Hallo allemaal!

Ik had mijn wekker gezet om 7.30 uur. Ik werd net voor de wekker wakker. Waarom zo vroeg? Nou ik wilde niet weer in een drukke ontbijtzaal ontbijten. Om 8.10 uur ging ik naar beneden voor het ontbijt. Ik had van te voren zo goed als alles ingepakt, want vandaag vertrok mijn trein naar Wenen om 12.38 uur.

Na het ontbijt was ik een beetje aan het twijfelen of ik nog gewoon aan het water (de Moldau) zou gaan chillen voordat ik Praag ga verlaten. Er werd op mijn deur geklopt. Housekeeping! Kom na 12 maar terug zei ik. Ik besloot toch maar even naar het parkje te gaan. Dus ben gelijk gaan uitchecken. Mijn koffer wilde ik niet meenemen dus die heb ik achter gelaten bij de receptie. Ik kreeg daarvoor weer een nummertje zoals bij een tombola.

Ik nam een metro bij Mustek naar metrostation Stratosmeska ofzoiets. In ieder geval is dat de halte tussen Mustek en Malostranska. Daar heb ik even op een bankje gezeten tot 11.45 uur. Dan zou ik om 12.00 ongeveer weer terug zijn in mijn hotel om mijn koffer op te halen en dan lopend naar het station wat ik een kwartiertje inschat. Dan ben ik op tijd op het station maar niet al te vroeg.

Rond 12.00 uur was ik in mijn hotel. Nog 50 minuten de tijd dacht ik. Ik had alleen pas laat door dat mijn trein om 20 voor 1 vertrok ipv 10 voor 1. Shit, dat wordt doorlopen. Gelukkig was de weg ernaar toe niet moeilijk. Het lag namelijk in dezelfde straat als het Nationaal Museum.

Ik volgde de stoep richting het station. Die zag ik in de verte al liggen. Ben er bijna. Dit moet meteen goed gaan anders wordt het nog een race tegen de klok. Shit de stoep stopte opeens langs een vangrail. Ik kon wel over de vangrail heen klimmen om over te steken, maar moet dan vervolgens aan de rechterkant een drukke 4 baansweg oversteken, waar men niet voorbereid is op overstekend wild. Shit, ik had die trappen naar beneden moeten nemen. Dus ik moest weer terug lopen. Trappen omlaag, onder de weg door, trappen omhoog. Via de zijkant ben ik het perron op gelopen, daar mocht je eigenlijk niet langs i know, maar ik moest opschieten. Aan de linkerkant was de centrale hal, dus ik wilde daar op een bord kijken welk spoor ik moest hebben. Ik liep zo een zaal in: vluchtelingen opvang. Potver ik moet de vertrekhal hebben. Ik liep door en kwam in een soort van vertrekhal voor mijn gevoel. Daar hingen wel borden, maar alles was Tsjechisch. Moet niet moeilijk zijn toch? Je kijkt naar vertrektijd en dan naar welk perron. Maar ik zag geen Wenen/Vienna/Wien staan. Shit en nu? Ohja misschien gaat de trein verder na Wenen. Maar wat is dan het eindstation? Dat stond niet op mijn ticket dus ik vroeg iemand om mij te helpen. Die verwees me naar beneden. Ik moest daar maar vragen. Ja maar... mijn trein gaat binnen 5 minuten. Ik moet het NU weten! Ik kon wel janken. Wat ben ik weer dom dat ik hier zo laat naar toe kom... typisch weer Marjolein.

Beneden kwam ik pas in een stationhal uit. Leek Utrecht centraal wel! En nu? Ik zag een ticketbalie maar daar stond een hele lange rij. Ik moet naar mijn perron!! Op een groot scherm zag ik in m'n ooghoek spoor 3S met tussenstop Wien hbf. Omg! S had ik gevonden. Nu nog naar 3. Rennend tussen alle mensen door. Ik zag allemaal mensen op het perron staan dus ik dacht huh mijn trein is er nog niet. Gelukkig! Opgelucht ademhalen. Ik keek naar rechts en zie zo mijn trein aan me voorbij gaan. Shit! Shit! Shit!

Ah zo hard balen dit. Maar gelukkig was mijn ticket slechts 15 euro. Ik wist gelukkig ook waar die balie was om nieuwe tickets te kopen, dus heb ik gelijk maar een bezoek gebracht aan deze balie. Misschien ging er wel helemaal geen trein meer naar Wenen vandaag... dan zou ik helemaal genaaid zijn.

Ik weet niet wat mij vandaag bezielde maar ik sloot aan in de rij van domestic tickets (binnenland). Wenen is natuurlijk International. Dus toen ik de meneer vertelde dat ik graag een ticket wilde voor vandaag naar Wenen gaf hij aan dat ik in de verkeerde rij stond. Dan maar in de rij voor International. Daar was ik zo aan de beurt. Voor 850 koruna (34 euro) had ik een nieuw ticket en kon ik over een uur een andere trein nemen. Een directe trein! Gelukkig maar 1 uur later in Wenen. Want die treinrit duurt 5.5 uur.

Ik heb tijdens het wachten nog gebeld met vriendinnen. En een broodje gekocht. Dit keer ging ik op tijd naar mijn trein. Op het scherm stond spoor 7. Ik liep door de gang naar de sporen toe en het eindigde bij 5, daarna stonden rare letters op de muur. Huh waar is spoor 7 dan? Krijgen we dit weer. Ik ben random naar boven gegaan met een roltrap naar een perron om te oriënteren waar spoor 7 was om vervolgens te kunnen bedenken hoe ik daar kom. Oh dus toch via die gang. Mijn trein stond er al. Op mijn ticket stond coupé 24. Dat stond op een display aan de buitenzijde van de trein. En stoelnummer 16. Aan het raam gelukkig. Niet veel later kwam een meisje naast mij zitten. Ze vroeg iets in het Tsjechisch. Ik zei Englisch? Ze keek me aan alsof ze geen Engels sprak. Deutch? Ze vroeg me in het Duits waar ik heen ging. Ik zei Wien. Zij moest daar ook naartoe. Ze komt oorspronkelijk uit Slowakije.

Net toen ik in de trein zat werd omgeroepen dat mijn trein technische problemen had en dat het enige tijd ging duren. Shit, alsof het weer zo moest zijn. Op een gegeven moment stapten allemaal mensen uit en ik wist niet zo goed wat te doen. Ik heb een treinticket voor deze trein dan kan ik toch niet zomaar met een andere trein? Het meisje naast me legde uit dat de trein naast ons niet naar Wenen ging, dus we moesten wachten totdat het probleem was opgelost. Bijna een uur vertraging verder kwam een conducteur in het Tsjechisch uitleggen dat de trein niet meer ging rijden en dat we beter konden overstappen op de trein aan de overzijde en dan overstappen in Breclav of wachten op de volgende trein. Dat meisje was mijn redding als tolk. Half Engels half Duits begreep ik wat ze bedoelde.

Aangezien zij ook naar Wenen moest heb ik even bekeken wat zij ging doen. Zij stapte in de andere trein dus ik ook. Vergat bijna mijn koffer mee te nemen... De trein vertrok vrijwel meteen. Dat geeft toch een gevoel nog ergens te komen vandaag. De trein reed door mooie landschappen, bossen en verlate dorpjes. Onderweg had ik wifi en heb ik voornamelijk muziek geluisterd. Uiteindelijk kwam ik om 19.00 uur aan in Breclav. Daar was het weer uitzoeken waar ik heen moest. Gelukkig werd voordat ik uitstapte nog omgeroepen dat er een trein ging vanaf spoor 1. Gelijk ging ik naar dat spoor. Een trein die 2 uur vertraging heeft opgelopen kwam vrijwel meteen binnen rijden. Op spoor 2 zou niet veel later ook een trein naar Wenen gaan. Ik ben maar op spoor 1 ingestapt, omdat die van spoor 2 er nog niet was. Toen ik in de trein zat twijfelde ik nog of ik moest uitstappen om die andere trein te nemen die niet veel later arriveerden. Zul je weer zien dat die andere trein eerder mag vertrekken vanaf het station...

Na 20 minuten zijn beide treinen nog niet vertrokken. "Dear passenger, this train will be continued" en vervolgens komt er totaal geen actie in de trein. Ondertussen zit ik al na te denken over het bestellen van eten op mijn hotelkamer. Ik ben nog niet eens in Wenen en moet er niet aan denken om straks om 21 uur nog op zoek te moeten naar eten. Hopelijk kan je dat bestellen met IDeal. Na 30 minuten vertrekt mijn trein gelukkig. De andere trein blijft achter. Daarmee heb ik vandaag dan wel geluk. Ach ik kan achteraf gezien er ook wel een beetje om lachen dat het vandaag zo loopt.

Na een uur arriveer ik eindelijk in Wenen. Ondertussen heb ik al uitgezocht met welke metro ik bij mij hotel aankom. Voor de zekerheid vraag ik in de metro of deze stopt bij Rennweg. Ja ik zit in de goede metro. Twee haltes verder moet ik er al uit. Ik kom op een metrostation vol met graffiti. Niet erg prettig om in het donker (20.40 uur) nog aan te komen. Na 3 minuten lopen kom ik aan bij mijn hotel. Een magere griet verwelkomt me vriendelijk. Ik betaal mijn hotelkamer van 323.10 euro voor 3 nachten met ontbijt. Ik krijg de kamerzetels van 302. Ik kom binnen en denk godverdomme dit is niet wat ik had geboekt, toch? Ik kijk voor de zekerheid op booking.com terwijl ik gebruik maak van het toilet. Nee dit is oplichting! Ik ben kapot moe, het is warm, ik heb honger en dit is al de zoveelste domper van vandaag. Ik merk dat het even te veel wordt. Ik bel mam en pap om advies nu ik me onstabiel voel. Zij geven aan het te melden bij de receptie. Ik houd niet zo van klagen, maar dit maakt me niet happy. Bij de receptie vraag ik voor een andere kamer die voldoet aan mijn verwachtingen zoals op booking.com. Ik laat haar de foto's zien en ze zegt: oh ja maar dat zijn oude foto's... ik kijk haar en vraag me af wat haar bezielt. Ik krijg de sleutel van 305. Daar lijkt het alsof ik de frituur binnenloop. Maar ik heb wel een grotere badkamer. Ik bel weer met pap en mam om te vragen of ik hiermee maar akkoord moet gaan. Nee ik moet aangeven dat die frituurlucht er hangt of ze misschien parfum kunnen spuiten. Ik ga weer naar beneden naar de receptie, want geen idee hoe ik de receptie kan bereiken met de telefoon. Het lijkt wel of de telefoon het niet eens doet. Er is niemand bij de receptie dus ik druk op het belletje. Een jong meisje komt tevoorschijn. Ik leg haar uit dat mijn kamer naar gefrituurd eten ruikt en vraag of ze misschien iets van parfum heeft. Ze gaat voor me kijken maar vindt niets. Die magere griet geeft aan dat ze dat niet hebben. En daarna verandert het verhaal naar dat de housekeeping dat heeft maar ze geen toegang heeft tot het housekeepinghok. Ze wil me weer een andere kamer aanbieden. Ik word een beetje gek van dat geschuif elke keer. Het jonge meisje loopt met me mee naar boven en laat me kamer 322 zien. Ik zeg dit is prima. Dit ruikt prima. Maar het is hier wel heet. Hebben jullie een airco? Nee dat hebben de kamers niet. Een ventilator? Nee ook niet. Oké wat ga ik doen? Een kamer met frituurlucht of een kamer die warm is? Ik wordt er moedeloos van. Ik besluit even voor de warme kamer te gaan. Niet veel later ben ik gaan Google voor hotels in de buurt. Ik kwam uit bij een ander hotel dat er veel beter uit zag voor bijna dezelfde prijs. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben om 21.45 uur nog op pad gegaan naar het andere hotel.

Daar aangekomen heb ik gelijk gevraagd of ik de kamer kon zien. Ze gaf aan dat dat niet kon. Ik heb haar uitgelegd dat ik zojuist niet tevreden was over mijn hotel dat ik niet nog eens het gevoel van oplichting wilde ervaren. Toen was het wel opeens mogelijk. Ik dacht al, je kan me wel een kamer laten zien want als ik hier blijf moet je me ook een kamersleutel geven. Ja hotellerie ervaring komt van pas. De kamer was 343 euro inclusief ontbijt en zag er vele malen beter uit. Ik gaf aan dat ik in een half uur terug zou komen als ik mijn geld terug kon krijgen.

Zodra ik weer terug ben in mijn hotel vraag ik gelijk of ik mijn geld terug kan krijgen als ik hier niet blijf. De magere griet geeft aan dat dat niet gaat. Ik verhef mijn stem en geef aan dat ik totaal niet vrolijk wordt hier van de kamer en de service. Dat zou dan betekenen dat ik vanavond met tegenzin hier moet slapen? Dat vind ik absurd! Elke keer zei ze ja ik begrijp je maar ik kan niks doen, moet u morgenvroeg maar langskomen dan is mijn manager hier. Ik bleef haar duidelijk maken dat dat echt belachelijk was, maar ze had een stijve poot. Ik heb haar gezegd dat het niet normaal is dat ik hier savonds aankom, het me niet bevalt, ik nu nog op zoek moet naar wat anders en ze dan zegt "ik kan geen geld teruggeven, kom morgen terug". Ik ben met tegenzin naar boven gegaan.

Nu hier in mijn kamer kan ik niet meer denken aan eten. Ik heb geen deken nodig. Weet bij God niet wat ik morgen ga doen. Hoop gewoon dat ik mijn geld terug krijg zodat ik naar het andere hotel kan. Opgelicht, zo voel ik me nu.

Hopelijk kan ik wat slapen in deze hitte. Ik ben wel echt gesloopt. Morgen kan alleen maar beter worden denk ik dan maar.

Geschreven door Readandtravel