Vrijdag 7 januari 2022 |Gerard

Als we opstaan is het slechts 4°C. Buiten dan he, binnen zorgt het kacheltje voor een aangenamere temperatuur. De plek waar we staan ligt aan de noordkant, dus de ochtendzon komt hier niet door de ruiten. Snel ontbijt en dan een korte klim naar het dorpje Marvão. Dit ligt boven op een granieten klif en is het hoogste punt van de Serra de São Mamede. Het is eigenlijk een langgerekte vesting die maar uit een richting, de noordoostelijke, te benaderen is. Vanuit de overige windstreken zijn er slechts steile voetpaden.
Het is onbewolkt en de zon warmt ons mede door de klimpartijen snel op.
Geweldig mooi hier. De sfeer van de middeleeuwen is goed bewaard al is het hele dorpje mooi gerestaureerd. Na ruim een uur wandelen zoeken we de bus op en na de koffie rijden we weer zuidwaarts over de IP2.

Nog even een lunchstop in PortaLegre. In het reisgidsje wordt lovend gesproken over dit kleine stadje met mooie kerken en zelfs paleizen. Maar de wandeling kan me niet bekoren. Op mij komt het plaatsje een beetje groezelig over. De kathedraal is niet te benaderen omdat ze hem aan het renoveren zijn. De wijde omgeving is afgezet met hoge schuttingen. Na een halfuurtje heb ik het wel gezien en loop terug naar de auto, waar Car met Baloe is achtergebleven. Dat heeft een reden. Op ongeveer 50m van de parkeerplaats is een hangplek van wat gasten die het werken niet hebben uitgevonden en in onze ogen bereid zijn om met wat breekwerk de kost te verdienen.
Samen duiken we daarna nog even de boeken in en genieten buiten van de middagzon.

Dan nog een klein stukje zuidelijker. Een heerlijke tweebaansweg met amper verkeer. Licht glooiend gaat het tussen groene uitgestrekte weilanden die bezaaid zijn met kurkeiken. Deels ontdaan van hun bast en voorzien van een groot wit nummer dat aangeeft in welk jaar de boom gestript is. Na zo’n 9 jaar is de bast dan weer aangegroeid en kan opnieuw geoogst worden.
Ik ken kurk vooral van de betere flessen wijn, en van de cursus van Thea en Theo: “creatief met kurk”.
Car zegt dit niets maar heeft haar zinnen gezet op een handtas van kurk die ze pas geleden ergens in een winkeltje heeft gezien. Zo hebben we allebei onze verschillende fantasieën onderweg over hetzelfde onderwerp. Iets wat wel vaker voorkomt overigens.

Eindpunt voor vandaag is weer een fantastische plek met prachtig uitzicht net buiten het dorpje Evoramonte. Boven ons de Castelo de Évoramonte maar dat is iets om morgen verder te gaan onderzoeken.
Als we buiten van het uitzicht staan te genieten trekt Baloe de aandacht van een aardige dame. Ze blijkt zelf ook een Hovawart te hebben en dat is in Portugal een zeldzaamheid. Een geanimeerd gesprek volgt en dan blijkt het een Finse dame te zijn die tien jaar geleden in Portugal is komen wonen en ze werkt voor een Deens bedrijf dat reizen organiseert naar o.a de Falklandeilanden en Antarctica. Buiten de honden dus genoeg reden voor een leuk gesprek. De FB gegevens worden uitgewisseld en we gaan eens rustig bekijken of we een booking kunnen plaatsen vanavond.
De site is snel gevonden en dan blijkt dat we voor zo’n 8000 euro per persoon nog kunnen inschrijven..... uhhhh...
Ik ontkurk nog even een flesje wijn en beloof Car dat we haar kurken tasje ook nog wel tegen zullen komen. En dan genieten we gewoon nog van de ondergaande zon in het mooie Portugal.

Route: Marvão - Portalegre- Veiros - Evoramonte
Gereden kilometers: 95
Coördinaten slaapplek: N 038°46,146’ W 007°43,087’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour