Dag 19 | Gerard

Ons eerste uitstapje vandaag is al heel vroeg gepland. We willen absoluut de eerste zijn. Dus een kwartier voor openingstijd rijden we reeds de poort binnen.
Het zou een attractie kunnen zijn, een natuurpark of een museum maar helaas staan we op het terrein van Kostas Dimoulis, waar de zware geur van olie en vetten zelfs een blinde meteen op het goede spoor zet.
Kosta Dimoulis runt hier een “auto service” en volgens Google adverteert hij ook nog eens met de kreet “camper-service”.
Aan de buitenkant zie je aan niks dat dit een vertrouwde camperzaak is zoals wij die kennen. Maar binnen in de ruime loods staat zowaar een Duitse camper op de krik met de motor er half onder uit.
Voor de rest is er niemand te zien. Ik laat een “Kalimera” door de ruimte galmen en omdat ik me bewust ben van mijn gebrekkige uitspraak, maar meteen een “good morning” met Hollandse tongval.
Het duurt even maar dan zwaait er een deurtje op de bovengallerij open en verschijnt een blauwe vale vette overal. Het blijkt Kosta himself te zijn die gezien zijn zwarte klauwen er al een klusje op schijnt te hebben of dat het hem niet gelukt is de smeer van gisteren eraf te krijgen. Op mij maakt hij echter een betrouwbare indruk. Niet vies ervan om de handen vuil te maken.

“Do you speak English” is mijn volgende hoopvolle vraag, die met een onverwacht “Sure” wordt beantwoord.

“ Ik heb een probleem met de waterpomp van mijn camper, zou U hiernaar kunnen kijken” vervolg ik verder in het Engels. Met een vriendelijk “of course” stapt hij naar buiten alsof ik al 14 dagen van te voren een afspraak voor reparatie heb gemaakt. Een service die ik al vaker buiten Nederland heb meegemaakt en waar je bij ons niet meer mee moet aankomen.

Gisterenavond na het eten toen we nog even wilden afwassen stopte plotseling de waterstroom uit de kraan. De zekeringen bleken intact dus het probleem lag wat ingewikkelder vandaar ons vroege uitstapje naar Kostas.

Binnen no time heeft hij de pomp uit de schoonwatertank gevist en concludeert net als ik eerder gisterenavond dat die niks meer doet. Maar na een paar tikken met een steeksleutel begint hij spontaan te snorren al is het geluid wat zielig. Maar we weten nu wel dat het euvel niet ligt in de elektrische bedrading zoals een paar jaar eerder in Igoumenitsa. Het lijkt erop dat we snel weer op pad zijn, maar als de pomp weer onder water in de tank verdwijnt, perst hij er nog en laatste druppel uit en geeft dan uiteindelijk toch de geest. Jammer maar helaas. Het wordt toch een nieuwe, maar die moet wel nog besteld worden en of dat gaat lukken weten we maandag pas. Ik betaal €50,- vooraf en krijg een krabbeltje op papier als bewijs van betaling en de belofte dat wanneer het niet lukt hij het geld terug geeft.
Kosta vertelt nog dat hij zich steeds meer gaat specialiseren in campers. Volgens zijn zeggen had hij vorig jaar 500 campers als klant gehad. Merendeel Duitsers en Oostenrijkers maar ook de Nederlanders waren goed vertegenwoordigd.

We zitten dus weer een paar dagen vast helaas, maar ook nu weer op een plek waar het goed uit te houden is. De 37° van gisteren halen we niet meer maar met 35° ben je ook blij met de zee voor de deur.

Rest van de dag is dus luieren en zwemmen. En de enige opwinding is een chagrijnige Griek die al boos wordt als hij ziet dat Baloe in “zijn” zee is geweest en ook vindt dat we hier niet mogen kamperen. Zoals zo vaak dreigt hij met politie als we niet onder de indruk blijken te zijn van zijn tirade en Car hem ook nog eens van repliek dient. Ik besteed verder geen woord aan hem en dobber voor zijn neus in “zijn” water en krijg alleen een vuile blik terug. Na een paar uur klapt hij zijn strandbedje in, wikkelt zijn transistor radiootje in een handdoek en verdwijnt met zijn slechte humeur. De talloze peuken achterlatend in het zand op de plek waar hij “kampeerde”

Wij genieten verder van ons strandleven. Geen politie nog gezien trouwens. De koelkast ligt weer vol met lekkers want op de route naar de garage lag een Lidl.
Het water komt weer gewoon “old scool” uit een jerrycan die overigens ook al blijkt te lekken.
En nu hopen dat we maandag goed nieuws krijgen van Kostas.
De uitslag van de dierenarts hebben we overigens nog steeds niet.

22:00 h plaatselijke tijd en nog steeds 29,7 ° op de thermometer en windstil.

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour