s achter ons te toeteren. Wachten op het midden van het ‘kruispunt’ en dan draaien is de enige optie. Terug een andere straat in, Miep negerend. Daar vinden we een smalle parkeerplaats en stap ik met trillende benen en lood in de schoenen uit, want we moeten straks natuurlijk ook weer de stad uit. Het liefst zou ik dat meteen willen doen, weg is weg, maar we zijn natuurlijk niet voor niets hier. Want Corleone is niet alleen het broeinest van de maffia, maar er staat ook een heus ‘Maffia-museum’. En als je dan tóch ‘in de buurt ‘ bent dan wil je dat niet overslaan. Tóch?
Net als de maffioso laat het museum zich ook niet goed vinden. We worden van het kastje naar de muur gestuurd en komen dan in een steegje (waar anders?) terecht waar een vriendelijke Italiaanse ons gebaart om naar binnen te komen. ‘Maffiamuseum’? Proberen we nog even. “Si Si”, en ze wijst naar boven en dan naar beneden. Als we de ruimte binnenkomen zien we alleen maar stenen, schelpen en potjes uit de prehistorie. “Maffiamuseum?” Nog maar eens, maar ze ratelt in rap Italiaans door over haar stenen, schelpen en potjes. Die interesseren ons geen ‘barst ‘ en dat laten we ook in vriendelijk Nederlands weten. Maar ze blijft doorlullen, wij ook en weten niet hoe vlug we de zalen moeten doorrennen om maar van haar verlost te zijn. Geer gooit snel 2 euro in het potje en vraagt voor de derde keer: “Maffiamuseum? “ en dan wijst ze lachend naar de overkant. En daar ligt in het andere steegje inderdaad het door ons gezochte museum.
Voor de volgende rondleiding met Engelssprekende gids moeten we een half uur wachten. Als we met zijn tweeën zijn kost het 15 euro per persoon. Is de groep groter dan 3 personen kost het nog maar 8 euro. Wachten dus en zowaar staan er na een half uurtje nog 5 mensen die naar binnen willen.
De vrijwilligster die de rondleiding geeft vertelt heel erg gedreven het verhaal áchter en óver de Maffia. Over de duizenden moorden die werden gepleegd, ontvoeringen, afpersingen en meer gruwelijkheden. De foto’s aan de wanden van het museum vertellen de rest. Een indrukwekkende rondleiding die we zeker niet hadden willen missen.
Na de rondleiding willen we zo spoedig mogelijk de stad verlaten en dat is dezelfde crime als op de heenweg. Drie keer hetzelfde rondje maar dan vinden we uiteindelijk toch een weg terug uit het dorp.
De hele slechte weg over (op de kaart) witte weggetjes, wordt echter goedgemaakt door de prachtige natuur. De bergen om ons heen worden steeds hoger en als we aan het eind van de dag de noordkust bereiken zijn we allebei moe. De enerverende dag eist zijn tol. Maar de Maffia, enge verhalen, smalle en slechte wegen, dorpjes waar je maar met moeite uit of doorheen komt: ik had het niet willen missen.

Route: Calamonaci-Corleone-San Cipiretto-Partinico-Castellomare del Golfo-Scopello
Gereden kilometers: 150
Coördinaten slaapplek: N 038°04.897’. E 012°48.523’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour