door: Gerard

De regen en het onweer van gisterenavond is gestopt maar aan de temperatuur is het nog wel te merken. Nog maar net 21° en met briesje voelt dat koud aan als je 30 gewend bent. Geen ochtendduik dus vanmorgen en we plannen een ochtendwandeling van ongeveer een uur, een rondje op het schiereiland dat aan het dorpje grenst. Op de punt ligt een kleine vuurtoren en voor ons is er dan ook nog eens een cache neergelegd. Extra motivatie dus. Er loopt een mooi wandelpad dus Baloe hoeft ook geen moeilijke toeren uit te halen en kan lekker los lopen.
Op de terugweg komen dan weer langs het zaakje met de ‘te dure ketting’. (Gisteravond toch nog even gaan shoppen) Ik moedig Car een beetje aan om nog eens te gaan kijken en haar handelsgeest en charme in de strijd te gooien. Ik loop verder met Baloe naar de bus ; soms kun je als man beter wegblijven en is je portemonnee meer dan voldoende. Veel aanmoediging heeft ze echter niet nodig en opgewekt komt ze terug met de mededeling dat ze ook nog bij de bakker is geweest.
Maar de ketting is óók binnen dus. Ze heeft op de korting van gisteren nog eens 15 euro ervan af gekregen, mits er niet met plastic betaalt wordt.
Grieken hebben het niet zo op plastic. Dat zie je goed overal aan de ladingen plastic troep die ze van zich af gooien. 😏

We maken nog even globaal een planning wat we deze laatste twee dagen gaan doen voordat we de boot in gaan. Car checked haar boeking en de ferry vertrekt om 18 uur, dus we hebben nog even...... Althans.... en met een benepen stemmetje: “maar wel al morgen”. Ik denk nog even dat het grap is omdat ons dat vorig jaar namelijk wèl is overkomen. De boot missen dus. Maar de papieren zijn onverbiddelijk. Niet de 23e maar de 22e om 18:00 uur.
Nog geen paniek dus, maar wel goed dat we er op tijd achter komen. Anders had de ezel zich twee keer aan dezelfde steen gestoten.
We gaan in twee etappes. Vandaag rijden we door naar Korinthos en dan morgen van Korinthos naar Patras. Dat is dan nog eens ongeveer 2,5 uur rijden.
Korinthos is bekend van zijn kanaal en het is altijd leuk om daar te kijken hoe de boten zich er in de diepte doorheen wurmen.
Maar als we aankomen bij een van de bruggen valt ons meteen iets op. De Bungee Jump is open!!
We zijn hier al drie keer eerder geweest, maar steeds was de tent gesloten en was het een ‘jammer dan, volgende keer misschien’. Nu wachten we uiteraard die volgende keer niet af.
€ 80,- inclusief een video van de sprong en een T-shirt lijken ons een redelijke deal en als we bereid zijn om niet met plastic te betalen, doet de baas er spontaan 5 euro vanaf onder het motto “You move to me, I move to you”. De hele crew van 5 man komt ons de hand drukken en stelt stelt zich voor. Altijd prettig als, mocht het misgaan, je tenminste de naam weet van degene die je als laatste gezien hebt.
Naam en e-mail zijn verder nog nodig (voor het toesturen van de video) en dan moet ik tekenen voor wat enge aandoeningen waar mannen aan kunnen lijden, zoals hoge bloeddruk en zwangerschap en nog wat zaken die ik me niet meer herinner. Dan wordt me duidelijk gemaakt dat als ik op het randje sta ik maximaal 5 keer mag twijfelen. Duwen doen ze me niet, maar dan is het feestje over en krijg ik het vooraf betaalde bedrag niet terug. Ook logisch. Er volgt een duidelijke instructie wat ik wel en wat ik beslist niet moet doen, zoals met de voeten naar beneden springen. Het moet echt met een sprongetje naar voren en het hoofd omlaag. Hij legt nog even uit dat als ik met de voeten naar beneden spring het elastiek mogelijk tussen je benen in je kruis terecht kan komen en dat wil je als man natuurlijk ècht niet.
Dan wordt een passend tuigje omgegord en krijg ik dikke wikkels om mijn onderbenen. De nodige carabiners worden aangegespt en een vreemdsoortige lijn met daarin een trekmechanisme. Als ik namelijk uitgebungeld ben moet ik daar hard aan trekken waardoor er een mechanisme in werking treedt en ik dan niet meer onderste boven hang maar ‘comfortabel’ in mijn tuigje kom te zitten met mijn hoofd weer naar boven. Dan laten ze via een katrol een lijn zakken met een carabiner die je zelf aan je tuigje moet bevestigen en moet zekeren. Klinkt wat ingewikkeld maar valt reuze mee, en mocht je het vergeten dan schreeuwen ze je het van boven nog wel eens toe.
Twee man checken je materiaal en als je eenmaal op het platform staat wordt alles nogmaals door twee anderen herhaald. Op je pols wordt een GoPro bevestigd en dan mag je op het randje gaan staan, met de tenen er overheen en kijk je in een diepte van 70 meter. Nog even een check of er geen boot onder je doorvaart, want gespietst worden op een mast is ook best akelig.
En dan wordt er afgeteld en mag je bij nul met een duiksprong naar voren de adrenaline-kick ervaren. 4 Meter boven het water wordt je duik dan omgezet in een katapult naar boven, maar hier heb je nog een extra sensatie omdat het elastiek niet recht boven je hangt maar enkele meter van je af. Dat geeft dan nog een extra swing zodat je tussen de steile rotswanden in (lengterichting) door slingert. Gelukkig in lengte richting want het kanaal is maar 23 meter breed.
Als ik na een poosje uit gebungeld bent, informeren ze boven of ik nog bij mijn positieven bent en moet ik een ruk geven aan het trekmechanisme waardoor ik rechtovereind wordt gezwiept. Dan laten zij een lijn zakken terwijl het bloed uit mijn hoofd zakt. Keurig volgens de instructie haak ik aan en word ik omhoog getakeld. Van tientallen mensen op en rond de brug krijg ik ook nog eens applaus. Boven word ik opgevangen door Car, die met een kleurtje op haar wangen me een dikke knuffel geeft.
Na de High Five’s door de crew, word ik ontmanteld, krijg een flesje water in mijn handen gedrukt, dat ik gretig opdrink. De adrenaline heeft er toch voor gezorgd dat mijn mond wat droog aanvoelt. Het t-shirt met de trotse tekst: “I DID IT” trek ik natuurlijk meteen aan en dan pas voel ik de opwinding langzaam uit mijn lijf trekken.

Aan het eind van het kanaal aan de noordzijde vinden we ons “plekje voor de nacht”. Hier zie je alle boten voorbijvaren die door het kanaal gaan. De BBQ gaat aan en we hebben nog een heerlijke rustige namiddag en avond.

Route: Ermioni-Kranidi- Koliaki—Archia Epidavros-Korinthos
Gereden kilometers: 111
Coördinaten slaapplek : N 037° 57, 062’ O 022° 57, 724’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour