Dag 6
Zondag 22 mei 2022 | Gerard

Het wordt een helse nacht. Baloe is totaal zichzelf niet. Loopt heen en weer, probeert steeds bij ons op bed te springen of gaat in de stoelen zitten. En maar hijgen en gesmoord piepend bij de deur geeft hij steeds aan dat hij naar buiten wilt. Plassen en poepen doet hij niet maar hij stort zich op het gras om dat met grote happen naar binnen te werken, met wortel en al. En dan wordt het weer hoesten en kokhalzen maar braken lukt hem niet, dus iets blijft hem dwarszitten. Maar we hebben geen idee wát. Hij heeft normaal zijn brokken gehad en voorzover wij hebben kunnen zien niks abnormaals naar binnen gewerkt. We slapen met zijn allen deze nacht amper.
Om half 7 lopen we alweer buiten. Baloe lijkt iets beter nu, gaat nu niet meer als een bezetene op het gras af. En als wij zitten te ontbijten begint hij te kwijlen en ja hoor daar komt weer een lading gras, met maagsappen naar buiten. Normaal een onsmakelijke vertoning als je zit te eten, maar nu is het voor ons een prettig gebeuren. En het lucht ons alledrie op zogezegd.
Bij het zoveelste wandelingetje van deze ochtend moet hij nu ook poepen en dat ziet er gelukkig ook weer gezond uit.
We beginnen te twijfelen over de dierenarts. Toch nog gaan? Vermoedelijk zal die middels een endoscopie in de maag willen kijken. Dat gebeurt dan onder narcose en eerlijk gezegd ben ik daar huiverig voor geworden.
We wachten nog een half uurtje en hakken dan de knoop door. Geen dierenarts dus. We hangen voor de vriendelijke buurman nog een briefje op om hem te bedanken voor zijn medeleven en hulp gisteren.
Tijdens de rit houden we hem goed in de gaten maar het is weer de oude Baloe. Wat extra stops onderweg, maar zijn behoefte aan gras lijkt voorbij.
Op de autosnelweg maken we gebruik van de geneugten van de talloze parkeerplaatsen. Daar zijn ze hier echt scheutig mee en op de borden staat altijd ruim van tevoren welke faciliteiten geboden worden.
De combinatie McDonalds & WiFi laten we niet voorbijgaan. Op het terras lukt het om het reisverslag van gisteren online te krijgen. De snelheid is niet optimaal omdat we net de pech hebben dat er een buslading pubers op het terras is gedropt en tussen het geschreeuw en gesmak zitten ze allemaal op hun mobieltjes natuurlijk. Maar het lukt. Omdat we vanmorgen niet echt ontbeten hebben doen we dat nu maar. Niet het “gezonde” ontbijtje van McDonalds maar we zitten om 10 uur gewoon aan de vette hap: een big-Mac-menu met grote friet en een halve liter cola. Moet kunnen voor een keer toch?
Om ook in Servië nog iets leuks te zien, moeten we van de snelweg af natuurlijk. Tot nu toe heeft dit land ons nog niet kunnen bekoren met natuurschoon of leuke dorpjes / steden. Maar Car heeft een nationaal park ontdekt : Davolja Varos. Groen, bergachtig en als kers op de taart de “Duivelsstad”. Geen echte stad natuurlijk maar indrukwekkende langwerpige rotsformaties, zogenaamde aardspiramides die in groepjes bij elkaar staan. Door sterke erosie is in de loop van duizenden jaren dit natuurverschijnsel ontstaan. Servië is er maar wat trots op en heeft in 2007 een gooi gedaan naar de “7 nieuwe wereldwonderen” competitie. Of ze het ook gehaald hebben weten we niet. We hebben geen internet hier dus Good Old Google kan ons niet helpen.
Voor omgerekend € 3,- pp mogen we het steile pad betreden dat ons naar de meest indrukwekkende groep brengt van de in totaal 202 zuilen. Op point zero kun je vanaf houten “steigers” het geheel goed bekijken en fotograferen. Mooi dus. Maar het kan toch niet tippen aan Cappadocia in Turkije. Hier zijn we samen in 2011 geweest en áls iets geweldig mooi is dan is dát het wel.
Onderweg komen nog wat bezienswaardigheden tegen, zoals een soort kerk, vermoedelijk Grieks Orthodox en een enorm Wellness kuuroord. Ze liggen nagenoeg tegenover elkaar en delen de parking. Efficiëntie is de Serviërs dus ook niet vreemd. Lukt het niet alleen met bidden om gezond en gelukkig te blijven dan kun je natuurlijk altijd nog even lekker badderen ook.

Wij doen geen van beiden. Maar prijzen deze dag dat we alledrie weer gezond en gelukkig de zon zien ondergaan.

Route: Smederovo-Nis- Prokuplje- Prolom- Davolja Varos
Gereden kilometers: 294
Coördinaten slaapplek: N 042°59,266’ O 021°23,613’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour