Woensdag 26 januari 2022/Carry

Het piepkleine Villarreal de San Carlos is nog in diepe rust als wij wakker worden. Het is 2 graden, de dikke jas kan uit de kast. We rijden al vroeg door het nationaal Park richting het Noorden. De mooie Autovia slingert tussen de toppen van de bergen door, het hoogste punt van de weg ligt hier op 1189 meter. Inmiddels wijst de thermometer 6 graden aan, maar achter het glas van het busje kan die dikke jas meteen uit.

We willen vandaag toch flink wat kilometers maken, tenslotte word ik over 5 dagen weer bij mijn baas verwacht. Die heeft mij al lang genoeg moeten missen:). Omgekeerd is dat gelukkig niet het geval.

Na ruim 250 kilometer doemt in de verte Tordesillas op en we besluiten daar te stoppen. De stad ligt op een hoogte van ruim 700 meter aan de rivier de Douro. Het busje wordt aan de oever onder de brug geparkeerd en in de inmiddels stralende zon lopen we het historisch centrum in. De eerste aanblik van de stad heeft iets weg van Salamanca, hoog gelegen aan de rivier. Maar het is een stuk kleiner en veel overzichtelijker. Door een labcache-wandeling krijgen we de meeste bezienswaardigheden te zien. Boven op de toren van het klooster zitten een aantal ooievaars met zijn allen op een nest in de zon. We worden nog even door de portier gelokt om een bezoekje te brengen aan het klooster maar daar is jammer genoeg de tijd niet voor.

Tordesillas is ook de stad van het stierenvechten tijdens de stadsfeesten. In de velden van de oever van de rivier de Douro wordt de stier losgelaten en proberen mannen te paard de stier onder bedwang te krijgen door er speren in te steken. De stier wordt in leven gelaten mocht hij er in slagen het wedstrijdterrein te verlaten. Tijdens de dictatuur van Franco is het enige jaren verboden geweest omdat het schadelijk zou zijn voor het imago van Spanje. Vandaag de dag ondervindt het nationaal en internationaal veel weerstand en is er een decreet uitgevaardigd dat het verbied om de stier in het openbaar te doden.

Als het aan mij zou liggen zou deze dierenbeulerij so wie so moeten worden afgeschaft. Traditie van het land of niet!!

Na een uurtje door de stad te hebben gedwaald wordt het tijd om weer een paar kilometer verder te rijden.
Door het kleurige glooiende landschap zetten we koers naar het noorden.
Garmin wordt ingeprogrammeerd op Bordeaux, maar dat is voor vandaag nog veel te ver weg. Doordat we een verkeerde afslag nemen naar een Park4night komen we in het kleine dorp Pancorbo terecht. Het enige restaurantje dat hier open is, is een truckerscafé. Donker en rokerig en met wat smoezelige heren aan de bar. Dus dat wordt IN en meteen weer rechtsomkeert naar buiten. Een paar kilometer verder vinden we een prachtig plekje voor de nacht, tussen de bergen in het Nationaal Park de Montes Obarenes - San Zadornil Onder het 10 meter hoge ‘Monumento al Pastor’, dat opgericht is als eerbetoon aan het werk van alle herders in de regio. Het verhaal gaat dat een herder uit deze buurt de dood vond door de bliksem.

Het restaurantje dat erbij hoort gaat net dicht als we aankomen, maar Restaurant ‘t Busje is altijd open. Menu del Dia: pasta tricolore met courgette, 2 kleuren paprika, champignons en witvis.
Het zal een koude nacht worden, de aarde rond de rotsen ziet nog wit van de vorst van afgelopen nacht.
Alvast een voorproefje wat ons in Nederland te wachten staat....

Route: Villarreal de San Carlos - Salamanca - Tordesillas - Valladolid - Ameyugo
Gereden kilometers: 475
Coördinaten slaapplek: N 042°39,670’ W 003°04,324’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour