Hallo allemaal!

Ik vind het hartstikke leuk als jullie reacties achterlaten op de blog. Geeft toch een gevoel niet helemaal alleen te zijn 😊. Niet dat ik wakker lig van het feit dat ik alleen ben, want ik heb het prima naar mijn zin.

Zoals ik gisteren zei stond vandaag de fietstour op de planning. Ik had gisteren uitgezocht hoe ik bij het tourbedrijf kwam. Bus 74A naar Landstrasse metro, dan met U4 (groene metro lijn) naar Karlplatz en dan overstappen op U2 (roze lijn) naar Rathaus en vanaf daar dan nog een stukje lopen. Ik ging er maar vanuit dat ik zeker 45 minuten nodig had. En zou dan om 9 uur vertrekken als de tour om 10 uur begint. Je werd geacht om 9.45 uur daar te zijn.

De wekker zette ik daarom om 7.30 uur. Langzaam opstaan, ontbijten, naar de supermarkt en laatste spullen inpakken. Ik was al om 7 uur wakker dus besloot na even liggen een douche te nemen zonder m'n haren te wassen. Rond 8 uur zat ik dan weer aan het ontbijt. Vandaag een croissant met Nutella, een broodje kaas en kersenyoghurt.

Na het ontbijt ging ik naar de Billa. Ik wilde nog water mee voor tijdens de tour. Ik bedacht me opeens dat ik 39 euro cash moest betalen voor de tour en ik aan het einde van de reis 50 euro cash borg moet betalen in het hotel. Ik had minder dan 50 euro nog (paar centen al gebruikt voor toilet). Dus ik vroeg aan de receptioniste of je hier net als in Nederland geld kan krijgen als je meer pint aan de kassa. Ze gaf me aan dat dat niet altijd gaat. Daarom heb ik het maar gewoon geprobeerd in de supermarkt. Gelukkig kon de caissière Engels. Dit vond ik eigenlijk wel slim bedacht van mezelf want als je pint bij een automaat betaal je transactiekosten.

In mijn hotelkamer heb ik de laatste dingen ingepakt. Ik had gisterenavond gemaild of het mogelijk is mijn koffer te stallen tijdens de tour. Dat was gelukkig mogelijk. Dat scheelde veel tijd want het tourbedrijf zat namelijk helemaal aan de andere kant van de stad dan mijn hotel. Ik heb zelfs mijn rugzak opgedeeld in noodzakelijke spullen en een linnentas met niet noodzakelijke spullen. Zo kon ik die linnentas uit mn rugzak halen en achterlaten bij mijn koffer tijdens de tour.

Om 9 uur vertrok ik met een opgeladen telefoon richting de fietstour. Bus 74A bracht me naar het metrostation. Daar nam ik U4 (de groene lijn) naar Karlplatz. Daar moest ik overstappen op U2 (roze lijn). Maar overal stonden kruizen door de borden U2. Huh maar waar miet ik nu heen dan? Ik vroeg het aan iemand en die zei ja je moet die borden volgen. Ik uitgelegd dat er een kruis doorheen stond, begon ze te twijfelen. Ik ben maar naar beneden gelopen, maar dat was dood spoor. Nu ik hier toch sta te strugglen kan ik beter eerst even naar het toilet gaan en dan daarna weer even de rust nemen om uit te zoeken hoe ik verder moet. Na mijn toiletbezoek vroeg ik aan een medewerker van de Starbucks waar ik heen moest. Hij vertelde me dat U2 tijdelijk buiten dienst is. Fack en nu? Hij zei dat ik boven tram U2Z moest nemen. Boven aangekomen, wist ik niet welke kant ik op moest voor de tramhaltes met U2Z. Gelukkig stopte er opeens een politiebusje. Ik heb snel even gevraagd waar ik moest zijn. Hier rechtdoor op de hoofdweg. Daar kwam ik uit bij een tramhalte, maar ik moest de tramhalte aan de overkant van de weg hebben. Jup, weer een race tegen de klok. En die stoplichten werken je dan altijd tegen. Die stoplichten zijn ook allemaal anders. Je heb stoplichten die continu tikken (dat geluid van rood licht in Nederland). Maar zodra die dus op groen staat gaat ie niet sneller tikken. Hoe vaak ik wel om me heen aan het kijken was en dan opeens besefte dat het al groen was... je hebt ook stoplichten die tikken en dan als het groen gaat worden steeds zachter gaan tikken.

Eindelijk aangekomen bij de U2Z tramhalte nam ik de tram richting Rathaus. Ik ben een halte eerder uitgestapt en dat was achteraf gezien niet slim. Met m'n zware koffer moest ik nog best een stuk lopen. De afgesproken tijd van 9.45 uur ging ik niet halen. Dus heb ik maar even gebeld dat ik later was. Dat was geen probleem, maar voor mij voelde het weer niet prettig. Ik kwam uiteindelijk net voor 10 uur binnen in een klein kantoortje. Vele mensen hadden al een fiets, maar ze waren nog fietsen aan het uitdelen. Na betaald te hebben en mijn koffer weggezet te hebben kreeg ik een mooie gele fiets.

We moesten even aan de overzijde van de straat op een pleintje wachten totdat iedereen was voorzien van een fiets. Daarna werd de groep opgedeeld in Engels en Nederlands talig. Er waren veel meer Nederlanders dan Engelsen dus werd deze groep nogmaals onder verdeeld over 2 gidsen. Ik zat uiteindelijk bij gids Hein met 8 andere Nederlanders.

Deze tour heeft mij alleen maar langs bezienswaardigheden genomen waar ik nog niet was geweest dus dat was heel fijn. En eerlijk gezegd was het ook wel fijn dat dit in het Nederlands was, zodat je onderweg ook nog eens gezellig kan kletsen met de anderen. Het gemiddelde leeftijdsniveau lag denk ik tussen 50 en 60 zonder mij. Maar ach we zijn allemaal mensen met dezelfde interesse: namelijk deze fietstour. De gids komt oorspronkelijk uit Nederland. Hij heeft iets met geschiedenis gedaan. Na zijn pensioen heeft hij zich geïnvesteerd om als erkende Oostenrijkse gids aan de slag te gaan. En zoals ik hoorde is dat niet bepaald een appeltje eitje. Diverse geschiedenisboeken moeten daarvoor worden bestudeerd. Diverse examens over de geschiedenis moeten worden afgelegd en dan moet men ook nog een tour geven voor belangrijke personen die bepalen of jij wel een erkende gids mag zijn en dus geen onzin verteld over Wenen. Hij is gespecialiseerd in Wenen, maar mag eigenlijk in heel Oostenrijk zijn beroep uitvoeren.

De tour leidde zich naar het Rathaus. Nee, dit is geen reuzenrad, maar het gemeentehuis. Bijzonder aan het gemeentehuis is de toren. De toren is zelf 98 meter hoog en mocht niet hoger zijn dan een ander gebouw in de stad (ik ben even kwijt welk gebouw (waarschij lijk de Stephansdom)), maar doordat ze er een standbeeld van 6 meter bovenop hebben gezet bleek hij toch hoger te zijn.

Daar tegenover ligt het Burgtheater. Dat was het eerste gebouw dat aan de Burgring (de belangrijke hoofdstraat die om het centrum loopt) is gebouwd.

Daarbij in de buurt ligt het parlementsgebouw. Opvallend daar is dat de hele Burgring aan beide zijden bomen heeft behalve voor het Parlementsgebouw. Daar zijn slechts alleen aan de overzijde bomen. Het parlementsgebouw wordt momenteel gerestaureerd dus zit men in lelijke noodgebouw bij de Heldenplatz.

Om bij de Heldenplatz te komen fietsen we door de Volksgarten. In de Volksgarten (een van de parken) staan 3000 verschillende rozenstruiken. Men kan deze bomen 'opkopen' voor 200 euro per jaar voor 5 jaar lang ter nagedachtenis of attentie van iemand of iets. Ook bedrijven maken hiermee reclame.

Rondom de Heldenplatz zijn parlementaire gebouwen (Hofburg). Er zijn zelfs ondergrondse gangen die de gebouwen met elkaar verbinden. De Heldenplatz is voornamelijk bekend door de toespraak die Hitler hier hield. Daarnaast is de Heldenplatz vernoemd naar twee helden die Napoleon versloegen in 1809. Deze helden hebben allebei een standbeeld gekregen, waarbij zij op een stijgerend paard zitten. Door constructie fout moest één held worden aangepast en rust het beeld naast de twee achterpoten ook op de staart. De paarden zijn tegenover elkaar gesitueerd omdat de bedoeling was om de Heldenplatz symmetrisch te maken zoals in Rome. Echter was hier nooit genoeg geld voor. Dat zien we later ook terug bij het Kunst-historisch en Natuur-historisch museum. Deze liggen naast elkaar en zijn bijna identiek. De bedoeling was dat deze musea verbonden zouden worden met de gebouwen van het parlement.

Achter de Hofburg ligt het paleis van Sissi. Schloss Schönbrunn, haar zomerpaleis, is naar mijn mening vele malen mooier. Tegenwoordig zit hier het Sissi museum gevestigd.

Verder zijn we nog langs de Wiener Staatsoper (daar waar vele opera's plaatsvinden) gefietst. Die had ik eergisteren wel al gezien. Ook zijn we naar Museumplatz geweest. Gister bij het avondeten werd mij dit ook nog getipt door die mensen naast mij aan de tafel. De Museumplatz was vroeger een plein waar veel paarden werden gestalt.

Tussendoor hebben we ergens nog een terrasje gepikt. Daar ging iedereen aan de koffie en ik nam een framboos met hazelnoot ijsje.

Dus we hebben onwijs veel gezien en ik vond 't wel prettig zo'n fietstour. Na de tour heb ik nog even gevraagd waar ik het beste een tram kan pakken aangezien die roze lijn tijdelijk niet opereert. Ik moest eerst weer een stuk lopen tot aan de tramhalte. Daar moest ik de tram nemen naar Karlplatz en dan U1 (de rode lijn) naar Hauptbahnhof. De rode lijn was megadruk. Op het station was ik vroeg aangekomen, maar beter te vroeg dan te laat. Ik kreeg meldingen dat mijn trein vertraagd was met zo'n 20 minuten. Ik heb me daarom maar even een stoel genomen bij de McDonalds en heb wat eten besteld tijdens het wachten. Want ik zag al dat de perrons net als in Nederland weinig bankjes bevatten. Om dan een uur te staan op het perron had ik geen zin in.

Het spoor waar ik moest zijn was spoor 9A-B. Dat stond duidelijk aangegeven en de weg er naar toe ook. Ik ben nog maar even gauw naar het toilet gegaan zodat dat niet in de trein hoeft. Mijn trein vertrok uiteindelijk 20 minuten later. Op mijn ticket stond niks aangegeven over welke zitplek ik had, dus ben gewoon ergens gaan zitten. Het was heel druk in die coupé dus was blij dat ik zat. Niet veel later kwam een man naar me toe en zei dat ik op zijn plek zat. Oh en waar is mijn plek dan? Ik liep maar verder door op zoek naar een volgende lege plek. Ik kwam uit in de stilte coupé. Prima voor mij. De treinreis duurde 2.5 uur ongeveer. Ik heb het eerste stukje van de blog getypt. En een beetje uit het raam gestaard. Mondmaskers waren opeens niet verplicht in de trein.

Op het station in Boedapest aangekomen. Liep ik maar achter de bevolking aan. Ik had snel op Google maps opgezocht hoe ik moet lopen en welke metro ik moet nemen. Echter wist ik niet waar ik een kaartje kon kopen. Ik vroeg het maar aan twee medewerkers van het station. 1 sprak geen Engels, de ander begreep mij wel maar hij kon alleen maar gebaren maken. Hij wees mij naar de rij voor treintickets. Nee hier ga ik niet in de rij staan! Ik ben maar naar die metro gelopen. Ja ik ben er nog niet over uit wat het nu precies is. Het is een bus die aan kabels zit zoals een tram, maar Google maps zegt dat het een metro is.

Daar heb ik een single ticket gekocht voor 450 Hongaarse forint (1.17 euro) van het beetje geld dat ik meegenomen heb van thuis uit. Gelukkig had ik genoeg. Vanaf de halte waar ik moest uitstappen was het slecht 5 minuten lopen. Mijn hotel zag ik liggen door de grote tekst bovenaan, dat is maar goed ook, want voor het hotel ligt het parkje overhoop.

In het hotel kreeg ik mijn kamersleutel en heb ik gelijk even gebeld naar pap en mam dat ik veilig was aangekomen in Boedapest en dat de hotelkamer dit keer wel is wat ik heb geboekt. Niet veel later ben ik op pad gegaan om geld te pinnen en drinken te kopen. Ik wilde niets meer eten, hooguit iets to go van de supermarkt. Een salade of iets dergelijks. Bij de receptie hadden ze me een adres gegeven voor een ATM. Voor het hotel staat ook een ATM maar verwachtte daar al geen goede rate. Het adres bracht me echter naar een wisselkantoor. Daar hadden ze geen pinautomaat. Uiteindelijk heb ik gepint bij een bank. Ik heb gelezen dat dit vaak ook het beste is op gebied van wisselkoers maar ook op het gebied van veiligheid. Mijn pas werd hier opgeslokt als een haperende versnipperaar. Als dat maar goed gaat... ik heb 45000 forint gepint voor 3 dagen (115 euro). In Praag merkte ik dat ik niet echt aan de 50 euro per dag kwam, maar daar nam ik vaak geen lunch en geen toegangsticket. Dus we gaan het zien of ik nog moet bijzinnen. Overigens zit ik hier midden in het centrum. Mijn collega heeft al laten weten op welke straat goede restaurant zitten... slechts op paar meter afstand van mijn hotel zit die straat.

Na het pinnen ben ik doorgelopen naar de spar. Oké.. ga hier niet heen als je claustrofobie hebt, want de rekken staan heel dicht op elkaar. Helaas geen salade of wrap of iets dergelijks. Maar besluit dan om alleen water en appelsap te pakken en vanavond eventueel nog wat Weense chips te eten.

Ik ga nog even uitzoeken hoe ik een openbaarvervoerkaartje kan kopen. Dat kan ik het beste via een app doen schijnbaar. En dan ga ik al weer slapen. Morgenvroeg maar even beslissen wat ik als eerste ga doen. Misschien weer iets met de fiets?

Tot morgen allemaal!

Geschreven door Readandtravel