Door: Gerard

De ochtendzon klimt langzaam over de bergkam waardoor de eerste stralen op de bus vallen. De dakramen staan wagenwijd open en we voelen een aangename bries over onze lijven. Heerlijk hier, het enige wat je hoort is de kalme branding. “Je ziet en hoort geen hond hier hé, dat is wel wat anders dan die straatkeuters van gisteren”. Slaperig wordt er naast me geknikt, het is nog wat vroeg voor veel woorden. Maar dan horen we onder het raam een zacht hondengepiep. En meteen zitten we allebei met een ruk overeind en zijn klaarwakker. Waar is Baloe? Normaal zou hij al met zijn voorpoten op bed gezeten hebben en ons met zijn natte neus te kennen hebben gegeven dat het tijd is om zijn poot te lichten.
Maar geen hond te bekennen, alleen dat zachte gepiep buiten.
Met een ruk gooien we, nog zeer schaars gekleed, de schuifdeur open en we worden kwispelstaartend begroet.
“Je hebt hem buitengesloten gisterenavond! “ is de licht verwijtende opmerking van Car.
Ik beaam het wat schaapachtig, want ik was gisterenavond inderdaad de laatste die naar binnen ging terwijl Car al in dromenland was. Ik stamel nog wat mogelijke redenen waarom de sluitingsprocedure deze keer mis is gegaan, maar kennelijk was ik er niet meer helemaal bij.
Maar Baloe schijnt het allemaal helemaal niet erg gevonden te hebben. De temperatuur is ‘s nachts ruim boven de 20° dus dan kun je prima buiten maffen, zeker als hond.
Bovendien ligt hij regelmatig helemaal onder de bus, dus zelfs een regenbui zou hij ook nog hebben getrotseerd.

Ook vandaag hebben we weer prachtig zonnig weer. Net iets boven de 30° maar met een lekker briesjes vanaf zee. Bovendien ligt het water weer op 15 meter van ons vandaan en dan is de goesting om te verkassen ver te zoeken.
Wat volgt is een luie lees- en lanterfantdag. Het is zondag dus de plaatselijke bevolking komt ook massaal opdraven.
Auto’s worden tot op de vloedlijn gereden en dan zakken ze het water in. Vrouwen zonder uitzondering met een hoed op en vaak ook met zonnebril. Doorlopen totdat de borsten net onder water blijven waardoor de stabiliteit ook bij wat golfslag gewaarborgd is. En dan kletsen, oeverloos en urenlang kletsen. Als er mannen meegekomen zijn liggen die meestal ruggelings te water. De buik steekt als een eilandje parmantig boven de waterspiegel uit alsmede de tenen. In deze positie wordt er niet gesproken. De kans dat zeewater binnenkomt is niet ondenkbeeldig en met de oren onderwater valt het geluid boven water ook weg.
Als ik nou gewoon een foto had genomen dan had ik dit hele lulverhaal niet hoeven schrijven en was het meteen duidelijk geweest.
Komt binnenkort want ik heb de GoPro ook weer eens tevoorschijn gehaald en na een kwartiertje prutsen de “normale” instellingen weer geprogrammeerd. Dat krijg je als je de spullen uitleent aan je zoon die er een timelaps mee heeft opgenomen.....

Maar vandaag tijd genoeg voor dit soort werkjes. Zo kan ik ook weer onder de bus kruipen om de loosklep van de vuilwatertank te modificeren (met ti-raps) en ook het buitentafeltje is toe aan een revisie. (met duct-tape).
Het tafeltje stort regelmatig in elkaar omdat de borging totaal versleten en deels verdwenen is. Maar uit nostalgische redenen kan ik er geen afstand van doen. Dit tafeltje gaat al sinds mijn eerste camper, zo’n 33 jaar mee. Dus dan heb je een uitgebreide zorgplicht en komt afdanken pas als het ècht niet meer gaat.
Dan nog wat Pattex voor een rommelzak die er steeds afdondert en zo lijkt een lanterfantdag dan toch nog productief.
Baloe hangt ook de luie hond uit. Zwemt af en toe stukje mee in zee, maar is hoofdzakelijk in de schaduw van de luifel of onder de bus te vinden.
Maar ook hij heeft even een verzetje. Als een 7-tal geitjes ( écht zeven, ik vertel geen sprookjes) met de bok de hoek om komen slenteren moet hij even in actie komen. Maar met een noodgang spurt het spul de nagenoeg loodrechte rots vlak achter ons op en voor Baloe houdt de achtervolging na een paar hoogtemeters op. Geen partij voor deze klipgeiten. Nagenoeg onverstoord kijkt de bok een beetje meewarig naar beneden en plukt met zijn harem het schaarse groen tussen rotsen vandaan.
Dit was onze ‘opwinding’ weer voor vandaag voor zover deze met goed fatsoen te beschrijven is. ;)

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour