Dinsdag 24 augustus 2021 | Gerard


De dag lijkt bijzonder mooi te worden. De zon brandt de laatste mistflarden uit de duinen als we vrolijk en (Baloe dan..) uitgelaten over het strand banjeren. Bij het Bunkermuseum: “Hirtshals Fyr” liggen twee labcaches, dus aan onze cachebehoeften wordt ook ruimschoots voldaan.
Maar de innerlijke onrust van Car is ook altijd aanwezig als we iets met boten moeten. Dus ruimschoots op tijd rijden we naar de terminal van Fjordline. Onze Corona-apps met QR-code worden gecheckt en we krijgen onze inrijkaart meteen. Online ticket blijkt niet nodig. De automatische kentekencheck heeft zijn werk al gedaan en we krijgen letterlijk en figuurlijk groen licht.
Het aan boord gaan gaat al even gesmeerd. Geen Grieks/Italiaanse toestanden zoals we dat gewend zijn bij onze reizen met de Ferry van Minoan.
Relaxed ploffen we even later in de comfortabele stoelen van het schip dat er meteen de vaart in zet. Met gemiddeld 50 km per uur klieven we de golven waardoor we in 2,5 uur de haven van Kristiansand binnen varen. B’loetje ligt gewoon in de camper. Die ploft altijd voldaan op zijn kussen.

Noorwegen ligt voor ons en het enige obstakel zijn nog de autoriteiten met de Corona grensformaliteiten. Paspoort en digitale Corona-apps worden geaccepteerd, maar bij het paspoort van Baloe moet een tweede beambte worden bijgehaald. En dan begint de shit.....!
Alle entingen blijken prima in orde te zijn. Naarstig wordt gezocht naar de laatste wormkuur....... en die blijkt dus niet in zijn paspoort te staan. Wordt ook niet gedaan in de EU-landen. En Noorwegen volgt dan wel grotendeels de EU regels maar zijn op dít puntje dus toch weer iets anders. En de overijverige ambtenaar weet kennelijk dit (poep)gaatje te vinden in de wetgeving.
We hebben het hier dus over een ordinair wormkuurtje hè. Niet een of andere zwaar besmettelijke dierziekte. Maar de douane is niet te vermurwen en de toegang wordt pertinent geweigerd.

We hebben twee opties:
Optie 1: Baloe wordt opgehaald door een dierenarts in Kristiansand, krijgt daar zijn pilletjes en wordt 24 uur in quarantaine geplaatst. Kosten liefst €700 !!!!! We krijgen een papier in onze handen gedrukt waar dit nog eens wordt gespecificeerd (zie foto)

Optie 2: We varen terug naar Denemarken. Zoeken daar een dierenarts en kopen daar de pilletjes en blijven nog 24 uur op Deense bodem.

Dat betekent dan wel twee extra overtochten, maar we “besparen” dan zo’n 300 euro. Veel tijd om na te denken hebben we niet. Het schip waar we mee aangekomen zijn ligt nog in de haven en ze zijn nu aan het inschepen.
Ik probeer online op mijn telefoon deze tocht nog snel te boeken, maar de site geeft aan dat ik te laat ben. De halsstarrige douanebeambten blijken nu toch wat behulpzamer en via de portofoons wordt contact gezocht met het bookingskantoor. En dan blijkt dat we toch nog meekunnen. Maar haast is geboden. De douane springt in een dienstauto en met “follow me” scheuren we langs allerlei hekken en slagbomen richting de bookingsoffice. Gelukkig heb ik de eerdere tickets op de telefoon zodat ze alle gegevens snel paraat hebben. De creditcard doet de rest en met een: “Hurry sir, hurry... “ van de baliemedewerker spurt ik weer het kantoor uit, de bus in, en scheuren we verder ongehinderd richting de laadklep van de ferry, die ook meteen achter ons gesloten wordt.

Baloe kijkt ons even niet begrijpend aan maar schikt zich in zijn lot en is tevreden met een handvol lekkers dat hij toegestopt krijgt. De zitplaatsen in de boot lijken zelfs nog warm als we weer neerploffen.
Volgende actie is snel via Google een dierenarts op Deense bodem opzoeken en telefonisch maken we een afspraak om 07:30 uur morgenvroeg.
En dan kunnen we weer in de relax-modus en onze (financiële) wonden likken. Het is niet anders, maar we hebben nog 5 weken vakantie voor ons en die laten we ons niet afpakken. Of we de shit nu gehad hebben?

Route: Hirtshals-Kristiansand-Hirtshals-Sindal
Gereden: 37 km. Gevaren: 300 km v.v.
Coordinaten slaapplek: N 056° 28.812’ E 010° 10.609’

Geschreven door Geer.en.Car.on.tour