Zondag 2 januari 2022 | Carry
Om een vrije parkeerplek in een stad te vinden moet je vroeg ter plekke zijn. Wij zijn weer op tijd, lees ‘vroeg wakker’, gooien de raampjes en gordijntjes open en zien dan helemaal niets. We zitten op bijna 500 meter boven de stad die gisterenavond nog lonkte met zijn lichtjes, maar nu is alles pikkedonker en zien we geen hand voor ogen. Geen mist maar dikke wolken die alle zicht belemmeren, zelfs de toren waar we vlak naast staan is niet meer te zien. Toch besluiten we om naar beneden te rijden, een paar konijntjes staren verschrikt in de koplampen. Na een paar honderd meter te zijn gezakt kunnen we in ieder geval weer zien waar we rijden, ook al is het nog steeds pikdonker.
Op dit vroege uur is een parkeerplaats op korte loopafstand van de beroemde kathedraal redelijk snel gevonden. Alle waardevolle spullen worden in onze rugzak gepropt. Na de inbraak in ons busje in de stad Luka in Italië, een paar jaar geleden, zijn we wat voorzichtiger geworden, alleen kan Geer het niet nalaten om te zeggen dat het allemaal ‘best wel mee zal vallen’. Baloe blijft achter om de eventuele boeven zo nodig de stuipen op het lijf te jagen. Voor hem hoeft het slenteren door een stad ook niet zo nodig en dat het in het busje te warm voor hem wordt is ook niet het geval. De zon laat zich niet zien, het regent en het is dus jassenweer. Voor het eerst sinds we in Spanje zijn.
Om half 10 lopen we al de stad in, mét ons nog een paar andere vroege vogels. Om een nog wat betere indruk van de stad te krijgen besluiten we om een labcache te gaan doen. Die geeft altijd net wat meer bijzonderheden dan een gewone wandeling door een onbekende stad. Maar we stranden al bij het eerste punt en kunnen hem dan niet meer verder afmaken. Dan maar op eigen houtje op zoek naar de kathedraal die het eindpunt is van de voettocht die ieder jaar door duizenden pelgrims wordt gemaakt. Lang zoeken hoeft niet, want hij torent boven alles uit en is natuurlijk dé trekpleister van de stad. Bij de ingang staat een bewaker die ons met een knikje laat weten dat we mogen doorlopen. We vergapen ons aan alle pracht en praal, het is alles goud wat er blinkt. En dat is allemaal te danken aan een van de apostelen van Jezus: Jacobus de Meerdere.
Nadat het graf, waarin zijn onthoofde lichaam, was gevonden, bouwde men daarop een kerk die al snel te klein was. In 1075 werd begonnen met de bouw van de huidige kathedraal die sinds 1985 deel uitmaakt van de werelderfgoed Unesco en ieder jaar tienduizenden bezoekers trekt. Op deze vroege zondagmorgen zijn dat er gelukkig maar een paar tientallen en we krijgen dus volop de gelegenheid om foto’s te maken waar geen enkele toerist op staat, hoogstens wij zelf:)
Buiten heeft de regen inmiddels plaats gemaakt voor een waterig zonnetje en we slenteren nog wat door de oude stad met zijn prachtige monumenten en kerken. En dan is het tijd om Baloetje te gaan ontheffen van zijn taak. Hij zit op de bijrijdersstoel naar buiten te kijken en is blij als hij ons ziet aankomen.
Nog snel even wat boodschappen bij de plaatselijke Lidl en dan zakken we weer af richting de kust.
Van Gerda en Riet, onze Amsterdamse avontuurlijke vriendinnen, hebben we de tip gekregen om op zoek te gaan naar het Playa do Canal in Carnota. Het schijnt een paradijselijke plek te zijn die zij heel wat jaartjes geleden hebben ontdekt. Vanuit Santiago betekent dat wel weer een flink stuk noord-westelijk door de bergen. Ook hier is het zicht weer minimaal en rijden we net als vanmorgen door de wolken. Het kleine dorp Carnota is niet moeilijk te vinden, maar het strandje waar zij over spraken heeft óf een andere naam gekregen óf het blijkt voor óns onvindbaar .
Uiteindelijk komen we terecht op het Praia Boca do Rio, een net zo prachtige plek: wit zand, een lichtblauwe zee met tientallen rotsformaties. Waterkraan om de tank weer eens bij te vullen en een stranddouche op loopafstand. De stoeltjes kunnen nog heel even naar buiten totdat een krachtige wind komt opzetten en we het verder in het busje gezellig maken. Kaarsjes aan, wat lekkers op tafel, boekje erbij en een zacht muziekje op de achtergrond. Weer een dag met een gouden randje....
Route: Santiago de Compostella-Outes- As Paxareiras-Louredo- Carnota
Gereden kilometers: 104
Coördinaten slaapplek: N 042°50,439’ W 009°06,221’
Geschreven door Geer.en.Car.on.tour