Maandag 13 juni 2022 | Gerard
Dag 28

Het was een rumoerige nacht. De groepjes wandelaars waren nog laat op pad en als ze dat nou in stilte zouden doen.... Maar Grieken zijn over het algemeen al geen stille praters en naarmate ze ruzie, lol of op een andere manier opgewonden raken wordt het er niet stiller op. Bovendien stond niet ver van ons vandaan een bankje langs het water dat erg gewild was. En dan moet je verder ook niet zeuren als toerist. Het is hun haven en hun bankje dus. En omdat wij de luxe hebben om de volgende dag lekker lui te zijn kiezen we dáár dan gewoon voor.
Onderweg pikken we nog een cache op die bij een mooi uitzicht ligt en genieten daar van ons ontbijtje.
Het strand van Founikounda biedt na een paar kilometer rijden alweer de rust en ruimte waar we als verwende toerist de slaap en de vitamine D kunnen bijtanken.
Maar we zitten nu vlak in de buurt van Methoni. Het plaatsje waar we absoluut nog naar toe willen. Zoals al eerder vermeld was dit de laatste woonplaats van Bernd, die hier onverwacht op 18 oktober 2020 is gestorven. Door onder andere Corona is het er daarna niet meer van gekomen om die kant op te gaan.
Maar nu hebben we een kans om te kijken of we nog iets aan herinneringen kunnen ophalen. We hebben niet zoveel hoop. Bernd had in Griekenland geen familie en woonde in Methoni pas anderhalf jaar. Of zich iemand dan deze ietwat stille excentrieke man met een passie voor de natuur kan herinneren?
Onze enige hoop is de (Nederlandse) huurbaas die toentertijd een huisje verder bij hem vandaan woonde. Maar of die daar ook nog woont? En op een of andere manier bij de uitvaart betrokken was? Is er een graf? Is hij gecremeerd en ergens in zee uitgestrooid? Is er überhaupt een uitvaart geweest of is hij bij gebrek aan nabestaanden via de gemeente “geruimd”. Dat laatste nare woord bezorgt ons zelfs bij deze warmte de rillingen over ons lijf.
Car heeft nog steeds het mobiele nummer van de verhuurder en onze hoop is helemaal op hem gevestigd.
Henk neemt meteen op en binnen no time herkent hij de stem van Car die hij twee jaar geleden aan de telefoon kreeg en die hij toen abrupt de boodschap moest doorgeven. Hij beantwoordde toen namelijk het mobieltje van Bernd die net gestorven en gevonden was in zijn woning.
Gelukkig is hij meteen bereid om ons te woord te staan en we spreken af in het restaurantje bij de haven waar we als laatste met Bernd gegeten hebben.

De ontmoeting is aller hartelijks en meteen weten we dat Bernd een eervolle begrafenis heeft gekregen en hier zelfs een graf heeft. Weer krijgen we kippenvel en ook de tranen wellen op. Even later komt ook zijn uit Duitsland afkomstige vrouw Katja met de twee honden aanlopen en achter een ijskoude Mythos krijgen we in een ruk alle gedetailleerde info over de laatste jaren van Bernd. Henk en Katja waren niet alleen huurbaas maar ook bevriend met Bernd en tevens op diverse zaken zijn steun en toeverlaat. Al moet vermeld dat Bernd absoluut zijn eigen idee had hoe hij zijn leven wilde leven en soms tegen beter weten in eigenwijs was. Dit heeft mogelijk ook zijn (versnelde) dood tot gevolg gehad. Maar op de details wil ik verder, uit respect voor hem, hier niet verder uitweiden.

Samen met Henk bezoeken we daarna zijn graf op de lokale begraafplaats. En hier krijgen we opnieuw kippenvel. Een mooi eenvoudig natuurstenen graf dat spontaan door een prachtige bloemenstruik gedeeltelijk overdekt is. Een klein aardewerken schildpadje markeert zijn passie verder voor deze prachtige dieren die hij jaren met zoveel liefde gered en verzorgd heeft.

Terug op het terras schuiven nog meer pensionada’s bij en met zijn negenen praten we nog heel wat uurtjes over Bernd en het goede leven in (dit gedeelte) van Griekenland. Henk en Blai komen oorspronkelijk ook uit Landgraaf e.o en leven hier hun relaxte leventje. Alhoewel Henk en Katje ondernemers zijn gebleven kunnen zij het niet laten om ook hier aan de slag te gaan. Ze hebben inmiddels hun vierde woning gekocht. De andere drie verhuren ze nu. Deze woning heeft nu ook een enorm grondstuk met boomgaard er omheen en buiten de olijven en sinaasappels gaan ze nu proberen om druiven te verbouwen. En een zwembad gaat er ook nog komen. Hoezo stilzitten.

Wij hebben na alle info en emotie wel de behoefte om even stil te zitten en stil te staan en alles even te verwerken. Dus kiezen we voor een tafeltje voor twee om samen nog even alles met elkaar door te nemen en valt de vermoeidheid over ons heen. Toch wordt het een nacht waar we weer veel wakker worden. Dit keer geen herrie maar mogelijk dat de emoties en de warmte ook hier een rol inspelen.
Morgen hebben we nog een afspraak met Henk en Katja, dan mogen we nog even in Bernd zijn persoonlijke spulletjes zoals zijn(reis)boeken snuffelen. Alles is nog in opslag omdat ook de erfenis nog steeds niet geregeld is.
Maar wij zijn super blij dat we Bernd weer gevonden hebben en dat hij een mooi verzorgde laatste rustplaats heeft. Het is goed zo.

Route : Koroni - Potama - Akritochori - Finikounda - Methoni
Gereden kilometers: 30
Coördinaten slaapplek: N 036°49,070’ O 021°42,468’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour