Ondanks dat ik mijn T-shirtjes 2 dagen geleden heb gewassen waren ze nu nog steeds niet droog. Dan maar een ander shirt aan vandaag. 7:45 uur werden we weer opgehaald met het partybusje om vervolgens na een kwartiertje ongeveer aan te komen bij hotel Square waar het lekkere ontbijt al klaar stond. Na het ontbijt gingen we een half uur met de bus naar Shee Uttaragaya Secondary school. Deze school had ik de vorige keer ook bezocht met Elina en Chitra. Deze school is vele malen groter dan het schooltje waar we gisteren en eergisteren waren. Op deze school zitten gemiddeld 500 leerlingen. Toen we aankwamen stonden de Nepalese studenten van de hogere klassen al in een rij op ons te wachten. We moesten ook een rij maken, wat niet echt soepel ging en werden daarna verwelkomd met een tikka en een sjaaltje. Daarna moest er weer een rij gevormd worden tegenover de Nepalese studenten. Ze kregen nu 10 minuten de tijd om elkaar te leren kennen. Dit hield na 3 minuten bij de meesten al op. De Nepalese studenten waren heel erg verlegen terwijl ze gewoon Engels konden spreken. Daarna werden de volksliederen gezongen en werd de one bilion rising dance weer gedanst. Ik wilde graag het Nepalese volkslied leren zingen, maar Anusha zei dat dit veel te moeilijk was, want elk woord heeft ook een diepe betekenis en het is eigenlijk onbeschoft om het volkslied te zingen als je de betekenis niet weet.
Daarna zijn de handen uit de mouwen gestoken met het maken van het logo, het schilderen van de muren in een klaslokaal, het geven van presentaties en het sporten met de leerlingen. Terwijl ik hielp met het mengen van kleuren werd ik gevraagd of er nog water te verkrijgen was. Het water stond in de bus die (misschien raad je het al) onder aan de berg stond geparkeerd. Samen met een begeleider hebben we 2 pakketen naar boven geschouwd. Er werd rond 12:15 een lunch verzorgd door het hotel. Dit waren lunchpakketjes die in kartonnen dozen werden geleverd. Nadat iedereen lunch op had kwamen 2 studenten naar ons toe dat ze vegetarisch waren. Op de sandwich zat kip, er waren gefrituurde kipstukjes, roti en frietjes dus hun lunch was niet erg gevuld. We kwamen er via hun achter dat er een stuk of 10 van de 42 mensen vegetarisch is. Waarom wisten wij dit niet? Heel vervelend dat ze geen fatsoenlijke lunch hadden, maar wij kunnen hun geen nieuwe lunch aanbieden daar hebben we gewoon geen geld voor en bovendien was deze fout niet gemaakt door ons.
Na de lunch kwamen leerlingen onze handtekeningen vragen. Ook wanneer Anusha vroeg "Where am I from?" werd er in koor "china!" geroepen. Veel Nepalezen denken dat ze uit China komt vanwege haar Chinese gezicht, maar ze is gewoon 100% Nepalees.
Opeens werd ik het klaslokaal ingeroepen. Ik kwam binnen in het klaslokaal en schrok van de rotzooi. Tjee wat is hier aan de hand? "Wat is nu de bedoeling van het verven, want wij begrepen dat we blauw onder moesten doen en wit boven" De Nepalese studenten waren met bezems, handen etc. op de muren aan het kliederen. Zelfs de schoolbanken zaten helemaal onder. Er werden ook namen op de muren geschreven door de Nepalese studenten terwijl ik tegen de Nederlandse studenten had gezegd dat het absoluut verboden is om handafdrukken of namen op de muur achter te laten, want dit wordt gezien als een vorm van vandalisme. Het is dan vreselijk en vooral raar om dan te zien dat de Nepalese studenten het zelf dat dan wel doen. Ik vroeg de directeur even om met me mee te komen, want die rotzooi die ontstaan was in het klaslokaal was namelijk niet veroorzaakt door de Nederlandse studenten en er was gewoon geen duidelijkheid meer over wat men nou met de muren wilden. De directeur schrok ook van de muren en de rotzooi maar zei daarna dat het niet uitmaakt hoe de muren er uit kwamen te zien (terwijl hij vanmorgen nog wat anders zei), het belangrijkste was gewoon dat de leerlingen fun zouden hebben met verf. Als hij de muren goed geverfd wilde hebben dan zou hij wel een schilder inhuren. Ik viel bijna achterover... Wat hoor ik hier? Wij komen hier speciaal om de muren te verven, er is gisteravond zelfs nog tot in de late uren gezocht naar een verfwinkel en dan zeg je me dit? Ik was kwaad, maar heb tegen iedereen van Xplore gezegd dat ze maar blauw onder moesten doen en wit boven en alle namen en handafdrukken zo ver mogelijk eraf moesten verven. De muren die door de Nepalese studenten gedaan waren hebben we zo gelaten.
Bij het maken van het logo moest ook geïmproviseerd worden want er waren niet alle materialen. Elina had gister ook nog paar kwasten, schoenborstels en handschoenen gekocht, maar om kleuren te mengen werden flessen doormidden geknipt. Ook waren de kwasten veel te dik voor precisiewerk dus werden er elastiekjes omheen gebonden of er werden met takjes of met de vingers geverfd. De school beschikte over geen verfmaterialen en vanuit Nederland was er ook helemaal niks meegenomen.
Tijdens het afscheidsritueel moesten Anusha, Elina en ik alles opruimen. Alle schoenborstels en handschoenen probeerden we een beetje schoon te krijgen met water dat al helemaal blauw zag. We maakten foto's van de rotzooi die we later naar Chitra en het hoofd van Global Exploration hebben gestuurd. Het mag duidelijk zijn na het voorval van de vorige keer en deze rotzooi dat deze school niet meer bezocht hoeft te worden. We namen al het verf mee want het was nog zeker genoeg om her te gebruiken bij andere scholen etc. Elina had een mega emmer gekocht waar nu al de helft uit was... hoe dan? Toen we het klaslokaal een beetje hadden opgeruimd bleek dat wij ook nog onder bij de logopainting alles konden opruimen. De school beschikte niet eens over een vuilniszak of doos voor alle rotzooi. Een vrouw moest ergens langs de weg een oude rijstzak gaan zoeken en die moesten we gebruiken voor de rotzooi.
Je kan je natuurlijk wel voorstellen dat Anusha, Elina en ik blij waren toen we bij deze school weg waren en even rustig konden zitten. Een meisje had me gevraagd of het mogelijk was dat wij van het andere hotel afgezet konden worden bij het hotel. Omdat we hier toch langs kwamen was dit mogelijk. Toen we het hotel binnenkwamen bleek dat er wat problemen bij sommige zijn over dit hotel, dus ik vond het wel tijd dat we even gingen zitten en dat iedereen even kon zeggen wat ze er van vonden zodat we dit weer terug konden koppelen. Vooral ook omdat ik zelf de service gisteren bij de receptie ook echt belabberd slecht vond.
We zijn daarna met de partybus terug naar het andere hotel gegaan. Daar kregen we Dal Bhat als avondeten. Het leek een lange avond voordat we weer terug gingen naar ons hotel.

Geschreven door Readandtravel