Dinsdag 18 januari 2022 | Gerard

De ochtendwandeling gaat naar het eiland Ilha de Tavira en het beroemde Praia do Barril. We hadden ook het treintje kunnen nemen maar dan missen we de punten van de labcache die hier ligt. Maar bij stage 3 gaat het mis. Wat we ook proberen, we krijgen niet het groene vinkje. Beetje balen maar we houden er de pas nu goed in en na zo’n anderhalve km bereiken we het mooie zandstrand dat een lengte heeft van 16 km. Er ligt een restaurant en een kerkhof van oude ankers, afkomstig van tonijn-vissersboten. 60 Jaar geleden is hier de tonijnvangst teloor gegaan en kon de vloot op de schroothoop.
De terugweg is langs dezelfde route, want er is er maar een. Geen straf want het gebied dat nog steeds deel uitmaakt van het nationaal park Ria do Formosa is prachtig . Via borden wordt ons beloofd dat we onder andere de Grutto, kleine Zilverreiger, de blauwe reiger en ooievaars zullen zien. Met uitzondering van de ooievaar hebben we ze ook allemaal gezien en dankzij de borden ook allemaal een naam kunnen geven. We worden nog eens echte vogelaars.

Nog even een leuke cache in het park van Pedra’s d’El Rei die verborgen is in een reusachtige olijfboom met een omtrek van 11,80 m. en een hoogte van 9 m De leeftijd wordt geschat op 2000 jaar en hoewel de stam gedeeltelijk hol is, is hij is nog steeds in prima gezondheid. Op de terugweg nog even een vakantiehuisje uitgezocht met het toepasselijke huisnummer 63a, maar gaandeweg de dag zie ik toch van de koop af.

Stukje verder ligt het dorpje Santa Luzia en hier scheiden onze wegen. Ik krijg van de eigenaar van de cacheronde wat tips via de mail waardoor ik de cache zou kunnen afmaken. Car daarentegen heeft meer zin om het dorpje te verkennen. En zo trekken we allebei onze plannen. Car blij met de bezichtiging en ik met de voltooide cache.

En dan ligt Tavira op de route. Maar om een leuke lunchplek te vinden rijden we er doorheen en stranden op alweer een lekker strand. Om ons heen slikken en/of kwelders en een ruïne van een fort ligt op loopafstand. De lunchpauze wordt hangmiddag en de bezichtiging van het stadje Tavira wordt verschoven naar morgen.

De zonsondergang is weer prachtig en omdat de wind van de laatste dagen is gaan liggen kan de drone weer eens omhoog.
Maar een meisje dat later toch een jongetje blijkt te zijn is niet meer van mijn zijde weg te slaan en wil alles zien en weten. Eerst in het Engels maar gaandeweg vertelt hij me dat hij eigenlijk Duitser is en met zijn moeder en broertje hier tijdelijk woont en misschien ook wel permanent. Daarom zit hij hier ook op school. Vader is altijd ‘ver weg’ en is Nederlander... Alles wordt me niet duidelijk maar na de landing komt ook zijn moeder en broertje aanlopen en wordt het verhaal duidelijker.
Het meisje is volgens de moeder toch echt een jongetje en net als zijn tweeling boertje 9 jaar oud. Ze komen oorspronkelijk uit Berlijn en ze is van plan om zich hier permanent te vestigen. Werken kan ze vanuit elke plek dankzij internet en pappa “leeft in Antwerpen”. En ik meen in haar gezichtsuitdrukking te lezen dat die wat haar betreft daar mag blijven ook.
De kinderen vinden het best hier, ze zitten op een internationale Engelstalige school en zijn met hun ADHD ( dat had ik inmiddels gemerkt 😅) beter hier af dan in het jachtige Berlijn. Nadat ik nog honderd vragen van Constantin en Ferdinand heb proberen te beantwoorden neemt moeder ze weer mee. Ze zal iets moeten verzinnen op de wens van de koters dat ze nu óók een drone willen én een hond.

Route: Pinheiro - Santa Luzia - Tavira
Gereden kilometers : 24
Voor Riet: 20° ☀️
Coördinaten slaapplek: N 037°07,163’ W 007°37,265’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour