Donderdag 23 september 2021| Carry
Tja, de titel voor het verslag van vandaag had ik gisteren al in mijn hoofd, maar dat onderwerp is er vandaag niet van gekomen. En de titel voor het reisverslag vinden we allebei altijd het moeilijkst. Dus voor vandaag: geen onderwerp en ook geen titel.
Op ons plekje van de nacht was het heerlijk rustig, we hebben allebei goed geslapen en zijn klaar om een stuk verder zuidwaarts te rijden. Van een vriendelijke Noor, die gisteren nog even kwam kijken hoe die gekke Nederlanders aan dit mooie plekje aan het meer waren gekomen, krijgen we een tip dat we beslist eens naar Smögen moeten gaan. Na een snelle blik op de kaart zien we dat dit niet meer in Noorwegen ligt, maar in Zweden! Nu hadden we al eerder besloten om niet meer de oversteek met de boot vanuit Kristiansand te maken, maar om over Zweden terug te rijden, dus dat komt goed uit.
Maar we hebben de tijd dus stoppen we in Eidsvoll om nog wat boodschappen te doen en even buiten het dorp de Bygdetun labcache. Ook hier weer een openluchtmuseum dat een van de grootste van het land is met 29 gebouwen. In het park zijn een paar schoolklasjes met hun lereraren aan het picknicken. Het is ons al vaker opgevallen dat er hier in Noorwegen heel veel aan buitenactiviteiten wordt gedaan. De vrijwilligers die het park beheren vertellen dat de jonge kinderen (7 -8 jaar) wat later op de dag een rondleiding krijgen waardoor ze op een speelse manier o.a. rekenles en kookles
krijgen. Maar ook hier kun je merken dat het seizoen voorbij is, er wordt geen entree meer geheven en verschillende gebouwen zijn nu voor publiek gesloten.
Een bijna dooie boel dus. Maar wij hebben onze caches én wandeling weer gehad.
We zijn blij dat we de drukte rond de hoofdstad Oslo achter ons kunnen laten; het vele verkeer, de autosnelweg, de stoplichten, we zijn het niet meer gewend.
Het dorp Smögen is nog te ver voor vandaag, het weer ziet er goed uit en we besluiten om weer richting de fjordenkust van Noorwegen te rijden. Ten noorden van Frederikstad ligt midden in de bossen het kleine gehucht Elinborg. We hebben zin om ook weer eens een echte, niet te moeilijke cache-wandeling te maken, zetten het busje op de parkeerplaats en lopen het bos in. En dan begint het te regenen, de nieuwe plu doet nog even waar hij voor gemaakt is, maar niet veel later is er geen houden meer aan. Zeiknat komen we na ruim 2 uur lopen weer bij het busje terug maar wél met 20 caches rijker:) En alsof de duvel ermee speelt, dan breekt ook nog eens de zon door.
Aan een dichtbij gelegen haventje vinden we (weer) een leuk plekje voor de nacht en kunnen zelfs de stoeltjes nog een uurtje buiten.
P.s wie een titel weet voor dit verhaaltje? Ik hou me graag aanbevolen.
Route: Skreia-Eidsvoll-Oslo-Elinborg-Øyenkilen
Gereden kilometers: 232
Coördinaten slaapplek : N 059°10,399’ O 010°50,901’
Geschreven door Geer.en.Car.on.tour