Vanmorgen toen ik opstond voelde ik me niet heel fit. Ik kon niet goed plaatsen of ik me nou misselijk voelde of gewoon moe. Ik bleef langer in mijn bed liggen en sliep nog wat. Toen de wekker weer ging stond ik op en kleedde ik me aan. Nu wist ik het wel zeker, ik voelde me misselijk. Ik twijfelde heel erg of ik wel naar kantoor zou gaan. Ik heb uiteindelijk besloten om toch in mijn appartement te blijven en ik denk ook dat dat achteraf de beste keuze was. Ik heb een paar uur geslapen totdat ik wakker werd van de poetsvrouw in mijn kamer. Ik had geen zin om op dat moment op te staan, want dan zou die vrouw mij aankijken terwijl ik nog half wakker ben. Dus ik probeerde nog verder te slapen, maar ook de huisbaas was aan het schreeuwen door het appartementencomplex. Vlak voordat die vrouw ging besloot ik maar mijn ogen te openen. Toen die vrouw eindelijk weg was (voor mij leek het echt 1 uur te duren) heb ik me een beetje opgefrist. Ik had alleen drop, stroopwafels, pepermunt, frieten en kip in huis. Daar had ik eigenlijk allemaal niet zo'n zin in 's middags dus ik heb vooral de dag overleeft op water dat ik ook nog had.
Ik hoorde veel kabaal en keek uit het raam. Ik heb buren en die stonden vanaf het balkon mijn appartement in te gluren, fijn dat ik dat ook even weet voor als ik me wil omkleden of dergelijke. Die gordijnen zijn namelijk niet verduisterend waardoor ze zelfs 's avonds nog door mijn gordijnen heen naar binnen kunnen kijken.
's avonds heb ik kip met frieten klaargemaakt, terwijl ik eigenlijk wel verlangde naar groenten en fruit. Maar ik had vandaag zo geen puf om naar de winkel te gaan dat ik heb besloten gewoon op mijn boodschappendag (zaterdag) weer boodschappen te doen.
Ik heb ook nog heel even verbinding gehad met mijn ouders en zus via Whatsapp-bellen. Dat is namelijk veel beter dan Skype.

Geschreven door Readandtravel